​ခြေတလှမ်းချတိုင်းမှာ ကြာပန်းတို့ပွင့်​ဝေ​​စေ

Prolouge

三生三世 步生莲之化茧, Three Lives Three Worlds : The Step Lotus Vol:1

God's Metamorphosis : နတ်ဘုရားတစ်ပါးရဲ့အသွင်​ပြောင်းလဲခြင်း

Translator - Maybel_94

မိစ္ဆာချုပ်နှောင်ဘုံကျောင်းကြီး ပြိုပျက်ကျခဲ့
ချိန်ဝယ် မိုးနှင့်မြေကိုပါ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား
စေသည်အထိ ကြီးမားလှတဲ့ ကသောင်းကနင်း
ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုတွေကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့တာပင်။
ထိုအခိုက် နှစ်ဆယ့်ခုနစ်ထပ်မြောက်သော
ကောင်းကင်ဘုံသည် အံ့ဩဖို့ကောင်းလှစွာ
တိတ်ဆိတ်လို့နေခဲ့ပြီး မြင့်မြတ်လှသော
မသေမျိုးတွေဟာလဲ နှုတ်ဆိတ်ရင်း
သက်ပြင်းချပြီးသည်နှင့် မျက်နှာလွှဲလို့သာ
ထွက်သွားကြ​ချေသည်။ မည်သူတစ်ဦးတစ်​ယောက်ကမျှ
ကျောက်စိမ်းရေကန်ရှိ တစ်ဦး‌‌တည်းသော
ကြာနီပန်းနတ်သမီးလေးဟာ မိစ္ဆာချုပ်နှောင်
ဘုံကျောင်းရဲ့ ကိုးထပ်မြောက်မှာ
ပိတ်မိနေကြောင်းကို သတိထားမိပုံမပေါ်ပေ။
မခံမရပ်နိုင်တဲ့ နာကျင်မှုတစ်ပုံတစ်ပင်ကြောင့်
သူမ အသိဝင်လာချိန် မျက်ဝန်းတွေကို
လှုပ်ခတ်ရင်း ဦးစွာမြင်လိုက်ရသည်က
သွေးပင်လယ်ကြီးရယ်။ သူမရဲ့ ခြေထောက်
အစုံဟာလဲ မိစ္ဆာတွေကို မလွတ်မြောက်စေအောင်
စီရင်ထားပါတဲ့ ကျောက်တုံးထောင်ချောက်ကြီး
တစ်ခုကြောင့် အပြင်းအထန် ထိခိုက်မိထားပြီး
မျက်စိရှေ့မယ် ဘုံကျောင်းကြီးရဲ့ ကျိုးပဲ့ပျက်စီး
နေသော အပိုင်းအစတွေဖြင့် မည်းမှောင်လို့
သာနေသည်။
အေးစက်စက်ဖြာကျ​နေ​သော လရောင်အောက်ဝယ် သူမကိုယ်ရှိ
ဒဏ်ရာတွေရဲ့ ဆတိုးနာကျင်မှုဟာ ပင့်ကူမျှင်တွေလို
တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် တိုးနှောင်လာရင်း
တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူမကို ပိုးအိမ်ငယ်ထဲက
ဖောက်ထွက်မရတော့တဲ့ ​ဘောက်ဖတ်တစ်ကောင်ကဲ့သို့
ခံစားလာရစေသည်။
နတ်စွမ်းအားဖြင့် ချုပ်နှောင်ထားခြင်းမှ
လွတ်မြောက်သွားပါသော မိစ္ဆာအငွေ့အသက်တို့ဟာ
အရှေ့ဘက် ကောင်းကင်ဘုံတစ်ခွင်ဝယ် နဂါးတစ်ကောင်
ကဲ့သို့ မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်း လှည့်လည်သွားနေရင်း
အခိုးအငွေ့တို့ကို သွေးမိုးအဖြစ်ပြောင်းလဲ​စေကာ
ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ကြက်သွေးရောင်တို့ဖြင့်
ကြယ်တာရာမြစ်ကြောလျှောက် အလှခြယ်လို့
ထားသကဲ့သို့ပါ​ပေ။
ကြက်သွေးရင့်ရောင် မိုးရေစက်တို့ သူမ
မျက်နှာပြင်ပေါ် လာထိစင်ချိန်တွင်မူ ရေခဲတမျှ
အေးစိမ့်စိမ့်ခံစားချက်တချို့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးမှ
စီးဆင်းလို့သွားလေရဲ့။ နဖူးမှနေ မျက်နှာပေါ်သို့
ချွေး​စေးတွေ စီးကျလာရင်း ခြောက်ကပ်နေပါတဲ့
လည်ချောင်းဟာ အသံတစ်ခုသော်မျှ ပြုနိုင်ခြင်းငှာ
မစွမ်းသာ။
အဆုံးမရှိပါတဲ့ အဆက်မပြတ်နာကျင်မှုတွေရယ်။
အသက်ဆက်ရှင်ဖို့အတွက်ပဲ တောင်းပန်ရမလား
ဒါမှမဟုတ် မခံမရပ်နိုင်တဲ့ ဝေဒနာတွေ‌ကြောင့်
သေခွင့်ပေးဖို့ကိုပဲ တောင်းဆိုရမလား သူမ
တကယ် ဝေခွဲမတတ်တော့ဘူး။ ဒါ့အပြင်
ဒီဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ သူမက
ဘယ်သူ့ဆီမှာများ သွားရောက် အသနားခံရပါ့မလဲ။
နာကျင်မှုတွေကို ရပ်တန့်စေဖို့ရာ ကိုယ်တိုင်ပဲ
နောက်ဆုံးထွက်သက်ကို ဇီဝိန်ချုပ်ဖို့ကိုတောင်မှ
တစ်လက်မလေးတောင် မရွေ့နိုင်တော့တဲ့
အဖြစ်ရယ်လေ။
မြူခိုးမှိုင်းတို့နှင့် မိုးရေစက်တွေကြား သူမ
ယခု ဤနေရာမှာ ဘာလို့ရှိနေရတယ်ဆိုတဲ့အဖြစ်ကို
ပြန်ပြောင်းလို့ တွေးမိပြန်ပါသည်။
သူမရဲ့ အချစ်ရဆုံးသောသူငယ်ချင်း စန်းကျီ၏
ချစ်ရသူကို မိစ္ဆာချုပ်နှောင်ဘုံကျောင်းမှနေ
လွတ်မြောက်အောင် ကယ်တင်မည့်အစီအစဉ်ဝယ်
သူမက အဖော်ပြုလို့ လိုက်လာပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
မိစ္ဆာချုပ်နှောင်ဘုံကျောင်းထဲ ချိုးဖောက်ဝင်ရောက်
ခြင်းဟာ သူမရဲ့နတ်ရာထူးနဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းစွမ်းအင်​တွေကိုပါ
မသေမျိုးလောကမှနေ ထာဝရ ပယ်ဖျက်နိုင်လောက်
သည်အထိ ကြီးမြတ်လှတဲ့အပြစ်ဒဏ်ဖြစ်မှန်း
သူမ မသိပဲ နေပါ့မလား။ သို့ပေမယ့်
သူမရဲ့ အဆက်မပြတ် ကောင်းမွန်လှတဲ့
ကံတရားကြီးကို ပုံချယုံအပ်၍ မျှော်လင့်ချက်လေး
မဆိုစ‌လောက်ဖြင့် အရဲတိုးစွန့်စားခဲ့ခြင်းသာ
ဖြစ်ချေသည်။
သို့သော်ငြား တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ ကံဇာတာဟာ
မည်မျှလောက်ပင် ကောင်းမွန်နေသည်ဆိုဦးတော့
ထိုကံကောင်းမှုအလုံးစုံ ကုန်ဆုံးသွားမည့်
နေ့ရက်ကတော့ ရှိစမြဲ။
ယခုတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ကယ်တင်ဖို့ရန်
လိုအပ်နေသည့်သူများကတော့ ဘေးမသီရန်မခ
လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီး ထိုသူတို့ကို ကယ်တင်ဖို့ရန်
ကြံရွယ်ခဲ့သည့် သူမကတော့ ကိုယ်တိုင်ရဲ့
ကံကောင်းခြင်းအစုစုကို အသုံးပြုပြီးသလိုမျိုး
ဘုံကျောင်း၏ ဟိုးအောက်ဆုံး ကိုးထပ်မြောက်ဝယ်
လွတ်မြောက်သွားသူနှစ်ဦးအစား ပိတ်လှောင်ရင်း
ကျန်ခဲ့ရှာလေပြီ။
ဘုံကျောင်းကြီး ပြိုကျချိန်တုန်းက
မိစ္ဆာထောင်ချောက် ကျောက်တုံးကြီးတွေဟာ
ကျယ်လောင်လှတဲ့ အသံကိုပြုလို့ အမိုးပေါ်မှနေ
လွတ်ကျလာကြတာဖြစ်သည်။ ကြယ်တာရာတွေ
ကြွေဆင်းသလို ရုတ်တရက် လျင်မြန်လှတဲ့
အရှိန်နှုန်းဖြင့် သူမရှေ့ သုံးလက်မလောက်အကွာက
မြေကြီးကို ကွဲအက်လောင်ကျွမ်းသွား‌စေသည်။