Being contented with what we have is good but isn't it nicer if we aim for more? Strive for the better instead of gaslighting ourselves that poverty is okay even if you're starving, it's fine as long as you're happy?
Yes we're good and contented with the situation but what about manifest for something bigger?Came out off your intolerant mindset and stop restricting yourselves from aspiring. Who knows what's waiting for you outside your margin? If it holds much more reason for you to be happy then it's still for us to find out.
What I mean is go for your dreams. Do your best to get what you desire. Tell people that you can hear their opinion but non of them matters.
"Clay, nakikinig ka ba!?" I came back from my senses when Tita Cecille hit the table.
We're currently having our first and second meal of the day, all in one.
Tahimik lamang akong kumakain habang nakikinig sa mga 'advice' kuno nito.
"Mag trabaho ka nalang kaysa mag aksaya ka pa ng ilang taon sa pag aaral na iyan! Ayan ngang anak ni Piyong ay nakapagtapos nga ng kolehiyo eh tignan mo kung anong ginagawa ngayon"
Sabi nito bago punasan ang ang makalat na bibig ng bunsong anak na katabi ring kumakain. "Tindera lang dyan sa palengke!"
"Nag tindera sya sa palengke, tita." Sabi ko bago uminom ng tubig. Tinignan ko ito. "Ginagamit ang 'lang' kapag hindi sapat o binibigyan mo ng limitasyon ang tinutukoy mo."
Tumingin ako kay Bella na kasalukuyang kumakain habang hawak ang cellphone. "Halimbawa, si Bella ay puro ganda LANG." Sinamaan ako nito ng tingin pero ibinalik ko rin ang atensyon sa pag kain.
"Atleast maganda" proud na sabi nito.
"Tss."
Paano'y pinipilit itong pag aralin nila Tito pero ayaw nito. Ayaw ring mag hanap ng trabaho at ang katuwiran nito ay bakit pa raw sya mag aaral kung maganda naman na raw sya, mag aasawa nalang daw ito ng mayaman dahil mas madali iyon. Suportado naman ito ni Tita Cel at ito pa mismo ang naghahanap ng mapapangasawa nito.
"Bangayan nalang kayo nang bangayan mga letche kayo!" Sigaw ni tiya.
"'yan si Clay, epal masyado"
"He!" Bulyaw nito sa anak. "Ikaw mag ayos ka. May mga missionaries mamaya na bibisita sa simbahan. Mayayaman iyon, mga kano" mahabang litanya nito.
"Alam ko ang gagawin ko ma." Walang pakealam na sabi nito.
Dumako ang tingin ni Tita sa akin. "Sumama ka Klay"
Palihim akong ngumiwi. "Kayo nalang po, mag hahanap ako ng scholarship mamaya."
"Tigas mo talaga ano? Ako na ang nagsasabi sa 'yo, mag aaksaya ka lang ng panahon sa lintek na pag aaral na iyan... Sa itsura mo ay mag aagawan pa ang mga lalaki sa iyo kaya kung ako sa iyo ay mag hanap ka nalang rin ng mayaman para mapadali ang buhay mo." Nginuya nito ang isinubong pagkain bago nagsalita ulit. "Mahirap ka na. Huwag mo nang pahirapan pa."
"Masyado kasing nagmanagaling" bella said afterwards.
"Kung gusto mong umasenso, mag asawa ka ng milyonaryo."
Palihim akong napairap. Sinabi ko lang naman ang plano kong pagbalik sa pag aaral. pero hindi ko naman hinihingi ang opinyon nila.
wanting to marry someone wealthy is somehow not wrong, perhaps the reason why they will is. Hindi lang naman para sa pera kaya gusto kong mag tapos. I mean it is, not gonna lie, I need money to, we all need money to survive but I'm not after successful life for me to brag about it in the future. I'm doing this for the two he in my life.
