Kronol | VK'| √

16-Bir ipe, bağlanmayı öğretmek.-

✩Ertesi gün | •Erika Takatou 🎀|

"Sorunu bildirdiğin için teşekkür ederim Erika. Ailen ile birlikte durumla ilgileneceğiz. Şimdi dersine gidebilirsin."

Müdürün onayıyla, kalkıp odadan çıktım. Kapıda bekleyen Eftal ve Shou endişeli gözlerle suratıma bakıyordu. İkisini rahatlatmaya çalışarak gülümsedim. "Kaure'nin icabına bakacaklarmış. Ailesi gelecek birazdan. Gerçekten sorun yok, rahatlayın biraz." 

Eftal içindeki sıkıntıyı atarcasına nefes verdi ve gülümsedi. Shou, kolunu omzuma atıp "Kaure'yi bulduğumuz yerde bayıltacağız, asıl sen panik olma hayatım." deyince Eftal'e baktım. Kız kıkırdayıp "Emin ol yaparız, Shou." dedi ve ileriden yürümeye başladı. 

Shou da adım alınca kızın peşinden ilerledik. Bir Shou'ya, bir Eftal'e bakıp "Sizin aranız şu an iyi, değil mi?" dedim olumlu cevap alma umuduyla. İkisi de duralamıştı. Shou ve Eftal'in arkadaşlığı güzeldi. İkisinin tekrar anlaşması, hiç değilse bir şeyleri düzeltirdi belki de.

Eftal cevap vermek yerine Shou'ya bakıyordu. Shou garipser bir ifadeyle "Bilmiyorum. Ne dersin, Riana?" deyince Eftal kendisinin de emin olmadığını belirtir şekilde dudak bükmüştü. 

Shou'nun kolunu dürttüm. "Hadi be! Daha nereye kadar uzatabilirsiniz?"

...🩰

Kalan üç ders sakin geçmişti ve yemek arası gelmişti. Eftal ve Shou ile masaya oturduğumuzda Shou öne atılıp "Aoto ve Reika bugün neden gelmedi?" diye sordu. Kollarımı 'bilmiyorum' şeklinde kaldırıp Eftal'e baktım. Eftal de aynı imayla omuz silkmişti.

Çocuk arkasına yaslandı. "Hadi Reika'yı anlıyorum, o tuhaaf biri ama Aoto haber vermeden gelmemezlik yapmazdı. Hem antrenman var." Eftal "Belki rahatsızdır. Koça haber vermiştir o." dedi elindeki kahve bardağını masaya bırakırken. 

"İllaki vermiş.." Shou cümlesini bitiremeden duraksadı. Aniden gözleri büyümüştü.  "Avradına sıçayım!" 

Kaşlarımı çattım. "Ne oluyor yine?"
Shou ağlamaya yakın bir ses tonuyla "Geri zekalı sinek kahveme girmiş!" deyip kahve bardağını çalkaladı. Tanrım.. 

Eftal arkasına yaslanırken "Bir insan hiç mi değişmez ya?" diye söylendi. Ardından kahvesini Shou'ya uzattı. Shou'nun bıkkın yüzü anında düzelmişti. Her şeyden sonra onları böyle görmek bir ipe, bağlanmayı öğretmek gibiydi. Kendini toparlamak için hazır olan ipin toparlanmasını sağlamıştım. Bunu yaparken ne kadar Kaure rol oynamış olsa da..

Bağırış sesiyle başımı kaldırıp Eftal'e baktım. Sorgular gözlerle etrafa bakıyordu. Shou'nun yüzündeki ifade ise endişe, kararsızlıkla karışıktı. Merakla omuzumun üzerinden arkaya doğru baktım. İlk gözüme çarpan Tagi olmuştu. Önünde de her zamanki öfkesinin, çok daha üst düzeyi bir öfkede olan Kota vardı. Kota'nın karşısındaki ise, Kaure'ydi. Ne konuştukları belli olmuyordu fakat bağırışları tek tük duyuluyordu. Sanırım bu sefer olay fena büyüyecekti. 

Shou'ya döndüm. "Senin böyle bir kavga yaşanacağından haberin var mıydı acaba, hazretleri?" dedim sorgular şekilde. Shou rahatça omuz silkti. "Belki gruptaki sohbete ufak bir göz atmış, Kota'nın ihbar etmeden önce hesap soracağına dair bilgiler edinmiş olabilirim. Niye sordun hayatım?"

Nefes verip arkama yaslandım. Bu çocuğun gerçekten aklı beş karış havadaydı. "Edindiğin bilgileri bize de aktarsaydın keşke.." 

Shou tek kaşını kaldırınca gülümsedim. Bu ifadesi her zaman komik gelecekti. "Aktardım ya az önce hanımefendi?" dedi ciddi bir sesle. Gülerek başımı olumlu salladım. Şu an arkada kıyamet kopuyordu, bizim sohbete bak.