Bol bol okunma ve yorum bekliyorum.
.
.
.
Kapıya bir kez daha sinirle vuran Seungmin'e bakarak konuştu Hyunjin.
"Boşuna uğraşıyorsun buradan çıkmamıza 36 dakika var."
Seungmin rahat bir şekilde yerde oturan Hyunjin'e dönüp süzdü. Sırtını duvara yaslamış bacaklarını uzatmıştı.
Yer berbat derecede kirliydi. Oturmaktansa duvara yaslanmayı tercih ederdi.
"Hem o piçten biraz uzak kalmak sana iyi gelir."
"Düzgün konuş, sevgilim o benim."
"Siktiğimin sevgilisi."
"Düzgün konuş dedim sana."
"Onu sevmiyorsun bile."
Sevmiyordu bu yüzden hayır seviyorum diyemiyordu. Birini seviyorum demek basit değildi.
Seungmin'in itiraz etmemesiyle kıkırdamıştı.
"Neye gülüyorsun?"
"İtiraz etmedin... Hem yemem seni. Öyle uzak durma."
Seungmin bir şey demeden Hyunjin'e doğru adımladı.
"Sevgilin mesela şu an senin yerine başka bir kızı oturtmuştur."
"Üzülmüyorum ben sen merak etme."
Doğruydu, üzülmüyordu.
"Üzülmediğini biliyorum. Zaten konuda bu. Mesela.."
Bakışlarını Seungmin'e çevirip süzerken konuştu Hyunjin.
"Benim sevgilim olsa, mesela yani, sen benim sevgilim olsan bir saniye yanımdan ayırmam seni."
"Seni hak etmiyor. Hem bir şey sorucam. Siz niye sevgili oldunuz ki? Sevmiyorsunuz birbirinizi.."
"Tamam, tamam. Hatırladım şimdi. Baban değil mi? Sırf para için."
Seungmin sahte sinir ve hızlı bir şekilde konuştu, kollarını birbirine bağlarken
"Sus, düzgün iki kelime konuşamıyoruz."
Hyunjin kahkaha atıp konuştu.
"Böyle hızlı hızlı konuşuyorsun ya, öpesim geliyor."
Seungmin gözlerini büyütürken konuştu.
"Saçmalama Hwang."
"Ha bir de bu var, Hwang. Soyadımla seslenmen beni bu kadar etkilememeli."
Seungmin bakışlarını odada gezdirirken Hyunjin ayaklandı. Elleriyle üstünü temizlerken konuşmaya devam etti.
"Sen oturmazsan ben ayağa kalkarım. Ne yaparsan sana ayak uydururum." Derken Seungmin'in yanına geçip o da duvara yaslanmıştı.
"Biliyorum."
"Neyi?"
"Bana ayak uyduracağını."
"Bir işe yaramıyor ama."
"Bilemezsin."
Hyunjin bulunduğu yerde yere çömelip ayaklarını uzatırken Seungmin'in bileğinden tutup yere çekmişti, kendi üzerine doğru.
"Ne yapıyorsun?"
"Sorgulama." Derken ellerini Seungmin'in beline yerleştirip düzgün bir şekilde oturmasını sağladı. Seungmin kalkmaya çalışırken Hyunjin sıkıca tutarken konuştu.
"Seungmin zorlama beni."
Seungmin debelenmeyi bırakıp Hyunjin'in yaslandığı duvarı izliyordu. Hyunjin ise Seungmin'i izliyordu. Elleri belindeydi, Seungmin kucağındaydı ve kalbi ağzında atıyordu.
