Shut Them Down

Kabanata 2

The next day I feel so exhausted after analyzing every AI robot image we found on the website and the meeting we had yesterday. My back even hurts from sitting too long while facing the computer.

Agad akong bumangon ng ilang katok ang ginawa ni Alexa sa pintuan ng aking kwarto. Mag uumaga na ako nakatulog kagabi matapos ang meeting namin. Agad ko binuksan ang pintuan dahilan para muntik siyang mahulog sa sahig buti na lamang at na salo ko siya sa magkabila niyang braso. Bahagya siyang nanigas sa aking mga bisig na para bang nataranta.

"Bakit ka kasi kumakatok ng malapit sa pintuan? Muntik ka na mahulog." pagalit na sabi ko sa kanya. Nakatulala siya sa akin at deretsong tumalikod.

"K-kain na daw sabi ni Tatay." nauutal na sabi niya bago umalis ng aking kwarto.

What's wrong with her?

Napatingin ako sa akin sarrili at napagtanto na hubad ang taas na parte ng aking katawan. Napamura akong kinuha ang aking suot na T-shirt kagabi at bumuga ng hangin bago lumabas ng aking kwarto. Patuloy pa rin ang pagtipa ni Nigel sa kanyang computer habang ang kumakain ng ramen.

I glanced at Tatay Khalil whose silently brewing a coffee from the old coffee maker that we found on the road yesterday. The smell of expired bacon and spam-filled the air. The papers are scattered everywhere and the glass board with writings about solving the codes was still not solved.

Hinilot ko ang aking sentido bago lumapit kay Tatay Khalil na inabot ang paborito kong baso na luma. Galing yun sa one piece merch na nakuha ko sa lumang bahay ko. Ngumisi siya sa akin bago naglagay ng kape sa aking baso. Lumabas naman ng Kusina si Alexa dala ang mga pinggan at nilapag sa maliit namin na lamesa. Napatingin siya ss akin at namumula pa rin ang kanyang pisngi.

I smiled at her but she automatically looked away. Tatay Khalil silently sat on the small table. I silently sat beside him and stared at the food that was on the table. It was bacon, spam and a big bowl of ramen. We utter prayers to God and thank for our food.

"I need you to go to the Capital City of the Eastern Region," saad ni Tatay Khalil habang sumisimsim ng kanyang coffee.

"Until na lamang ang ating pagkain at kailangan natin maghanap ng impormasyon sa mga AI sa rehiyon na ito." dagdag pa niya. Titigan ko ang aking kape at napaisip.

"Where do you think the warehouse of Ai in this region located?" pagtatanong ko sa kanya. We have to move fast because if not we will always go back to square one.

"Nasa Dione City ang pinakapribadong lugar sa buong Eastern Region. Masyadong mahigpit ang seguridad doon lalo na may identity lahat ang mga tao doon at nagkakaroon sila ng QR code for Identity," paliwanag ni Alexa sa akin.

"Don't tell me, you wanted to hack that warehouse?" takang tanong niya. Tumingin ako sa kanya at ngumiti.

"We have to move fast, I think that is the only way for us to know the way in to the system of the government. The hidden controller was said to be in one of the warehouses about each reagion," paliwanag ko.

"If we don't take this action. All our plans will be at risk. Balik sa wala lahat ng pinag-aralan natin at plano natin." dagdag ko pa at kumain ng ramen.

"Clark is right. Mahirap ang mission natin at baka malalaman ng mga kalaban natin ang ating mga plano," pagsinggit ni Nigel habang kumuha din ng kape sa coffee maker.

"Possibleng ang mga myembro din ng Star Network ang makakatulong sa atin upang mahack ang system ng warehouse na iyun." dagdag pa niya.

"Then let's find a way to make it work. Kailangan natin gumawa ng paraan. Alexa, you will be taking care of buying our goods that will last for a month. Nigel, search for the warehouse at the computer work. I'll plan how to sneak inside. We will do this in the evening." sabi ko at tumayo. Inilagay ko ang aking mga ginamit sa sink at hinugasan.