ჩემი პრინცესა👑

🎀🧸

-ლალოოოოოოოოო!
-რაგინდაა ადამიანოო, დამაძინეე!
-ადეე რაა, სკოლაშიი დაგვაგვიანდებაააა.
-უიმეე ვდგები ხო გადიი.
-აა მალეე ყველა მზად ვართ შენ გძინაავს მარტოო.
-რომელია საათი?
-9-ს უკლია 20 წუთი.
-უიმეე კაი ხო ვდგებიი.

ლიზი ოთახიდან გავიდა და დაბლა გოგოებთან ჩავიდა, ლალომ კი მომზადება დაიწყო.

5 მეგობარი რომელიც ერთად ცხოვრობს.
ლალო.
ლიზი.
მარი.
ქეთი.
ლიკა.
ისინი ბავშობიდან მეგობრობენ და ერთ სახლშიც ამიტომ გადაწყვიტეს გადასვლა, იფიქრეს რომ ასე უფრო ადვილი იქნებოდა.
მშობლებიც დასთანხმდნენ.

ლალო ძლივს ჩამოვიდა დაბლა 20 წუთის შემდეგ.
-სადახარ აქამდეე დედაა.
დაიწყო ჭყიპინი ლიკამ.
-გაჩუმდიით ეხლაა რაა.
ლალომაც არ დააკლო.
-კაი ჩვენ ვჭამეთ უკვე, მიდი შენც თუგინდა და წავიდეთ მალე.
უთხრა ქეთიმ.
-არაა იყოს არმშია.
-კაი წავიდეთ.
მარიმ სახლი ჩაკეტა და ყველანი სკოლისაკენ გაემართნენ.
მალევე მივიდნენ.
ყველა ერთ კლასში იყო.
დამამთავრებელში.
გვერდიგვერდ დასხდნენ წინა და უკანა რიგებში და გაკვეთილის დაწყებას დაელოდნენ.
მალევე დაიწყო გაკვეთილიც.
პირველი..მეორე..მესამე..
და ასე დამთავრდა ხუთი გაკვეთილი.
სკოლიდან გამოსვლისას ქეთის დედამისმა დაურეკა და თქვა რომ გოგოების სახლში ელოდებოდა.
გოგოებიც სწრაფად გაემართნენ სახლისკენ.
მალევე მივიდნენ და კართან თეო დახვდათ (ქეთის დედა).
-დეე? რახდება?
-წამოდი შიგნით ვილაპარაკოთ და თქვენ გადაწყვიტეთ.
სახლში შევიდნენ, გამოიცვალეს და სალაპარაკოდ მისაღებში გავიდნენ.
-ესეიგი..ცეკვიდან მოწვევა მომივიდა, რომ ჩემი სტუდიის კორეაში გადატანა უნდათ, ამიტომ მიწევს იქ გადასვლა და შენი წაყვანაც მომიწევს რათქმაუნდა, მაგრამ შენი აზრი მაინტერესებდა ქეთ..
უთხრა თეომ ქეთის.
-კორეაშიიი? სამხრეთ კორეა?
-ხო.
-აააუუუ დედააა, მიყვარხარ.
-მეც მარა, გოგოების წამოყვანა გინდა?
ჰკითხა ღიმილით.
-კიი რათქმაუნდააა.
-გოგოებსაც ველაპარაკე, (დანარჩენების მშობლებს) თქვეს რომ თუ სურვილი ექნებოდათ გოგოებსაც წამოსვლა შეეძლოთ.
-კი კი კი კიიიიი რათქმაუნდაა.
დაიწყო მარიმ ხტუნაობა და ქეთის ზედ შეაფრინდა სიხარულისგან.
-კაი ქალო რაიყოო, ჩამწყდა ნეკნები.
-ააუუ რამაგარიაა, თეო დეიდაა, როდიის მივდივართ?
-2 კვირაში, სკოლაში რადგანაც პირველი სემესტრის დასასრულია, თანაც მალე სრულდება, იქ შეგიძლიათ სწავლის გაგრძელება მეორე სემესტრიდან, გაწყობთ?
-კიიი კარგი იქნება.
ჩაერთო ლალო.
-კარგით, მაშინ უკვე დაიწყეთ ჩაბარგება, მე თქვენებს დაველაპარაკები და გადავწყვეტთ, სახლის ამბები და ბილეთები, საბუთები და რამე რაა.
-კაიი დეე, მადლობააა.
-არაფერს, ჭკვიანად აბაა, და წავეედი მეე.
-კარგაად.
დაემშვიდობა ყველა თეოს და სახლში შესვლის წითიდან სახლი რამის თავზე დაიმხეს ისე ღრიალებდნენ.
-აუუ წარმოგიდგენიათ?
ჩამოჯდა მარი.
-არაა, კი ვიცოდი რომ წავიდოდი ოდესღაც მაგრამ ასე მალე არ წარმომედგინა.
ახლა ლიზი აყვა.
-აუ ვგიჟდებიი დედაჩემზეე.
ეხლა ქეთი შეუერთდა.
-რაკაია ცეკვის სტუდია როაქ.
ლალოც აყვა.
-ანუ არმჯერაა.
ლიკამ წამოიძახა.
-ანუ სახლის დაცლა ეხლა დავიწყოთ ნელნელა, და ბარგს ბოლო კვირას ჩაცალაგებთ.
აზრი გამოთქვა ლალომ.
-ოკეეიი.
შეჰყვირეს და სახლის გაბრდღვნას შეუდგნენ.
მალევე ყველაფერი ჩაალაგეს სამზარეულოს ნივთების გარდა, ნამდვილად არ აპირებდნენ ეს 2 კვირა შიმშილით მომკვდარიყვნენ.
-აუუ დავიღალეე.
გადავარდა მარი მდივანზე.
-დედამ მომწერა რო, სახლის ამბავი მოაგვარეს და ნივთებს ხვალ გაგზავნიდნენ, დაახლოებით 1 კვირაში ჩავა ყველაფერი და სახლის პატრონი დახვდებათ რომელიც ამ ნივთებს ჩვენს ახალ სახლში გადაიტანს.
-ძალიან კარგიი.
კმაყოფილად ჩაიღიმა მარიმ და რამის ჩასთვლიმა.
-აუ მშია რამე გააკეთეთ.
იწივლა ლალომ.
-თქვე უბედურებოო, ისევ მეე, წავაალ ჩაგაცეცხლეებთ.
ქეთიმ თავი გააქნია და კუხნაში შევარდა საჭმლის მოსამზადებლად.
მალევე კარტოფილი შეწვა, სალათიც გააკეთა, მჭადებიც გამოაცხო და ბებოს ყველიც დაჭრა.
გემრიელაად რო ჩასკდნენ ყველანი, გაკვეთილებს მიუსხდნენ, მერე დაამთავრეს და კორეულ სკოლაზე მოიძიეს რაღაცეები.
-დედაა შენ მიშველეე, ეს რას კითხულობსს ჩემი თვალებიი.
რამის თვალები გადმოყარა ლალომ
-რაარი?
ჰკითხა ლიზიმ.
-კორეული სკოლაა 12-ის ნაცვლად 13 კლასიანიაა.
უპასუხა ლიზის.
-ანუუ?
-ანუ ის რომ, ახლა დამამთავრებელში არ გადავდივართ, იქ კიდევ ერთი წელი მოგვიწევს სწავლა.
-ეუუფ კიდე ერთი წელი რაგაძლეებს ჩემიკაიი.
დაიწყო ბუზღუნი ქეთიმ.
-კაით არაუშავს, სამაგიეროდ კაი კორეელებს ავაგდებთ.
დააბრეხვა მარიმ.
-ხო შენ მარტო ბიჭებზე იფიქრე.
თავი გააქნია ქეთიმ.
-მე ბიჭები არმიხსენებიაა ტოო, კორეელები ვთქვი.
-მერე ლესბოსელი ხარ შეჩემა?
-ვაიმეე ქეთი, რა ლესბოსელი.
-ხო კაი კაი, წამო დავწვეეთ, წინ მაინც 2 კვირა გვაქვს, მანამ მოვიძიებთ კიდე რაღაცეებს.
ლალო ადგა და ყველა გაყვა.
მალევე თავიანთ ოთახებში გადანაწილდნენ და ყველას დაეძინა.
დილით პირველს ლიკას გაეღვიძა, საათს რომ შეხედა 7 საათი იყო, ვეღარ დაიძინა და ადგა, ჩაიცვა და მერე საჭმელი რატომღაც ცხოვრებაში პირველად მოამზადა თავისი სირვილით.
რვისკენ ყველა გააღვიძა როცა საჭმელს მორჩა და დაბლა ჩამოეყარნენ.
-ადეექთ!
იყროყინა ქეთიმ.
-ვაა ვააა..
დაიწყო ლიზიმ.
-რახდებაა?
ახლა ლალომ დაიწყო.
-ბიჯო ბიჯოო, ჩხრირი კედელს გაუყარეეთ სასწაულიი.
მარიც აყვა ეხლა ეს ჩამორჩებოდაა?
-რახდება ძმაა რაამბებში ხარ.
მარი სიცილით შევიდა სამზარეულოში.
-ვაიმეეე ჩამაშხამეეს ჩემი კარგიი ხასიათიი უუფფ.
ვითომ გაიბუსხა ლიკა.
-კაი რაიყოო, გაგვიკვირდა.
ლალომ თავში შემოარტყა.
-აეე შენ თვალში ხოარ გეპატარავეებიი რას მირტყაავ.
დაიწყო ლიკამ ლალოსთან გაჭიმვა მაგრამ მაინც ქვემოდან უყურებდა.
-სიმართლე გითხრა?
ჰკითხა ლალომ.
-მიდი აბაა.
ლიკა.
-მართლა მეპატარავები თვალში.
-შეე პუტანკაა მოდი აქაააა.
გაეკიდა ლალოს მაგრამ ფეხით სკამს წამოედო და ტელევიზორის კამოდს ზედ დაეცა.
-ცოდვებმა იცის.
გასძახა მარიმ და კარტოფილის ცოხვნა დაიწყო, მერე დანარჩენებიც შეურთდნენ და ძლივს მოძღნენ.
სკოლისთვისაც გაემზადნენ.