Hayat sizcede çok kısa değil mi? Her an ölebilirsiniz ama umursamıyoruz çünkü biz doğmak istemedik. Ölüm döşeğindeyken son anda ne düşünmek isterdiniz? Sevgiliniz, çocukluğunuz ya da ölüyorken yaptıklarınız pişmanlıkları mı?
Siz öldükten sonra sizi son hatırlayan kişide öldüğünde hiç doğmamış gibi olacak sizcede bu korkutucu değil mi?
Ya da işin şu tarafından bakalım: kimse sizi hatırlamadığında dünya yine dönmeye devam edecek bu, dünyada iz bırakmış kişilerde de geçerli. Ölüm bizi yakalarsa acımıyor biz neden kendimize acıyalım?
Jungkook, sen hayatıma giren en güzel şeysin sevgilim arkanda bıraktıkların için üzülme, ben seni affedeli çok oluyor yıldızım... tanrının bizim için ayırdığı vakit bu kadarmış demek... verdiğimiz sözler, gülüşler ve düşler... hepsinin süresi bu kadarmış ya? Elini tuttuğum an kıkırdamaların Ariel ile bana yapmaya çalıştığınız doğum günü pastası, sırf sana dondurma almadım diye bana beş gün attığın trip her şeyini özledim güzelim...
bütün bir yaşanmışlığımız bir toprak parçası ile son bulacaktı demek... senin yokuluğuna bir saat dayanamayan adam nasıl bir ömür dayansın ki? Seni ilk öptüğüm gün keşke elinden tutup asla bırakmasaydım... keşke bütün her şeyi düzeltecek gücüm olsaydı da bana o gülüşünle "Taetae!" Diyebilseydin, en çokta ne koyuyor küçüğüm biliyor musun? Ailemi koruyamadım. Oysaki düğün gecemizde sana söz vermiştim; "Ailemizi koruyacağıma dair yemin ediyorum!" Demiştim... yapamadım, koruyamadım. İğrenç bir aile babasıyım değil mi? Ama sen kızarsın şimdi "kes sesini! Sen dünyanın en en en en güzel aile babasısın!" Dersin.
Ah... sesini hatırlamak bile beni gülümsetebiliyorsun... bunu başaran ilk ve tek kişisin küçüğüm. Hayat sensiz ne kadar da renksizmiş ya... hayatıma renk katan kişi senmişsin meğersem. Aklıma seninle yaşadığım olaylar geliyor, hani han bizi fotoğraf çekimi için çağırmıştı ya sonra ben seni kıskandığım için fotoğrafları kendime alıp han'ı dövmüştüm... o Fotoğraflar hala bende güzelim sana sakladım demiştim evet, sakladım ama bodrum katına sakladım.
Her şeyimdin ve sende gittin ben şimdi ne yapayım küçüğüm? Sen söyle. Ölmek dışında bir şansım var mı? Sen bunları okurken ben canımı ölüm meleğine bahşetmiş olacağım, Nerede biliyor musun? Seni ilk öptüğüm yerde. Kafamı silahı dayamış ve son kez sizi düşünürken kafama o silahı sıkacağım ve bütün bir yaşanmışlığımız benimle birlikte son bulacak ve biz huzura kavuşmuş olacağız Ariel'i benim içinde öp ve de ki; "baban en yakın zamanda yanımıza gelecek ve seni bulutlara kadar yükseklere çıkartacak! Ama ona kızma, sözlerini tutan birisidir o ve tuttu baksana bizi yalnız bırakmadı!"
En son bunları yazmıştı jungkook'un günlüğüne... yeni hayatları başlamadan bitmişti. Usul usul hayatına kıyacağı yere doğru ilerliyordu kulaklığında jungkook'un en sevdiği şarkısı, aklında ise ailesiyle geçirdiği mutlu günler vardı.
İşte o an gelmişti. Kafasına silahı dayadı "geliyorum yıldızım kızımızı çok öp babacık birazdan canına kıyacak, canım yanıyor sizin acı çekerek son nefesinizi verirken benim bu kadar hızlı ölmem... çok koyuyor güzelim, burada huzura kavuşamasak bile tanrı bize ikinci bir şans verir değil mi?" Son sözlerini söylemişti ve şimdi de son nefesini vermişti, ölürken parmağında hala evlilik yüzüğünü bulundurmayı eksik etmemişti tabii ki tanrı onları dünyada kavuşturamasada yanında kavuşturmuştu....
.
.
.
.
Yoongi
Taehyung'dan haber yok?
Namjoon
Hava almaya çıkmıştır...
Kapı çalmıştı.
Jeon jung-ho
Taehyung burada mı?
Yoongi
SENİ ADİ HERİF SEN NASIL ÇIKTIN!?
Jeon jung-ho
Kes. Soruma cevap verin yoksa patlatırım sizi.
Jimin
Ne?
Mutfağa ilerlemişti, gaz açıktı ve ağzında sigara vardı.
Hoseok
S-sen yapma bizde bilmiyoruz.
Jin
Bilsek sana söyler miyiz?
Jeon jung-ho
Sert çocuksunuz, kaşınıyorsunuz.
Telefonu çalmıştı arayan adamlarından biriydi demek ki..
Jeon jung-ho
"Ne var?"
"Abi kim taehyung... intihar etmiş bir ilkokulun orada."
"Ne?.."
Elindeki sigara düşmüştü, düşmesiyle evin patlaması bir olmuştu. Artık kimse hayatta kalmamıştı ne demişler? 'Kurunun yanında yaşta yanar.' Yüzleri tanınmaz haldeydi.
.
.
.
.
Artık hepsi yıldızdı yerde bulamadıkları mutlulukları gökte bulmuşlardı, hepsi bir çocuk için umut ışığıydı belki de? Tarih tekerrür eder, elbet bir gün bir çocuk merak edip soracaktı annesine;
"Anne, ölen insanlar nereye gider?"
.
.
.
.
Bitti. Tamamen bitti her şey. Evet bu seride güldük, ağladık ve bazen sinirlendik ama sonuçta bitti ben yazarken binbir türlü duygu geçişi yaşadım, bu benim ilk ficimdi anı olarak kalacak bende her zaman. Mutluyum, huzurluyum ve birazda öfkeliyim çünkü bazı duyguları tam hissettiremedim biliyorum. Ama olsun, Bitti! Umarım okurken eğlenmişsinizdir şu anda 2,91k okunma var belki 200k'yı bile görürüz ha? 😎 ben görevime giderken sizde bu bölümü kapatıp hayatı sorgulayın...gelecekteki gizem sana söyleyeceklerim: umarım hedefindeki başarıya ulaşırsın benim güzel kızım... beni şuana kadar destekleyen herkese teşekkür ediyorum ve hayatınızda başarılar diliyoruz bu fic benim ergenliğimin bir bölümünü yansıtıyor... son kez size teşekkür ediyorum ve sonraki ficlerime sizleri bekliyorum... 💙☁️
~jungkookvm7
"Kahpelere inat dönen şu dünyada sen neden bana geri dönmedin yıldızım?..."
