Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" 'Ev' olmaya çalışırken, 'hiç' mi olmuştu onun gözünde?"
...
Çalan kapı ile birlikte uzandığı yerden doğrularak kapıya doğru ilerledi Jimin. Kapıyı açtığında karşısında alışkın olduğu ama alışkın olsa da her seferinde içini sızlatan o görüntüyü gördü.
Yüzü gözü dağılmış bir Yoongi.
"Yine ben." dedi güçlükle aldığı solukların arasında. Jimin geriye çekilerek içeri girmesi için alan tanıdı. Yoongi içeri geçerek her geldiğinde oturduğu büyük koltuğa oturdu yine.
Jimin içeriden gerekli ilk yardım malzemelerini alarak yanına geldi ve oturdu. Malzemeleri kenara bırakarak ilk önce su ve bir parça bez alarak yüzündeki yaraları temizlemeye başladı.
"Nasıl oldu, ne yaptın yine?"
"Boşver. Canım acıyor zaten." Jimin'inde canı acıyordu ama ses etmedi, Yoongi'nin dediği gibi sustu.
Zaten her seferinde böyle oluyordu. Birileriyle tartışır, dövüşür sonra gelir Jimin'de soluklanırdı. Onun dışında Jimin, Jimin'di işte. Yoongi için ne anlam ifade ettiği bile belli değildi.
Yaraları temizledikten sonra tentürdiyot alarak elindeki beze bir miktar döktü.
"Acıyacak."
"Biliyorum."
"Bana tutun."
"Tutunacağım."
Jimin, bezi Yoongi'nin kaşının uç kısmındaki patlağa değdirdiğinde Yoongi acıyla, yüzünü ekşiterek geri çekildi. Yüzünü yeniden yakınlaştırdığında Jimin işine devam etti. Yarasını temizledikten sonra üzerine ufak bir yara bandı yapıştırarak eşyaları toplamaya başladı.
Eşyaları aldığı yere koyduktan sonra yeniden Yoongi'nin yanına geldi.
"Aç mısın?"
"Hayır."
"Sana bir şeyler hazırlamamı ister misin?"
"Gerek yok aç değilim."
"Yatacak bir yer hazırlamamı ister misin?"
"Olur." İkisi de Yoongi'nin gece orada kalmayacağını biliyordu ama ses etmeyerek birbirlerini kandırdılar.
Odasından aldığı pike ve yastıkla geri döndü Jimin. Koltuğun üzerindeki yastıkları kaldırarak yatmaya uygun bir hale getirdi.
