Odak Noktası: Bir DEHB Hikayesi

Bölüm 1: Dikkat Dağınıklığı

Yağmurlu bir sonbahar günüydü. Okulun koridorlarında yayılan cıvıl cıvıl sesler ve kıyafetlerinin sıçrayan damlaları arasında, Kaan kendi dünyasındaydı. Kitapların dizili olduğu rafları süzerken, zihninde binbir düşünce dolaşıyordu. Annesinin ona sabah "Kaan, bugün kahvaltı masasında daha fazla dikkatli ol" demesinin ardından bile hala o meşhur mısır gevreğini unutmuştu.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) onun arkadaşlarından farklı hissetmesine neden oluyordu. Sanki beyni bir radyo istasyonuydu ve kanalı sürekli değişiyordu. İnanılmaz bir hızla, bir düşünceden diğerine atlayarak sıçrayan bir çocuktan başka bir şey değildi. Bu durum bazen onu kendi düşüncelerinde kaybolmuş bir yolcu gibi hissettirirdi.

Kaan, masasına oturduğunda matematik kitabını açtı. Gözlerini sayfaya dikip sayıları takip etmeye çalıştı. Ancak kısa süre sonra aklı dağınıklaştı. Yan masadan sızan öğrencilerin gülüşmeleri ve kapıdan gelen öğretmenin konuşmasıyla dikkati dağıldı. Gözleri kitaptaki sayılardan uzaklaşıp penceredeki yağmuru izlemeye başladı.

"Kaan, dersine odaklan lütfen." Öğretmenin sert sesi Kaan'ı aniden gerçek dünyaya geri getirdi.

"Özür dilerim, öğretmenim." Kaan mahcup bir şekilde özür diledi.

Öğretmen ona anlayışla baktı. "Tamam, şimdi derse geri dönebilirsin."

Kaan, tekrar kitabına döndü ama zihni hala karmaşıktı. Matematik denklemleri yerine, hayal dünyasına dalıp gitmişti. Aklından geçen düşünceler hızla değişirken, dikkati matematikten başka bir yere odaklanmıştı.

Belki de bu odak noktası oluşturma konusunda yaşadığı zorluklar onun en büyük meziyeti olacaktı. Henüz fark etmediği bir yetenek onu bekliyordu ve bu hikaye işte tam da bunun etrafında dönüyordu...