Seungmin bir gün okuldan eve dönerken kötü bir olay yaşar ve bu olay onun travması haline gelir. Chan onun yurtdaki oda arkadaşıdır ve niyeti kötü olmayarak onu uyandırmak için koluna dokunur, Seungmin travması yüzünden kriz geçirir.
Chanmin
Hyunlix...
"tamam seungmin ben iyiyim, sen söyle asıl ne oldu neden böyle bir kabus gördün"
Seungmin susmuştu. Sarılmayı bıraksalar da el elelerdi. Chan onu anlamaya çalışıyordu. Bu yüzden elini dahi bırakmadan gözlerine şefkat ve endişele bakıyordu. Seungmin birkaç kere burnunu çekti.
"Seungmin bana anlatabilirsin"
"y-yok bir şey"
Oturduğu yatağından hızlıca kalkmıştı Seungmin, tabi başının aniden dönmesi ile de Chan ın kucağına oturmuştu yanlışlıkla. Chan ona endişeli şekilde baktı.
"hastaneye gidiyoruz üstüne bir şey giy"
Seungmin konuşamamıştı. Aklını o rüyadan çıkaramamış gibi Chan ın kucağında kundaktaki bebek gibi bekliyordu. Chan bu halini fark edip onu yatağa oturtmuş sonra ise ona bir tişört giydirmişti.
"sakin ol tamam mı seni hastaneye götüreceğim, kalk yürüyebilir misin?"
Seungmin in elimden tutarak kalkmasını sağlamıştı. Elinden tutarak gidemeyeceğini anlamış gibi baktı ona Chan.
"Seungmin seni kucağıma alacağım tamam mı?"
"hm?"
Chan onu sırtından ve dizlerinin iç kısmından tutarak kucağına almıştı. Seungmin halinden memnun şekilde başını göğsüne yaslamıştı. Odadan çıktıkları gibi Chan yan odadaki arkadaşlarının odasının kapısını çalmıştı. Kapıyı yarım aralayan Jungkook ve kıvır siyah saçları olmuştu.
"Chan? Seungmin iyi mi ne oldu?"
"onu hastaneye götüreceğim Taehyung dan anahtarı ister misin?"
"Tae anahtar!"
Bu sırada kapıdan çıkmış Seungmin in elini tutmuştu.
"Seung iyi misin?"
Seungmin başını yukarı aşağı sallamıştı. Taehyung içeriden elindeki araba anahtarı ile gelmişti.
"acil gitmesi gerekiyorsa ben götürebilirim Chan?"
"hayır hayır başı dönüyor biraz, kusura bakmayın"
"daha fazla anahtarı aldın diye mahçup duruma düşme, arkadaşız biz hadi götür onu"
Taehyung un Chan ın omzunu patpatlaması ile Chan gülümsemişti.
"sağol Taehyung"
Yurdun kapısına doğru yol almıştı. Arkasından ise tae ile kook un konuşmalarını duymuştu.
"tae Seungmin iyidir değil mi?"
"korkma bebeğim iyi olacak Chan onun yanında"
* * *
"Seungmin geldik hadi uyan"
Seungmin gözlerini zorlukla açıp kemerini açan bedene bakmıştı. Chan kemeri çıkarmış, elini oturan bedene uzatmıştı kalkmasına yardım için. Seungmin eli tuttu ve zorlukla ayağa kalktı. Midesi bulanıyor, başı dönüyordu. Tuttuğu el yardımıyla zor da olsa içeriye girmişlerdi.
"yatın lütfen"
Seungmin yatarken Chan ona yardım etmişti. Birkaç tüp kan almışlardı ondan. Birkaç iğne ile kendine gelmesini sağlamışlardı.
"iyi misin şimdi?"
"hmhm sadece biraz başım ağrıyor iyiyim"
Seungmin karşısındaki bedenin bu düşünceli halini hayranlıkla izlemişti. Doktor tekrar yanlarına geldiğinde Seungmin konuşmuştu.
"doktor hanım onun da yarasına bakar mısınız kaza oldu da aceleyle yapamamış olabilirim"
"gerek yok seung ben iyi-"
"bakın lütfen"
Doktor hanım Chan ı yatağın ucuna oturmasını söylemiş ve yarasını bandını açmıştı. Pansumanı daha ustaca yaptı ve bandı tekrar yapıştırdı.
"en az yarına kadar kalsın bu bant"
"tamam teşekkürler"
* * *
"evet doktor hanım sizi dinliyorum"
"bay Seungmin in fiziksel olarak sadece vitamin eksikliği var ama bugün yaşadıklarının psikolojik olduğu çok bariz, bir psikolog ile randevu ayarlamanızı öneririm, bu kağıtta hastanemizin iyi doktorları var"
"t-teşekkür ederim"
Chan, Seungmin i az da olsa tanıyordu ve böyle bir şeyi kabul edemeyecek kadar değişik bir insandı. Bunu kendisine, hatta arkadaşlarına bile anlatmamışsa bir doktora nasıl anlatırım diye düşünürdü kesin Seungmin...
🧀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlar
Çok geç kaldım değil mi..?
Çok çok özür dilerim ama konuyu kendim bulmadığım için yazmakta zorluk çekiyorum aklıma bir şey gelmiyor
