the spellman witches

weerwolven

Het is ochtend. James is niet meer in het huisje... Huh?
Ik bel hem. Hij neemt niet op.
Ik ga hem zoeken ik neem een t-shirt van hem en doe een spreuk die oma me geleerd heeft.
Ik volg het spoor en zie een groep grote gespierde mannen staan en james staat vooraan iets tegen hen te zeggen.

"Jullie kennen de regels .. Geen mensen aanvallen" zegt James.

Huh? Mensen aanvallen? Zit hij bij een bende of zo?
Ik doe een stap naar achter en bots tegen 2 mannen aan. Ze nemen me vast en slepen me naar voor.

"Baas... Ze was aan het afluisteren. Wat denk je? Vermoorden? " zegt een van de mannen.

Ik kijk James aan. Hij kijkt geschrokken.

"Nee laat haar los. Het is oke. Ze hoort bij mij. " zegt James.

De mannen kijken verbaasd.

"Ze is mijn girlfriend." zegt James.

"James wat is dit? Zit je bij een bende of zo? Waarom zijn ze allemaal zo eng. Wat doe je hier? Hoezo noemen ze je baas? Wat is dit? " zeg ik boos.

"Emma... Dit zijn de weerwolven. Ik ben hun Alpha" zegt James.

Ik lach....

Wacht is hij serieus????

Ik kijk hem bang aan.

"Het is oke. Ik doe je niets. Wolven. Dit is jullie koningin. Jullie doen haar niets.... Jullie beschermen haar" zegt James.

"Nee dit mag niet. Dit is erg heel erg" zeg ik in paniek.

"Hoezo" vraagt James.

"Weerwolven zijn de vijanden van heksen" zeg ik.

"Dat kan veranderen... Je bent de leider van de heksen want je bent de dochter van hun vorige koningin... Je kan toch vrede sluiten" zegt james

"Daar gaat Het niet om" zeg ik.

James kijkt me verbaasd aan.

Ik hoor een wolf grommen achter mij. Ik draai me om en zie een wolf naar mij grommen.
Angstig stap ik naar achteren.

"Tyler.... Genoeg. Wat heb ik net gezegd" zegt James grommend.

Maar de Wolf stopt niet. De wolf valt me aan.
James spring ervoor en vecht met hem. De wolf die me aanviel veranderd terug in een mens. Hij had de controle verloren.

James komt naar mij en vraagt of ik oke ben. Ik knik ja.
James draait zich om en word kwaad op de wolf.
Ik besluit naar het huisje te gaan.
Ik zeg niets tegen James. Ik tover mezelf gwn terug naar het huisje.

30 minuten later komt James binnen.
Hij ziet me in bed liggen. Hij kijkt me verdrietig en een beetje bang aan. Hij komt naast mij liggen en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Hij geeft me een knuffel.

"Ik ben je kwijt of ni soms? " zegt hij angstig.

Ik kijk hem vragend aan.

"Door dit hele wolf gedoe... Ik ben je kwijt he? " vraag hij.

Ik knik nee.

"Ik zag wel hoe angstig je naar mij keek. Je bent bang van mij. " zegt hij.

"Ik ben niet bang van jou. Ik ben bang van de andere. Ik weet dat jij me geen pijn zal doen.... " zeg ik.

"Waarom liep je dan weg? " zegt hij.

"Ik was bang.... En ik hoor daar niet thuis. Ik ben een heks... Wolven en heksen zijn vijanden. Ik kan maar beter bij de wolven weg blijven" zeg ik.