Benimsin | MikaYuu |

•3•

Yuu kafasını göğüsümden kaldırdı ve korku dolu gözlerle bana baktı.

Silah sesleri tekrar yankılandı.Ben hızlıca Yuu'yu üstümden kaldırdım. Şükürler olsun ona bir şey olmamıştı.

Yuu sesi titreyerek konuşmaya başladı;
- O- o ses neydi öyle?

Gözlerindeki korkuyu görebiliyordum.

Onu sakinleştirmek için bir şeyler söyleyecekken silah sesleri tekrar yankılandı ama bu sefer daha yakındı.

Yuu'nun elinden tuttuğum gibi elektrik elektrik odasına koşmaya başladım. Oranın anahtarları sadece annemde ve bende vardı. Ayrıca ordan bize saldıranların kim oduğunu kameralardan öğrenebilirdim.

Koşarak Yuu'yu evin bodrumuna götürdüm ve eletrik odasına soktum. Ardından bende girip kapıyı kilitledim.

Hala giriş kattan silah sesleri gelmeye devam ediyordu. Koşarak kamera kayıtlarının olduğu bilgisayara baktım. Giriş katta kapının önünde 2 siyah takım elbiseli adam elindeki tabancaları ile ateş ediyorlardı. Nereye ateş ettiklerine bakmak için kamera açısını değiştirdim ama sinyal kesik kesikti. Açıyı yine adamlara çevirdim. Bu sırada Yuu arkamda korku dolu gözlerle ekrana bakıyordu.

- Onlar kim Mika?...

- Bende bilmiyorum Yuu-chan. Daha önce hiç böyle bir olayla karşılaşmadım.

Teknik olarak doğru söylüyordum çünkü birincisi, onların gerçekten kim olduğunu bilmiyorumdum . İkincisi , daha önce annemi pusuya düşürmek isteyenler olmuştu ama ben bu işe hiç karışmamıştım.

Aklıma annem geldi. Sahi o nerdeydi?

Bunları düşünüp endişelenmeye başlarken kapının açılması ile düşüncelerim sustu.

Gelen kişi annem ve korumasıydı.

Yuu'ya baktığımda o da biraz olsun rahatlamıştı.

Annem ve koruması bizi yanlarına alıp arabaya bindirdiler. Takip edilmediğimizden emin olup kendileri de bindiler. Ardından hızla malikhaneden uzaklaşmaya başladık.

Yuu meraklı meraklı etrafına bakıyor sanki birşey sormaya çalışıyor ama çekiniyordu. En sonunda cesaretini toplamış olacakki utanarak sorusunu sordu:

- Krul teyze ... O adamlar kimdi?

Annem sanki bu soruyu bekliyormuş gibi cevap verdi:

- Bilmiyorum canım ama polislere haber verdim. Bundan sonrasıyla onlar ilgilenecek.

Yuu'nun içi daha da rahatlarken bende ona bakarken rahatlıyordum. Cidden o kadar tatlıydı ki ona saatlerce bakıp düşünebilirdim ama yanlış anlaşılmaması için cama dönüp dışarıyı izlemeye başladım.

...

Yuu'yu evine bıraktık ve Shinya hocaya Gurene anlatması şartıyla beyaz yalanlarımızı serperek malikhanedeki olayları anlattık ve artık Yuu ile benim başka bir evde çalışacağımıza ikna ettik.

Sonrasında annemle normal evimize geçerek bir şeyler atıştırarak uyumaya odalarımıza çekildik.

Ama bir sorun vardı...

Ben uyuyamıyordum. Sürekli Yuu'yu düşünüyordum. Aklımdan çıkmıyordu bir türlü.

Ancak artık emin olmuştum.

Yuu'ya karşı bir şeyler hissediyordum.

Ona nasıl açılacağımı bilmiyordum. Açılsam bile onun nasıl karşılayacağını kestiremiyordum. Çünkü benimle çok az konuşuyor neredeyse hiç kendinden bahsetmiyordu.