Niks POV
*Flash back*
2 years ago
"Diba sabi ko naman sayo wag mo na akong sundan? ako mapapagalitan nyan ng daddy mo eh! go away!" tinulak ko sya palayo sa akin pero lumalapit padin sya pag nakatalikod nako.
"Ang arte mo naman! tska bakit ka mapapagalitan ni daddy? hello?!!! WALA akong daddy no! haha" hinawakan nya ko sa braso kaya di ako makaalis sa kinatatayuan namin. Ang higpit ng hawak ee
-___-
nakakabuset naman 'tong si chek eh! :'(
ang lungkot lang kasi... aalis sya hindi man lang nya sinabi sakin tapos ngayong alam ko na saka sya mag papaliwag watdahek! :(
"Pwede ko bang... maka usap ng maasyos ang Bestfriend ko?" malamang ako yung tinutukoy nya haysss.
Simula kasi ng nalaman ko na sa manila sya mag ccollege, madalas na kong umiwas sa kanya..
para makapaghanda nadin..
kababata ko sya.. Bestfriend.. kapatid... karamay
hindi ako sanay ng hindi sya kasama...
at hindi rin ako sanay mag DRAMA ng gento.
"Ano bang sasabihin mo? kasi.... I knew it na" napayuko ako. Baka kasi tumulo bigla luha ko kasabay ng sipon ko YCK lng XD
"This is a serious matter niks." Mukhang seryoso nga sya.. well alam ko naman eh I just need to accept :-\
"You may now start."
umupo muna kami sa side garden para makapag usap ng maayos.
"I'm sorry... kasss-
"huuuhuuuu T_T." di pa sya nag sisimula npapaiyak nako... parang yung sorry nya kasi sinasabi nyang iiwan na nya ako ee... hindi ko kaya... plsss.... dont do this to me chek!! abat- teka? ano banaman tong- hayyyy erase erase.
"hoy hindi pako ma mamatay niks! OA mo umiyak! LET ME FINISH TALKING pls?!"
"ahh.. huh? ahh.. okay go on.." pahiya konteee -____-
"Niks.... si mama.. pag aaralin na nya ako sa manila...
para narin sa kinabukasan ng pailya namin... mas malaking oportunidad ang makukuha ko kung sa manila ako mag tatapos ng kolehiyo."
nalulungkot nanaman ako :-(
biglang kumulog eh. wako payong XD
"Sabay tayong mag aaral... Sabay nating tutuparin pangarap natin... di ba nga? walang iwanan? geezzzz ang bakla ba ng speech ko? haaaaay pero tatanggapin ko anu man desisyon mo..."
napayuko ako... tumayo.... tumalikod sa kanya... hindi ko alam isasagot ko..
masyadong komplikado..... nasanay na ako dito sa probinsya.... mahirap mag adjust.
"sige niks. I think alam ko na sagot mo...." umiiyak na sya. ito talaga napaka iyakin! kaasar :(
humarap ako sa kanya... tumalikod sya sakin..
nag lakad na pabalik sa kanila...
"CHEEEEEEK!" sigaw ko aba? ayaw lumingon? nakngpot--
"BWISIT KA WALANG IWANAN PERO IIWANAN MO AKO NGAYON DITO SA GITNA NG DAAN!!!"
humarap sya sakin...
"Niks.... Di ba hindi mo naman gusto yung plano ko? Di ba... ayaw-"
"bakit! nabasa mo ba nasa isipan ko? alam mo ba yung nararamdaman ko? wag mo kong pangunahan chek! ang baduy nitong sinasabi ko pero... Give me time to think."
hindi kasi kami sanay mag drama dramahan ni chek ee! DX
kumulog ulit...
nakatayo lang kami doon. 1m yung pagitan.
bumuhos ang malakas na ulan... eto na nga ba sinasabi ko eh! wala na! basa na ko (_ _" )
naglakad ako palapit sa kanya... ganun din sya...
niyakap nya ko.. binatukan ko sya.
wala lang kasi.... basta ang gulo... komplikado...mahirap.... nakakagutom..
hah? gutom? aba bat- hay okay gutom na nga ako.
magkayakap lng kami doon..
sabay kaming umuwi at tulad ng napagusapan, bibigyan nya ako ng time makapag isip.
*End of flashback*
sana... maging maayos ang lahat sa amin ni best.... friend :(
BINABASA MO ANG
Why Can't be Lovers? (OnGoing)
Teen Fiction"Kung hindi mo mahal ang isang tao, wag ka nang magpakita ng motibo para mahalin ka nya." TAMA? "Huwag mong hawakan kung alam mong bibitawan mo lang." TAMA DIBA? "Hiwalayan na kung di ka na masaya. Walang gamot sa tanga kundi pagkukusa." INTINDIHIN...
