𝐾𝑒𝑦 𝑡𝑜 𝑚𝑒𝑚𝑜𝑟𝑖𝑒𝑠 | 𝐾𝑇𝐻

VI

Adele spacerowała ulicą, głowa pełna myśli i emocji. Wciąż próbowała pojąć to, co wydarzyło się na wernisażu. Wspomnienia związane z Taehyungiem były źródłem bólu, a odnalezienie klucza do swojej siły stało się dla niej głównym celem. Jednak niespodziewane wydarzenia sprawiły, że jej życie znów zostało wstrząśnięte.

Nagle jej kroki się zatrzymały, kiedy zobaczyła radiowóz policyjny zatrzymujący się przed jednym z okazałych domów. Policjanci z kajdankami wyprowadzali z budynku mężczyznę. Adele przyspieszyła kroku, próbując przyjrzeć się temu, co się dzieje. Jej serce zaczęło bić mocniej, gdy rozpoznała Michaela.

Policjanci zauważyli ją i od razu się do niej zbliżyli. "Czy jest pani związkowa z tym panem?" zapytał jeden z nich, wskazując na Michaela.

Adele otworzyła usta, ale przez chwilę nie mogła znaleźć głosu. Ostatecznie skinęła głową, a jej myśli zaczęły biec w przypływie paniki. Dlaczego Michael został aresztowany? Czy to miał związek z nią?

"Pani proszę o pojechanie z nami na komisariat, by udzielić nam kilku pytań," dodał drugi policjant.

Adele spojrzała na Michaela, a jego wzrok był pełen skruchy i smutku. Nie mogła oderwać wzroku od jego twarzy, pełnej przeczucia, że coś bardzo złego się dzieje.

Niechętnie wsiadła do radiowozu obok policjantów. Jej serce waliło jeszcze szybciej, a ciekawość i strach mieszały się w jej myślach. Michael usiadł obok niej, milcząc. Był blady i wyglądał na załamanego.

Po krótkiej podróży radiowoz zatrzymał się przed komisariatem. Adele i Michael zostali poprowadzeni do pokoju przesłuchań. Dziewczyna odczuwała coraz większą dezorientację, próbując ogarnąć, co się dzieje.

W pokoju panowała napięta atmosfera. Policjant zaczął zadawać pytania Michaelowi dotyczące napadu na mieszkanie Adele i jej pobicia. Chłopak siedział cicho, a jego spojrzenie spoczęło na podłodze. Z każdym kolejnym pytaniem Adele widziała, jak zmienia się wyraz jego twarzy, jakby walczył z wewnętrznymi demonami.

Kiedy przyszła kolej na Adele, jej myśli krążyły w chaosie. Policjant odczytał z kartki opis zdarzenia – napad na jej mieszkanie i uderzenie w głowę łomem. Dziewczyna słuchała uważnie, ale jej umysł zaczynał się odgradzać od rzeczywistości. Jak mogło się to stać? Kim naprawdę był Michael?

"Proszę pani, czy jest pani w stanie potwierdzić, że to właśnie pan Michael był napastnikiem?" zapytał policjant.

Adele otworzyła usta, próbując znaleźć odpowiednie słowa. Jej myśli krążyły wokół wspomnień związanych z Michaelem, a także tego, co dowiedziała się na wernisażu. W końcu spojrzała na Michaela, a ich wzroki spotkały się na chwilę. W jego oczach dostrzegła ból i zrozumienie, że prawda wreszcie wydobyła się na światło dzienne.

"Tak," odezwała się cicho, a jej głos był pełen smutku. "To był Michael."

Słowa te odbiły się echem w pokoju. Policjanci odnotowali to w protokole, a atmosfera stawała się coraz bardziej napięta. Michael nie odzywał się, a jego spojrzenie było przytłoczone winą.

"Dlaczego, Michael?" zapytała Adele cicho, jakby do samej siebie. "Dlaczego to zrobiłeś?"

W końcu chłopak podniósł wzrok i spojrzał na nią, a w jego oczach można było dojrzeć żal i wyrzuty sumienia. "Bo... bo byłem zazdrosny, że odnalazłaś nową siłę, a ja... Ja byłem załamany i zrozpaczony. To była chwila słabości, której żałuję."

Adele poczuła łzy zbierające się w jej oczach. Z jednej strony była przerażona tym, co się stało, z drugiej –czuła ogromną żal i współczucie do Michaela. Wiedziała, że każdy ma swoje demony, a on z trudem radził sobie z własnymi emocjami.