Soldier

4

(...)

Rosé den

Çocukları yatırdıktan sonra Jimin üniformalarını ütülemeye başladım

Jimin: üniformalarımı ütüledin mi?

Ona bakmadan kafamı salladım elimdeki ütüyü üniformaya bastırarak ütülemeye devam ettim

Sert adımlarını duyabiliyordum gittikçe daha da yaklaşıyordu ellerini belime sarıp konuşmaya başladı

Jimin: benimle neden konuşmuyorsun?

Rosé: senin için önemsiz olan biri seninle konuşsa ne olacak konuşmasa ne olacak?

Jimin: hmm anlaşıldı biraz kırıldın sanki sen bana

Rosé: hayır senin her zamanki patavatsızlıkların alıştım artık

Boynuma öpücük kondurup belimdeki ellerini sıkılaştırdı

Jimin: bak sende söylüyorsun benim her zamanki halim sen bana ne bakıyorsun?

Rosé: insanların önünde gururumu kırmaya devam mı edeceğini söylemeye çalışıyorsun?

Jimin: aşığım lan ben sana...hem de deli gibi benim yeminimi bozduran kadınsın daha ne istiyorsun?

Rosé: ne yemini?

Jimin: asker olurken kendime söz verdim asla aşık olmayacağım diye ama baksana annemin beni görücü usulü evlendirdiği kıza aşık oldum ben

Rosé: o aşk biteli çok oldu Jimin

Ütü ile işim bitince fişini çekip kenarıya koydum

Rosé: sen sadece evde bir karın olmasını istiyordun çocuklarına baksın yemeğini yapsın kıyafetlerini ütülesin sen sadece bunları istiyorsun...ve bunun adı aşk değil

Jimin: bunları istediğimi mi düşünüyorsun? Seni herkesden çok önemsiyorum ben sen bunun farkında değil misin? Sadece bana bağlanmanı istemiyorum

Rosé: iyide neden Jimin neden? Neden sana bağlanmamı istemiyorsun?

Jimin: ben askerim chaeyoung ne zaman ne olacağı belli değil ben hergün Kuzey Kore'nin sırf canları sıkıldığı için attığı füzeler yüzünden evime gelemiyorum bu beni çok mu memnun ediyor sanıyorsun? Bende istiyorum karımla çocuklarımla vakit geçirmek ama bak olmuyor işte bu yüzden bana alışmanı istemiyorum her an bu dünyadan gidebilirim

Ellerimi boynuna dolayıp kendime çektim

Rosé: böyle konuşma tamam özür dilerim

Gözlerim dolduğunu fark edip tek elimle göz yaşlarımı sildim

Jimin: bunları üzül diye söylemedim sadece senden uzak tutmaya çalıştığım gerçeklerle yüzleş istedim

Rosé: ama sen sürekli sanki ülkedeki tek asker gibi davranıyorsun başka asker mi yok?

Jimin: asker var ama nerde? Dur ben söyleyeyim nerde olduklarını bak şu camdan aşağı hepsi ya havuzda ya kafede yada alışveriş merkezinde

Rosé: tamam haklısın ama ben bizim için üzülüyorum beni geç ama çocuklar daha çok küçük

Jimin: biliyorum ama beni de anlayın ben istemez miydim sence?

Boynuna iyice sarılıp parmak uçlarıma kalktım gözlerimi kapatıp jimin'in dudağına yapıştım nefes nefese öpüşürken artık parmak uçlarım ağırmaya başlamıştı Jimin bunu fark edip beni kucağına aldı kalçamdan destek vererek duvara yasladı öpüşmemiz git gide derinleşiyordu

4-5 dk sonra ayrıldığımız da alınlarımızı birbirine yasladık sıcak nefeslerimiz birbirine çarpıyordu

Jimin: seni çok özlemişim

Rosé: bende uzun zamandır kavga ediyorduk doğru düzgün yakınlaşamadık

Areum: Anne? Baba?

Jimin beni hemen kucağından indirip üstünü düzeltti

Rosé: bebeğim sen neden uyandın bu saatte?

Areum: susadım siz ne yapıyorsunuz?

Jimin: sarılıyorduk annenle prensesim hadi gel ben sana su vereyim

Areum jimin'in kucağına çıkıp kafasını boynuna gömmüştü Jiminde gülümseyip bana odayı işaret etti kendiside areum'la beraber mutfağa ilerledi

Jimin den

Jimin: evet prenses al bakalım suyunu

Areum suyunu içip boş bardağı bana geri uzattı alıp tezgahın üzerine koydum

Areum: baba siz neden bu saatte uyanıktınız?

Jimin: annenin işi bitmemişti bende ona yardım etmek için uyumadım

Areum: bana doğruyu söyle baba ben artık büyüdüm

Gülümseyerek siyah ipeksi saçlarını karıştırdım

Jimin: hm ne kadar büyüdün bakalım?

Areum: 2 yaşındayım baba çok büyüdüm ben

Jimin: hm hm evet prensesim sen çok büyümüşsün yakında beni bile geçersin

Areum'u kucağıma alıp çocuk odasına doğru ilerledim

Areum: seni nasıl geçeyim sen çok uzunsun baba çokta yakışıklısın

Jimin: hm öyle miyim annen mi söyledi sana bunu?

Areum: hm hm

~ bölüm sonu ~

Hikayede Jimin'in boyu 1.85 ona göre düşünün sakın kısa düşünmeyin gülme krizine girersiniz