Leaping Through 1944

SIX

(roku)

I.

Pinag-utos ng lider ng gerilya ang pagdakip sa lahat ng mga binatang naninirahan sa bayan nina Alfonso. "Anong ginagawa niyo kay Alfonso?" Nagugulumihang tanong ni Along Gabriela. Pero patuloy parin ang sapilitang paghila nito sa kanya. "Alberto, pigilan mo sila!" pag-uutos niya.

Pinaluhod silang lahat sa daan at may babaeng sinusuri ang pangangatawan at hulma ng mukha ng mga binatang di maintindihan ang nangyayari. Bigla itong napatigil sa harap ni Alfonso at ngumiti. "Siya. Siya ang nakita kong may kasamang kalaban kagabi."

I was speechless, I was so sure that no one would see us last night. I didn't even have the will now to defend myself and deny her accusations, since I know it's all true.

"Isa kang taksil sa bansa at sa mga ninuno natin" turan ng lider at tinadyakan ako hanggang sa ako'y mapahiga

"IGAPOS NIYO YAN AT DALHIN SA KAMPO" pag-uutos ng komander

...

Halos di na ko makahinga sa dami ng dugong lumalabas sa bibig at maging sa ilong ko. "Di ka pa ba kakanta?" sinabi nito at binuhosan ulit ng malamig na tubig ang aking walang kalaban-labang katawan.

"WALA AKONG ALAM SA MGA PINAGBIBINTANG NYO SAKEN!" galit kong sabi sapagkat mali naman talaga ang mga binabato nila sakin. Hindi ako taksil. Kailanman, hindi pagiging taksil ang magmahal, kahit kalaban pa ito.

"Commander Jose, patayin nalang natin yan. Iyon ang nararapat gawin sa mga taksil na kagaya niya" na agad namang hindi sinang-ayonan ng komander. "Kailangan nating malaman kung saan ang kampo ng mga Hapon, siya lang ang nakakaalam rito."

The groaning and moaning of a person suffering in an excruciating pain finally turned into silence. The guerillas called it a day and let Alfonso rest a bit after taking all unbearable tortures.

...

Alfonso refuses to eat, enduring hunger, thirst, and all the injuries that was painted by the guerillas' fists all over his body. He wasn't even thinking about himself at this point, he was greatly worried that Hiro's life might be in danger. As someone who doesn't pray, he began to utter a prayer in silence. Wishing Hiro to abstain from doing an impulsive thing and just live as a coward.

"Mang Tasyo, sina komander, sugatan! Napakagat sila sa patibong ng mga dayuhan." sabi ng isang gerilyang lumapit sa kasamahan niyang nagbabantay sakin

Nakita kong inaalalayan nila ang kanilang lider at iba pa nilang kasamahan. "Anong gagawin natin? Di tayo pedeng lumaban dahil sa kasalukuyang kalagayan ni Commander Jose."

"Nasaan si Andres? Kailangang maagapan ang mga sugat na natamo nila kung hindi baka di na sila aabutin pa ng umaga."

"Kasama si Andres sa mga nasawi, siya lang may alam sa medisina dito"

Papakawalan kaya nila ako pag ginamot ko ang mga sugatang kasamahan nila? - Reiner

"Uhmm, may kaalaman po ako sa medisina sapagkat ito'y aking pinag-aaralan. Baka kailangan niyo po ng tulong"

"Paano namin mapagkakatiwalaan ang isang taksil sa kaniyang inang bayan?" sabi ng lalaking aakalain mong lider kung makapagsalita

"Tama" pagsasang-ayon ng iba pa niyang kasamahan

"Ano ba kayo? Pagdi sila nagamot sa lalong madaling panahon, lalong lalala ang kalagayan nila. At pag nangyari yun, tiyak na kamatayan ang kahihinatnan nila" pagmamatigas ko. Alam kong sila ang sanhi ng aking mga pasa ngunit ito lamang ang paraan para makalaya ako sa tanikalang ito.