Öylece kalmıştım, yüzümde sadece bi gülümseme vardı. Seungmin eşsiz bi insandı gerçekten cok tatlıydı. Aslında sarılmak istiyordum ama rahatsız olmasından korkuyordum..
Chan: Sey.. sana sarılabilir miyim?
Seungmin: Bunu sormana gerek yoktu xd
Dedi ve mükemmel gülüşünü sergiledi. Bende ona karşı gülümsedikten sonra sarılmıştım. Seungmin bana cok sıkı sarılıyordu, bu bana gerçekten güven vermişti. Bi süre öyle kaldıktan sonra dolaşmaya karar verdik. Buralarda bi sahil vardı, oraya gitmek icin taksi lazımdı. Taksi çağırdım ve seungmin ile beraber arkaya oturduk. Yolda giderken hic konuşmamıştık, birden seungmin benim elimi tutmuştu.. yüzüne baktığımda gözleri parlıyordu ve gülümsüyordu. Bu benim icin cok degerliydi. Vardığımızda aşağı inip yürümeye başladık. Sessizliği Seungmin bozdu.
Seungmin: Chan neden bilmiyorum ama, senin yanında olmadığım kadar mutlu ve güvende hissediyorum.
Chan: Belkide benim gibi cok seviyorsundur?
Seungmin: Bilmem, cok seviyorum belkide.
Chan: Sarılabilir miyim?..
Seungmin: Chan neden soruyorsun? İstediğin zaman sarılabilirsin, sarılmanı seviyorum..
Chan: Seni ya rahasız edersem veya yanlış bir şey yaparsam diye korkuyorum.
Seungmin: Öyle bir şey yapmayacağını en icten biliyorum. Ve beni asla rahatsız etmezsin etmiyorsunda. Chan ben seni cok seviyorum ve inan ki böyle düşünmeni istemiyorum.
Chan: Bende seni seviyorum. Her sey icin gerçekten en icten tesekkur ederim.
En icten sıkı bir şekilde sarılmıştım. Gerçekten cok huzurlu hissediyordum. Seungmin bambaşka biriydi.. cok kısa zamanda her şeyim olmuştu. Benim icin cok degerliydi.
Seungmin: Şurdan bir şeyler alıp yesek mi? Gerçekten acıktım :D
Chan: Tamamdır. Ben alıp geleyim sen istersen bekle olur mu?
Seungmin: Tamamm olur bekliyorum.
Yakındaki o markete girip bir şeyler alıyordum. Seungmin okulda cok tatlı yiyordu, seviyordu. Bende çoğunlukla tatlı şeyler almaya çalıştım. Çıkıp yanına doğru ilerlediğimde yanında birisi vardı o kimdi?
Seungmin'in anlatımıyla:
Chan marketteyken yanıma bi adam yaklaştı. İlk önce bakmadım, ilgilenmemeye çalıştım ama benimle konusmaya çalıştı. "İstemiyorum konuşmak anlamıyor musunuz?" "Fikrini sorduğumu hatırlamıyorum guzelim" gerçekten beni rahatsız ediyordu. Karşıya baktığımda gözlerinden ateş çıkarcasına gelen Chan'ı gördüm. Cok değişik şeyler olacaktı hissediyordum. Chan ilk önce adamla konuştu. "Ne işin var burda? Ne istiyorsun?" "Ben seninle konuşmuyorum yalnız." "Sevgilimle konuşuyorsun ve ben bunu istemiyorum." "Ben istiyorum. Sevgilini mesela?" Chan saniyesini beklemeden yumruğu yapıştırmıştı. Ben hâlâ ne olduğunu algılamaya çalışıyordum. Etraftaki insanlar ayırmaya çalışırken ben Chan'ın kolundan tutup götürmeye çalışıyordum. En sonunda ayırdığımda Chan kaşına darbe almıştı. Kanıyordu ve gerçekten endişeleniyordum. "Chan hadi gidelim burdan, lütfen." Kafasıyla onaylamıştı. Ben elini tutup rahatlatmaya çalışıyordum. "Chan gerçekten abartılı bir şey olmadı. Lütfen sakinleş." "Ben sana dokunmaya kıyamazken bu adamın yaptığına bakar mısın?! Gerçekten nasıl sakin olayım ya." Haklıydı.. ben olsam bende öyle düşünürdüm. Durdurup sarıldım, oda bana sıkıca sarılıp kulağıma fısıldadı. "Her zaman yanindayim. Seni seviyorum." Bu kelimesiyle daha sıkı sarılmıştım. Hiç hissetmediğim kadar güvende ve huzurlu hissediyordum. Benim icin cok degerli ve özel bi insandı. Ayrıldığımda suratında büyük bi gülümsemeyle bana bakıyordu. Çıkan o güzel gamzesine bi öpücük bırakmıştım. Hic kimse bu kadar güzel gamzelere sahip olamazdı.
Kısa oldu ama aktiflik icin bir kaç bisey yazmaya çalıştım:')
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
