Öncelikle şunu söylemek istiyorum..
Dünya bazen çok acımasız olabilir...
Birini seversin babası tarafından öldürülürsün..
Dünya çok acımasız öyle değilmi...?
Neden..?
Neden dünya bu kadar acımasız...?
Tek suçum bu ailede mi doğmak..?
Belki başka birinin çocuğu olsaydım bana kötü davranmazlardı...
--------
"OROSPU ÇOCUĞU SENİ İĞRENİYORUM SENDEN"
"BABA LÜTFEN YAPMA BABA CANIM YANIYO YAPMA LÜTFEN BABA YAP-YAPMA LÜTFEN BABA CANIM YANIYO YAPMA"
en beter dövdüğü gün dü daha 6 yaşındayım bunu hak edicek ne yapmıştım ben
Babam baskıcı biriydi benim bağırırdı, döverdi en sonunda dayanamadım babamı öldürdüm
Benim ona yalvadığım gibi oda bana yalvarmıştı..
İnşaatın üzerindeydik kimse yoktu babama silah tutuyordum
"oğlum bak konuşarak çözebiliriz yapma ben senin babanım"
"SEN KONUŞMAK YERİNE DÖVMEYİ SEÇTİN İLK DAYAĞIM 2 YAŞINDAYIDI CANİ HERİF NE YAPTIM BEN SANA HE NE YAPTIM"
"Oğlum herkes hata yapar gel evimize gidelim"
"KES SESİNİ OĞLUN FALAN DEĞİLİM BEN SENİN"
babam geri geri giderken düşmüştü inşaattan aşağı tam olarak ben öldürmüş sayılmazdım bu yüzden aşağı inip hala ölmemiş bedenine baktım
"senden nefret ediyorum bu dünyada yaşamayı bile haketmiyorsun sen.. Neden bu kadar uzun yaşadın ki hatta keşke yaşamasaydın belkide oğlun tarafından öldürülmezdin"
Dedim... Kafasına sıktım kurlunum bitene kadar kurtuldum ondan bitmişti..
Annemi öldürmedim o bana çok iyi davranıyordu beni çok seviyordu babamda anneme şiddet uygulardı bazen abbem kaçmak isterdi ama beni bırakamazdı sırf benim için dayandı çok suçlu hissetmiştim kendimi benim yüzümden tutsak kalmıştı bu evde...
Artık hayatım ne güzel düzelmişti dedim ama sandığım gibi olmadı zorbalığa uğruyordum en sonunda beni öldürüceklerdi ama ben öldürdüm onları katildim ben o günden sonra acımasızlaştım nerdeyse ama jisung...
Jisung beni mutlu ediyordu duygularımı kazanmıştım geri ama onun yaşadıklarını öğrendiğimde çok sinirlenmiştim ama ne yapacağımı bilmiyordum belkide babasını öldürebilirdim? Ama benim yapmam doğru olmazdı bu işi jisunga bırakmıştım eninde sonunda yapıcaktı bunu biliyordum...
----
Jisungla çok güzel zamanlar geçiriyorduk adım adım yaklaşıyorudum bende ölümüme..
Jisungla bir ömür yaşamak isterdim ama olmadı işte naparsın..
Bi süre sonra artık arkadaşlığı geçmişti bu tamamen farklı duygular hissediyordum o bama dokununca heycanlanıyorum çok kalbim hızlanıyordu..
Çok güzeldi gözlerine bir ömür boyu bakabilirim yemek yerkende çok tatlı oluyordu aynı sincapa benziyordu bu yüzden ona küçük sincap diyede sesleniyordum...
Sırf o gülüyo diye gülermi bi insan...
Ona her istediğini alırdım hayatım olmuştu o benim..
Dayanamadım Hislerimi itiraf ettim ona... Oda beni seviyormuş o an o kadar mutlu oldumki anlatamam hayatımın en güzel günüydü ama o eve gidince herşey alt üst oluyordu babası yüzünden... Onu öldürecektim.. Öldürecektim ki rahat yaşayalım..
Kim bilebilirdi ben onu öldürmeye giderken benim ölceğimi..?
Ah.. Evet.. Biraz şaşırmış olabilirsiniz onu öldürmeye gidiyordum kaza gecesi ama o beni öldürdü.. Bu sefer kaybettim işte...
--
Senin fotoğrafını hep yanımda taşırdım ama bir yere kadardı işte.. Mezarda alamazdım yanıma fotoğrafını..
Kefenin cebi olsaydı senin fotoğrafını koyardım jisung..
...
Hatırlarmısın sana bir mektup vermiştim ben ölünce açıp oku diye okumuşsun gördüm seni... yanında olup sana dokunamamak çok koyuyo bana jisung..
O güzel günleri çok özlemiştim birlikte şarkı söylüyorduk hatta bir şarkı belirlemiştik siz bilmezsiniz bu yüzden söyliyim cenazemde söylediği şarkıydı bizim şarkımız..
Sana hep en sevdiğin çiçekten alırdım seni öpmeye doyamazdım hep yanımda ol isterdim...
Sen yokken gerçekten de üşüyorum jisung sen yanımdan ayrılınca çok üşüyorum sen beni varlığınla ısıtıyordun..
Cenaze günü.. Bana o şarkıyı söylediğin için çok teşekkür ederim seni görüyordum...ilk defa.. İlk defa o gün ağladım.. Sen ağlayınca dayanmaya çalıştım ama.. Sen 'çok üşüyo örtelim onu' diyince daha da tutamadım kendimi ağlamaya başladım senle tanıştığımdan beri ilk defa ağladım...
Sana dokunmak istiyordum bunu gerçekleştirdin sana kızgınım ama çok ta mutluyum
Beni çok şaşırtmıştın jisung babanı ve abini hiç acımadna öldürdün ki acımaman lazımdı zaten ama.. Sonra ateşe verdin o evi tebrik ettim seni sonra bir yere gidiyordun hızlıca seni takip ediyordum nereye gittiğini de açıkcası çok merak ediyorum..
En sonunda.. O beklemediğim yere geldin jisung.. Seni görmek istediğim son yerdi orası.. Uçurumun kenarı.. Bana.. Benim yanıma geliceğini anlamıştım..
Geldin yanıma jisung çok özlemiştim seni artık doya doya sarılabilirim sana.. Doya doya öpebilirim seni..
Her hikaye mutlu sonla bitmeyebilir yeniden bir sayfa açmak istersin boşver defter aynı ne değişecek...?
-------------------------SON--------------------------
Evet minhoya özel bölüm attım..
Jisunga da gelebilir belki bilmiyorum
Umarım beğenmişsinizdir..
Ağladınız mı bana doğruyu söyleyin..?
Güzel yazabildim mi?
Size birşey daha söyliycem bir tane daha kitap yazıyorum ona da bakarsanız mutlu olurum bu kitabında elinizden geldiğince yayabilirmisiniz okunmuyorda pek..
Herneyse görüşürüzzz👋👋👋
