"Seungmin iyisin değil mi?"
"hm hm,çok iyiyim..."
"peki yürüyebilecek misin?"
"pek sanmıyorum 😔"
"peki gel bakalım kucağıma"
"hm hmm"
chan seungmini kucağına alıp salondaki koltuğa oturtmuştu
"seungmin'im bugün istersen yemeği dışardan söylüyelim"
"chan keşke bana dün gecede bu kadar nazik olsaydın"
Chan,seungminin bu dedigine sırıtır ve kulagina egilip konusur.
"Bebeğim benim~"
"bebeğim?"
"beğenmedin mi?istemiyorsan birdaha demem"
"hayır hayır bana böyle seslenebilirsin"
"pekala,sen bugün hastaneye gitmeyecek misin?"
"hayır bugün izin günüm"
"anladım,ben yemekleri söylüyeyip geliyorum"
2 saat sonra
"lunaparka gitmek ister misin?"
"tabikidee isterim,ama ilk öncelikle sanırım ağrı kesici almalıyım ;-;"
"peki bebeğim ben seni bekliyorum"
"sen bu kıyafetlerle mi geleceksin?"
"hayır ilk önce senin işin bitsin ben alt kata inip giyinirim.sonuçta senin yanında iyi gözükmeliyim~"
"Şimdide giyilebilirsin?"
"Olmaz,giyinirken seni izlemek istiyorum hem vücudunda bıraktığım izleri görmek istiyorum,hem de senden bu saatten sonra ayrı olmaya dayanamam"
"O zaman kargamın yemini doldur"
"Ne?"
"Duydun işe,sana güveniyorum chan yapabilirsin,figthing✊🏻"
"off seungmin offf"
_________________________________________
Hayır,yazdığım kitaplardaki kişiler lunaparka gitmek zorunda
Z O R U N D A
SFPYQOFYQYODTIQFDTTDI
GAĞK GAĞKKK
🤍🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Crow//Chanmin
Fanfiction0**********:Kardeşim çok pardonda evinde kargamı besliyorsun amk