2. Bölüm:UMUT

9 1 23
                                    

Öncelikle selam. Kurgumum ilk adımlarını attım. (giriş ve 1.bölüm ile) Tam dedim ki diğer bölümü yazayım, vazgeçtim. Kitap okuyarak kafamı dağıttıktan sonra dedim ki Nilda saçmala gel yaz. Hem gaza gelip yazmaya başlıyorsun hemde bırakıyorsun olmaz! Bir günlük ara iyi geldi sanırım. Neyse burdayım ya o bana yeter. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar KIZLARIM 💋♥️🫶🏻👋🏻

Bölüm Şarkısı: Yıldızlara Bak

Nilda'nın ağzından...

05/05/2025
"Mavi sen onu oraya götür. Laden sende yemeklere bak! Lavinya! Lavinya nerdesin?"evde bir bağırış içinde yerimde hopluyor zıplıyor bir yandan her işe yetişmeye çalışıyordum. "Geldim abla! Noldu geldim işte"diye söylendi Lavinya. "Lavi sana demedim mi Alkım'a bak diye? Nerde Alkım?"dedim tek nefeste. "Uyuyo abla. Napsın bizim gibi sabahın yedisinde değil mi ama?"dedi. Kurduğu cümle devrikti. Bilerek yapıyordu. Hem benim sinir olduğumu biliyor hemde kendisi sinirli olduğu için yapıyordu. Garip takıntılarım vardı ve onlardan biriside bir şeyin ters olmasıydı. İşlerin,cümlelerin yapılan bazı şeylerin test olması beni rahatsız ediyordu. Kabul garip bir takıntı...

Derin bir nefes aldım. "Lavinya biliyorsun bugün Alkım ile tanışmamın 10.yıl dönümü"onuncu yıl dönümü derken ayrıca elimle on rakamını yapmıştım.

"Biliyorum abla ama niye sabahın yedisinde kalkıyoruz ki? Alkım ablam, ben, Laden, Mavi ablam seni her türlü seviyoruz. Ayrıca her günü kutlamak zorunda değiliz"dedi ve derin bir nefes verdi.

Ne yapabilirdim. Her gün benim için özledi. Eğer Bu günler bide arkadaşım ve kardeşleriminse.

Laden ve Lavinya ile Alkım ve Mavi ile tanıştıktan 3 sene sonra tanışmıştık. Gittiğimiz lisede ikiside bir öğle yemeği saatinde tuvalette oturmuş duruyorlardı. Birden Laden lavaboya girdi. Çıktığında gözleri kırmızı ağzı ise açık bize bakıyordu. Ardından ben hemen "iyi misin" diye sormuştum. Ve sonra tanıştık....

Mavi ile Alkım'la gittiğimiz ortaokulda karşılaşıp bir kitabın üstüne yorum yapmıştık. Sonra her hafta tanıştığımız gün üçümüz toplanıp her kitabın yorumunu yapıyor,muhabbet ediyorduk. Sonra üçümüz arkadaş olduk...

Biz beş kız...
Ben Nilda yirmi yaşındayım. Alkım yirmi yaşında. Mavi yirmi yaşında. Laden on sekiz yaşında. Lavinya on dokuz yaşında. Birbirinden yaralı ama umutlu,hayata olan inançları tam. Aile duygusunu birbirimiz sayesinde tattık. Hepimizin ailesi vardı. Hepimizin anne,babası vardı. Fakat lise ve üniversitede ailelerimizden ayrı olduğumuz için birbirimize sahip çıkmıştık ve hala çıkıyorduk. Ailelerimiz de bu konudan memnundu.

"Ablaaa" bu Lade'nin sesiydi. "Efendim ablam"dedim. Laden yanıma geldi. "Abla her şey hazır. Yaş pasta okey, salata da öyle. Sarmaları tabağa koydum. Ayranlarıda dolaba koydum, soğuk soğuk içelim diye. Bide Mavi ablam dedi ki salonda hazırmış. Dediğin şarkıyı hazırlamış. Yemek masasıda hazır. Lavinya ablamda onuncu yıl yazısını asmış. Bide..."nefesi kesilmiş olucak ki derin bir nefes aldı.
"Ablam sakin. Yavaş yavaş konuş bebeğim"dedim ve onu kolundan destekledim. "Bide bizim fotoğraf köşemiz vardı ya onun için fotoğraf çekiniriz diye düşündüm ama onun filmi bitmiş" son şeyi söyledikten sonra kafasını öne eğdi. "Laden,bebeğim bişey olmaz. Üzülme senden,bizden değerli değil ya. Hem telefon ne güne duruyor?"dedim ve ona sarıldım. Laden de bana sarıldı. "Tamam o zaman ben ve ablam Alkım ablaya bakalım uyandıysa aşağı ineriz"dedi ve merdivenlere yöneldi. Bende salona geçtim. Herşey hazırdı.

BİZ BEŞ KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin