ჩემი პრინცესა👑

🎀🧸

დილით პირველი ლალო იღვიძებს და გარემოს ავლებს თვალს.
-რა ჯანდაბაა ეს ჩემი ოთახი არარიისს.
თავზე ხელები შემოიწყო და გახსენება დაიწყო გუშინდელი საღამოსი.
ბოლოს გახსენებულისაგან კი შოკში ჩავარდა და კივილი მორთო.
-აააა გოგოებოოოოო.
თავის ტკივილის მიუხედავად საწოლიდან წამებში წამოფრინდა და ოთახიდან გამოვარდა სადაც ვერ შეამჩნია რომ მარტო არ იყო..
ყვირილზე სახლი შეოყარა და ოთახებიდან გამოსვლა დაიწყეს, პირველი აიენი გამოვარდა რონელსაც  ბარბებიანი პიჟამო ეცვა, თმა აბურდძგნული ჰქონდა და ტუჩები დასიებული, თან თვალებს იფშვნეტდა.
-ლალო, რამოხდა კარგად ხარ?
გამოფხიზლდა როდესაც ლალო დაინახა.
-აიეენ? ეს ვისი სახლია?
-ჰა? ჩემიი.
-შენი? ეე გუშინ სხვანაირი იყო და.
-არგახსოვს ალბათ, თან ბევრი ხალხი იყო და არეულობა, მე და ბიჭებმა დავალაგეთ.
-ააა, გოგოები სად არიაან?
ისევ მათზე გადაერთო.
-ოთახებში ბიჭებთან.
-ბიჭებთაანნნ? ჰაააა.
-აა ცუდად არ იფიქროო, ჩვენ ერთად ვცხოვრობთ, და ოთახებში გადანაწილება მოგიხდათ რადგან სახლში ასეთ გათიშულებს ვერ წაგიყვანდით.
-მოიცა, მე რომ მარტო ვიწექი?
არადა მახსოვსს ვიღაცამ დამაწვინა და ჰმმ..
უცნაურად დაიჭყანა როცა გაახსენდა რა მოხდა.
-მარტო? ჰიუ არარის ოთახში?
-ჰიუუუ? ჰიჯუჯუნიიი?
-ჯუჯუნი? აა ჰიუნჯინი? ხო.
-ვაიმეე, მაგასთან რამინდოდა.
-მის ოთახში შეხვედი როდესაც დაიღალეე და ყვიროდი ვიძინებ არ შემაწუხოთო.
-ეგ მე ვიყავიი? არმჯეერა.
-ხო, მერე ჰიუნჯინიც დაღლილი იყო და ძირს ვერ დაიძინებდა ამიტომ გვერდით მოგიწვა.
-ეე იქ არიყო და.
-საწოლოდაან ვარდება ხოლმეე დაიკიდე.
-ჰჰჰჰაჰაჰაჰჰსჯჯხკა.
უცნაურად სიცილი დაიწყო ლალომ იმის წარმოდგენაზე თუ როგორ ვარდება ყოველღამე ჰიჯუჯუნი საწოლიდან.
-რაგაცინეებს?
გაეცინა აიენსაც.
-არაფერი წარმოვიდგინე და.
-ააა.
მანაც გაიცინა და მისი ოთახისკენ წავიდა.
-მე ლიზის გავაღვიძებ და გამოვალთ.
-ლიზი შენთან წევს?
-წეევს? ცოტა დირთულად ნათქვამია, მარაა კიი.
-კაი მე დანარჩენებს დავუვლი.
-კაი სამზარეულოში შევხვდებიით.
-უიი და სკოლაა?
-ჩვენი კლასი გაიფიცა რო დღეს არმივაალთ ამიტომ არ ინერვიულოთ.
-აა კაიი.