Un-wicked guy Part-I

Unwicked guy #32

Neighthan's POV

Pagkagising ko ay agad akong bumaba para kumain nang breakfast,pagkadating ko pa lang sa baba bunganga kaagad ni Criszelle ang narinig ko.

"My plano ka pa palang umuwi pa dito sa bahay"and she giggle sarcastically,habang nakaupo siya sa dining at kumakain din nang breakfast niya.

I just rolled an eye and ignore her and just sit and starting to put some food at my plate without having a single glance at her..

"Saan ka naman pumunta kahapon at buong araw ay wala ka?"she said it with no emotion on her face at just eating seriously.

"None of your business"at nagsubo ako nang pagkain at uminom nang lang konting tubig.

"Your kidding my lil bro,im your sister and it's my business to know where go yesterday with that pathetic girl"and still she said it seriously habang nakataas ang kilay niya at uminom nang konti.

Pagkatapos niya yung sabihin ay napatayo ako sa galit sabay sinuntok ko yung lamesa with my two bare hand and said"STOP CALLING ANNOYING,BULLSHIT BAD THINGS ABOUT HER!!"at sabay tinalikuran ko na siya.

Nagdabog akong umalis at umakyat na ako ulit sa kwarto ko,nasa kalagitnaan palang ako nang hagdanan nung bigla siyang nagsalita ulit.

"DO you really like that girl huh?!"mataray niyang sinabi.

"I REALLY DAMN LOVE HER!!"at sinuntok ko ang hawakan nang hagdanan at napansin ko na rin ang unti-unti nang paglabas nang dugo sa kamay ko.

"Then stay with her,,and i wont interfere to any desicion that you will you make,if that's make you happy"at tumalikod na siya sakin at bumalik sa paglalakad papunta sa dining room.

"WAIT!!are you sure?!?!"hindi makapaniwalang tanong ko sakaniya sabay tumakbo pababa.

Lumingon siya sakin sabay sabi"Do i look like im joking"at tinuro niya yung mukha niya.

Pagkadating ko sa baba ay agad ko siyang niyakap nang mahigpit"THANK YOU!!THANK YOU VERRY MUCH!!YOU DONT KNOW HOW HAPPY I AM TODAY!!AND THAT IS BECAUSE OF YOU!!"masayang-masaya kong sinabi sakaniya.

"GO AWAY NEIGHTHAN,ITS SO VERRY GIRLY FOR A HOT MUSCULAR GUYNGSTER TO HUG HER SISTER!"naiirita niyang sinabi sabay tinutulak niya ako nang maarte papalayo.

Hindi niya alam kung gano niya ako pinasaya,ano kayang pumasok sa isip niya at pumayag siya na sakanila Natalei ako titira,hindi-hindi ko to makakalimutan,pagkatapos nang mga sinabi kong masasama sakaniya kahapon,tapos ngayon biglang pumayag siya,,it's a miracle.

Kumalas ako sa pagkayakap sakaniya sabay hinalikan siya sa pisngi"thanks again"at tumakbo na ako pabalik sa kwarto ko para makaready na sa gamit ko.

Natalei's POV

Nagring na ang alarm clock ko kaya ako nagising,tinatamad pa akong tumayo sa higaan dahil ang sarap-sarap pang matulog,dahil napakalamig dahil umulan kasi kaninang madaling araw,,pero no choice ako,dahil hindi na ako pumasok sa buong class namin kahapon at ayokong mag-absent nanaman ngayon,baka bumaba na ang Grades ko,marami pa naman akong kasalanan sa school namin dahil lang sa mga kaaway ko.

Tumayo na ako sa higaan at deretso nang maligo,dahil i only have 1 hour to prepare myself..pagkatapos kong maligo ay kinuha ko yung tuwalya at pinunasan ang buhok ko pagkatapos ay tinupis ko na sa buong katawan ko ang tuwalya at lumabas na sa c.r. nang kwarto ko.

Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na ako nang kwarto ko para kumain nang breakfast,pero nung pagkababa ko Ay napanganga na lang ako dahil nakita ko si------Axelle na nakatayo sa harap nang sofa habang may dala-dala siyang malaking Bouquet at chocolate,hindi ba niya alam na kami na ni Neighthan.

"oh!!anong ginagawa mo dito?"nagtataka kong tanong sakaniya sabay naglakad ako papalapit sakaniya..

"wala,i just want to give this bouquet and chocolates for you."at ngumiti siya sakin.

"huh?bakit naman?"sabi ko sakaniya.

"ahmm"hindi siya nakasagot kaagad kaya tinignan ko lang siya at nginitian at tinignan siya nang(sige-sabihin-mo)"nothing,,i just want to give this bouquet and chocolates to you as a friend"sabay binigay na niya sakin ang bouquet at chocolate.

Kukunin ko na sana nung biglang nakita ko si Neighthan na pumasok sa bahay kasama si mama,pagkatingin ko sakaniya ay halatang-halata sa mukha niya na gulat na gulat siya sa nakita niya at nagsalita siya.

"YOU!!"sabay tinuro niya si Axelle at tumingin siya sakin na parang galit na galit at nadesapoint then tumalikod na siya at naglakad palayo.

"Neighthan!!??you dont understand!!"pero hindi lang niya ako pinansin at patuloy lang siya sa paglalakad papalabas."Neighthan!!please!let me explain!"pero hindi lang niya talaga ako pinansin ni Neighthan at sumakay na siya sa kotse niya kaya tumakbo na ako.

Pero nung nakalapit na ako sa kotse niya ay timing naman na umalis na din siya"NEIGHTHAN!!"at sabay nagtuluan ang luha ko"Neighthan"sabay napaupo ako sa daanan at napaface palm.

Nung biglang umulan nang napakalakas,iyak lang ako nang iyak dahil hindi ako makapaniwala na pagkatapos nang madaming nangyaring maganda saming dalawa ay ganun-ganun na lang siya umalis at hindi man lang niya pinakinggan ang sasabihin ko.

Nung biglang may humawak sa balikat ko at dahil sa galit ko at tinanggal ko ang pagkahawak nang kamay sa balikat ko nang napakalakas then tumayo at tumakbo sana ako papunta pabalik sa bahay.

Nung biglang hinawakan ang kamay ko ni Axelle kaya hinarap ko siya"im sorry,i did'nt know"

Hindi ko lang siya sinagot at tinaggal ko lang ang kamay niya sa pagkahawak sa kamay ko at tuluyan nang tumakbo pabalik sa loob nang bahay.

"NATALEI!!IM SORRY!!"sabi ni axelle pero hindi ko lang siya pinansin at patuloy lang ako sa pagtakbo pabalik sa bahay.

Hindi ko talaga maintindihan nang buhay nang isang tao,dahil everytime na sumasaya ang tao ay palagi namang may problemang dumadating,bakit ba ganito ang buhay napaka-unfair,hindi man lang nila ako bigyan nang chance na sumaya,,minsan na nga lang ako magkaboyfriend,mawawala naman kaagad..