Ik sluit de deur achter me. Zo zachtjes mogelijk om hem niet wakker te maken, loop ik op mijn tenen, ondertussen lettend op mijn ademhaling, de bedompte kamer binnen. Een vleugje sigarenrook, de geur van het eten van gisteren, en natuurlijk het eeuwige getik van de klok die aan de overkant aan de muur, zorgt ervoor dat ik me direct weer thuis voelt. 'Thuis voelen' is misschien te overdreven, het voelt niet zoals ik me een 'thuis' altijd had voorgesteld. Een vader die overdag meestal ligt te slapen, geen moeder en geen broertje of zusje.
Ik hoor een geluid van de keuken, een zachte plof gevolgd door een tevreden spin. Stip, onze zwart wit gestippelde poes, stapt triomfantelijk uit de keuken met haar staart koninklijk omhoog. Ze begroet me zoals ze altijd doet wanneer ik thuis kom. Ze gaat eerst met haar hoofd langs mijn benen, gevolgd door de rest van haar harige lichaam. De staart voel ik als laatst langs mijn benen. Dit herhaalt zich een aantal keren. Ik buk me om haar een aai te geven, hopend dat ze door haar gemiauw niet mijn pleegvader wakker maakt. Meestal gebeurt dit niet, maar die ene keer dat hij wel wakker van haar werd, was hij niet te genieten. 'Maak dat rotbeest gewoon af, het kost alleen maar geld', mompelde hij voordat hij zich omdraaide en weer probeerde verder te slapen. Stip gaat weer terug naar de keuken, om vervolgens te gaan slapen in een krat, die ik speciaal voor dit doeleinde gemaakt had.
Ik stap verder de woonkamer binnen. Door een van de 3 ramen die de zijkant van de woonkamer, sijpelt licht naar binnen. De andere ramen zijn, zoals gewoonlijk, hermetisch afgesloten met verduisteringsgordijnen. Het licht van de niet hermetisch afgesloten raam komt neer op de voeteinden van een bank, waar ik mijn vader zie liggen slapen. Hij ademt zacht. Eerst ademt hij zachtjes in, waarbij zijn gespierde buik omhoog ziet komen, vervolgens ademt hij met een kleine zucht uit. Ik zou willen dat hij iets zei, aandacht aan me gaf. Dat hij mij het gevoel gaf ook waardevol in zijn ogen te zijn, een 'Goedemorgen Wouter, leuk dat je er bent. Hoe was de dag op school?'-zin te horen te krijgen. In plaats daarvan zat hij met zijn typische pukkelbaard, een kaal hoofd, en een versleten jacket te slapen op een versleten oude bank.
Ik sluip stilletjes naar de trap, aan het einde van de kamer, om vervolgens stilletjes naar boven te glippen, op weg naar mijn kamer.
