Sen gitsen de peşinden gelenler ...

13 0 0
                                    

  O gün bütün yorgunluğumla hastaneden çıkarken , erkeklerin bana bakışları altında kaldım . Çekici miyim yoksa zarif mi ? Çoğu kadınlar benim asaletime ve azmime , hastalarımın bana olan minnetlerine , yakınlarımın ise hiçbir zaman ulaşamayacakları başarıma hayran .Bu da beni Beria Dağdaş yapıyor . Orta boylu , orta kilolu , kumral şaçlı, gözlüklü ,gözleriyle afet-i evran , bakışlarıyla can yakan ela gözleri , burnu yüzüne uyumlu , dudakları doğal kırmızı Beria Dağdaş ...

   Kapıdan çıkarken Eylül 'ün o serinliği okşadı omuzlarımı . İstemsizce kafamı çevirip ciddiyetli bir şekilde baktım hastaneye .Buraya her bakışımda gururlanırım . Burası benim hayatımın değiştiği, başarılarımın cenneti ...

   Arabama binip evime gitmek için bir anda çarpan kalbim , oraya gittiğimde karşılaşacağım süprizi bir algılayıcı gibi algılamış bana sinyal veriyordu .Nedense bugün trafik yoktu.Acaba neden diye kendi kendime sorarken evimin bahçesine yaklaşmıştım .Kapıda bir araba vardı. Siyah bir jipti.Belki başkasına gelmiştir diye pek önemsemedim . Bekçi beni görünce kapıyı açtı :

- Yakşamlar Beria Hanım .

Hafifçe başıma eğdim . Asansörde , birden karşıma aynadan yansımam gözüme yansıdı . Neden bu kadar serttim ve mutsuzdum ! Birden aklıma 20 yıl önce ki görünüşüm geldi . Dağınık saçlı , yalancı bir gülümsemeyle dünyaya bakan , aklı karışık kız geldi . Bunları düşünürken istemsizce güldüm . Nedense bu gülüş bana biraz olsun huzur getirmişti . Daldım gittim . Asansör kapını önüne geldiğinde ben hala asansördeydim . Telefonuma gelen bir mesaj sesi dalgınlığıma son vermişti .

Geçmişe Geri Dönmek İster Misin ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin