THE WALKİNG DEAD-CARL GRİMES

7.BÖLÜM~ORMAN

Haber verdikten sonra gerekli eşyaları alıp ormana doğru gittik biraz konuşmadan yürüdük ve Carl elimi tuttu

Gülümsedim

CARL- Beğendin mi

MARİA- Hayır

CARL- Hadi ama yalancı seni gülümserken gördüm

MARİA- Peki tamam kabul ediyorum beğendim

CARL- Biliyordum sevgilim

Kollarına atladım ona sarıldım ve ormanda biraz daha sohbet ede ede yürüdük

MARİA- Hey Carl arkanda!

Belki etrafta bir şeyler buluruz diye hafif aramızda ki mesafeyi açtık ama şu an sorun vardı Carlın arkasından aylak geliyordu

CARL- Yakaladım

İçimden derin bir oh çektim ya ona bir şey olsaydı

Bir anda arkadan bir el geldi yere düştüm arkadan bana bir aylak saldırmıştı

Direnmeye çalışıyordum sanırım ölücektim ama bir anda sesler kesildi

Carl aylağın kafasına bıçağını geçirdi ve beni kurtardı ben normalde bir aylağı çok basit şekilde hallederdim ama neden böyle oldu anlamadım

CARL- İyi misin?????!!!!

Sesi çok korkmuş gibi geliyordu

MARİA- Evet sanırım iyiyim ölücem diye çok korktum

CARL- Senin ölmene asla izin vermem

Gülümsedim Carlın yardımıyla ayağa kalktım yanağına bir öpücük kondurdum ve teşekkür ettim

Carl şok olmuş gibiydi o güzel mavi gözleri bir anda açıldı gözlerinin içi parlıyordu

Ona baktıkça büyüleniyordum o çok güzeldi

El ele tutuştuk ve biraz da ormanda değilde yolda dolaşmaya karar verdik

Yaklaşık 10 15 dakika yürüdükten sonra etrafta bir şeyler bulduk ve içine bakmak için ayrıldık

Ben bir kaç konserve bulmuştum ve hemen çantama attım

Carla baktığımda elinde bir çantayla geliyordu

CARL- Paten sürebilir misin

MARİA- Evet eskiden çok iyi sürerdim ama ne alaka şimdi

CARL- O zaman gel paten süreceğiz

MARİA- Sen sürebilir misin

CARL- Tabi ki

Patenleri giydik ve yolda ilerlemeye başladık ben biraz ilerledim Carlı geçtim

Carla baktığımda o yerdeydi

Kendimi tutamadım ve kahkahayı bastım

MARİA- Heyy iyi misin Carl

CARL- Eeee şey ayağım taşa takıldı

Yalan söylediği açıkça belliydi yol dümdüzdü

MARİA- Hadi ama bilmiyorsan öğretebilirim

CARL- Pekala

Carlın yanına gittim

MARİA- İyisin değil mi

CARL- Sen gelince iyileştim

Hafiften dürttüm

MARİA- Sürekli iltifat etmek zorunda mısın

CARL- Hoşuna gitmedi mi

MARİA- Beni utandırıyorsun

CARL- Ama hoşuna gitti değil mi

MARİA- Of tamam gitti hadi kalk artık

Gülerek kalktı

MARİA- Bak şimdi ayaklarını V şeklinde açarak süreceksin kendini fazla öne ya da geriye verme ve çok dik durma hafif bacaklarını kır

CARL- Tamam kaptan anlaşıldı

Gözlerimi devirdim

MARİA- Hadi yetiş bana

Önden gittim

CARL- Hey bekl-

Bir anda yere düştü hemen yanına gittim

MARİA- İyi misin

CARL- İyiyim ama yavaş ol kaptan hızınıza yetişemiyorum

Güldüm ve onu ayağa kaldırdım

Zar zor olsa da baya paten sürdük artık güneş batmaya başlıyordu eve gitmeliydik

MARİA- Eve gidelim güneş batıyor

CARL- Haklısın gidelim

El ele tutuştuk ve eve doğru yol aldık ikimizde çok yorgunduk odalarımıza geçerken Carl yanağıma iyi geceler öpücüğü bıraktı

CARL- İyi geceler güzelim

MARİA- İyi geceler Bay patenci

Güldük ve ikimizde odalarımıza ayrıldık çok yorgunduk hemen uyuduk

BİTTİİİ UMARİM BEGENİRSİNİZ