Rosera

Bölüm 2

  Şaşkınca bakan yüz ifadelerinden sıkılmaya başlamıştım. Ne vardı yani makyaj yaptıysam? Sadece yüzümdeki izi kapatmaya çalışmştım. Bana bakan gözler eşliğinde sınıfıma ilerlemeye başladım. Sınıfa girdim sırama çantamı koyup üzerine yattım ve gözlerimi kapatarak bu gününde çabucak bitmesini diledim. Yattığım sıranın sallanmaya başlamasıyla gözlerimi açıp buna sebep olan kişiye baktım. Yanıma oturan adını bilmediğim  ve sanırım yeni gelmiş olan çocuktu. Bir dakika neden benim yanımda Ashley olması gerekirken o vardı? Aa hadi ama bu durumdan memnun olmam gerekmez miydi? Ama nedense rahatsız olmuştum. Ondan uzak durmam gerekiyormuş gibi hissediyordum. Bu hissi kenara atarsak;yakışıklıydı,tüm kızları kendine çekicek bir cazibesi vardı. Giydiği dar tişörtten kasları belli oluyordu. Buda kızların ağızlarından salyaları akarak ona bakmasına neden oluyordu.

-Beni incelemeye devam mı ediceksin?

+Tanımadığım biri sırama yayılmış. Nasıl tepki vermemi bekliyordun?

-Seninle tartışma mı beklemiyorsun herhalde değil mi? Bunun için vaktimi harcayamam.Senin gibi bir kız içinde.

+Benim gibi bir kız mı? Neyim varmış benim

  Karşıda duran kızları işaret ederek

-Onlardan bir farkın olduğ...

  Sözünü kestim

+Beni o aşağılık kızlarla bir tutamazsın. Beni tanımıyorsun bile.

  Tam cevap verecekti ki hocanın sınıfa girmesiyle sözleri ağzına tıkıldı. Hoca derse geçtikten bir süre sonra sınıfın kapısı açıldı ve içeriye Jeff girdi.Okulun popüler kızlarından biri yanındaki arkadaşını sıradan iterek kendince Jeff'e yer açmıştı. O ise yere düşen kızın yanına gidip birşeyler söyledi ve başka bir sıraya geçti kız durumundan memnun görünüyordu.Önüme dönerken yanımdaki illetin bana baktığını fark ettim. Göz göze gelince gözlerini üzerimden çekti.Dersin bitmesine on dakikadan az kalmıştı. Artık saniyeleri saymaya başlamıştım. Hiç kimsenin dersi dinlememesine rağmen hoca inatla dersini anlatmaya devam ediyrdu. Yapıcak bir şey bulamadığım iin kitabın kapağına şekiller çizmeye başladım. O zaman farketmiştim, bana ait olmayan yazıyı.  Kafamı yana çevirdim ve beklediğim gibi yine göz göze geldik.

+Scott?

-Adım

  Gözlerinin içine bakmaya devam ettim. O da bana gülerek bakmaya başladı

-Seni tanımam için önce adını bilmem gerekiyor değil mi ?

+E-Elis

  Cevabıma karşılık gülerek yanımdan ayrıldı.  Sınıftakiler dağılmaya başlamıştı ve sonunda sınıfta yalnız kalmıştım. Bende sınıftan çıkmak için yürümeye başladım. Kapının koluna elimi uzattım, tuttuğum anda üstünde bir halka oluşmaya başladı. Ani bir dürtüyle elimi çektim ve halka kayboldu. Kapı açılınca tiz bir çığlık attım. Gelenin Ashley olduğunu görünce rahatlamıştım. Ama bu fazla sürmedi ve ağlama hissi bütün benliğimi ele geçirdi, ağlamaya başladım. Ashley bu tepkimi görünce beni kollarının arasına aldı ve ne olduğunu sordu.Ona anlatamazdım bana inanmazdı üstelik benimle dalga geçerdi. Okulda ki en yakın arkadaşım olarak görülürdü ama ben kendimi içbir zaman ona yakın hissedememiştim. Bana iyice sokularak tekrar ne olduğunu sordu. Ona geçiştirme bir cevap vererek sınıftan ayrıldım. Peşimden geleceğini biliyordum ama yalnız kalmam gerekiyordu. Ondan kurtulmanın bir yolunu ararken peşimden gelmediğini fark edip duraksadım. Arkama dönüp gelmediğinden emin oldktan sonra kendime yalnız kalabileceğim  bir yer aramaya başladım. Merdivenlerden aşağı inerken bodruma gitmeye karar verdim. Bodrum katında kendime kuru ve biraz olsuın temiz bir yer aramaya başladım. Bulduğum yere çöktüm ve sakinleşmeye çalıştım. Bir şey birden ortaya çıkıp kaybolmazdı değil mi ? Bu saçmalıktı. Bir göz yanılmasıydı. Evet kesinlikle göz yanılmasıydı. Ya da ben delirmeye başlıyordum. Belki de yalnız kalmamalıydım. Çünkü bu olaylar beynimi kurcalıyordu ve ben bunu düşündükçe aklımı yitirdiğimi hissediyordum. Bodrum katında-kasvetli bir yerde- bulunmamında bana iyi geleceğini düşünmüyordum. Merdivenlere yönelerek bahçeye çıktım boş bir banka oturdum ve etrafta koşuşturanları izlemeye başladım. Çok geçmeden zil çalmıştı ve beni başka sıkıcı bir derse davet ediyordu.Ne kadar yapmak istemesemde yürümeye başladım