Bugün mezum olucam okuldan .Sabah erken kalkıp okula gittim. Herkezin yanında annesi , babası vardı. Ben tek gelmiştim. Acaba yetim olduğum çok belli oluyo muydu? Herkez ailesiyle resim çekiniyodu. Acaba benim ailem niye yoktu. Kaza geçirip mi öldüler yoksa babam inşaatta çalışırken başına alet düştü öldü de annemde kahrından mı öldü ? Bilmiyorum. O kadar çok dalmışım ki mezuniyetin başladığını fark etmemişim.İsimler tek tek okunup çağrılıyodu.ASLI AYDIN diye bağırdılar. Hemen gittim ve diplomamaı aldım.Sonunda asker olmuştum. Bu mesleği seçmemin tek nedeni vardı; küçükken yurttan kaçtıktan sonra beni asker bulmuştu ve tekrar yurda geri götürmüştü. Halbuki ne kadar da yalvarmıştım.Yolda başım dik yürümeyi ve hayallere dalmayı çok seviyorum.Birden birisinin beni dürttüğünü ve aslı diye bağırdığını duydum.Arkamı döndüğümde karşımda bi erkek vardı
+ Sen kimsin ? Adımı nerden biliyosun?
- Ben yetimhanedeki herkesin adını biliyorum
+Bende biliyorum ama seni tanımıyorum
- Şuraya oturalım da herşeyi anlatayım
+ Arkamdan gazlı mendil uzanıp beni bayılıp kaçırmayacağı nerden bileyim ?
- Hiç değişmemişsin aslı.Ben 13 yaşındayken beni bi aile evlatlık almıştı ve yurttan ayrılmıştım, ben AHMET AYDIN
ahmetin dediklerini duydukça gülüyordu. Ahmetin sözü bitince hemen ona sarıldı. Ahmet konuşmaya başladı.
- Artık oturabilir miyiz şuraya ? yoruldum
+ Tamam da sen beni nasıl buldun ?
- Ben de bu üniversite de okuyorum . Sadece ben derslere akşam geliyodum.Seni arıyodum zaten .Geçenlerde yurda gitmiştim.Ayrıldığını söylediler , sonra burda bi kızlar konuşurken duydum senin burda olduğunu
- Çok sevindim doğrusu dedi aslı. Sonra yürümeye başladılar. Aslı onu evine davet etti. Okuldan arta kalan zamanda çalışıyordu . Arkadaşlarıyla küçük bi ev tutmuştular.Ahmet de kabul etti . Yolda uzun uzun konuştular. Eve gelmiştiler. Aslıyla ahmet evi izliyordu . Aslı '' yurttan bin kat daha huzurlu '' dedi ve merdivene çıkmaya başladılar.
begeğnip yorum yapmayı unutmayın
