doğum günü hediyesi | Barış Alper Yılmaz

1

22 Mayıs

Artık İstanbula yerleşmiştim.Eskisi kadar neşeli olmasamda toparlamıştım.Arden dün ısrar edip bende kalmıştı.Şu an Arden ile oyun oynuyorduk.

"Çiçek yapma!Çok gıdıklanıyorum!"Kapı sesi ile ondan ayrıldım.Kapıyı açtığımda Cenk ve Ece suçlu bir çocuk gibi bana bakıyordu.Bir şeyler yapmışlardı yine.Ece boynuma sarıldı.

"Canım arkadaşım ya"

Kesinlikle bir şey dönüyordu.

"Noluyor yine naptınız?"

"Napıcaz ya-"

Cenk sabırsız bir şekilde konuştu

"Ben yalan söyleyemem Çiçek'e"

Kaşlarımı çattım.Allah bilir yine napmışlardı.Cenk içerideki koltuğa yayıldı.Bende Arden'in yanına oturdum.

"Ne çeviriyorsunuz siz yine?!"

"Karıcım kusura bakma ama söylemek zorundayım"

"Ya cevap verir misiniz bana?"

"Çiçek biliyorum yarın dışarı çıkmak istemiyorsun ama biz senin üstüne iddia girdik.Seni benden dolaylı tanıyor zaten takım seni çok beğenmişler dedilerki 'iddia kaybedersen o kızı o partiye getirirsin' bende kaybettim.Ece'de iddiadan bahsetmeyelim dedi benimde gönlüm el vermedi"

Evet kesinlikle son 7 gündür yaptığım gibi dışarı çıkmak istemiyordum.Pezevenk üstüme iddia oynuyordu ya.Ece mahçup bir şekilde bana döndü.

"Aslında benim yüzümden oldu.Ben göstermiştim takıma seni özür dilerim ama hem hava alırsın biraz.Domates kafanı sallarsın yıkar geçersin hepsini"

Bana iyi gelicek gibiydi.

"Gideyim de domqtes kafamı sallayıp yıkayım geçeyim hepsini"Cenk çatık kaşlarla bir bana bir Eceye baktı.

"Bak Çiçek abin sayılırım,ordaki tek bir erkek sinekle bile yan yana göremiyeceğim özellikle Barış'la.Bu tarz şeylere karışmam ama Barış'ıda tanıyorum az çok"

Yanına gidip yanaklarını sıkmaya başladığımda o çırpınıyordu.

"Aman bu büyümüşte abi olmuş,hem bana ne ahmet Mehmet'ten benim Arden'im var,değil mi Arden?"

Bana heyecanlı heyecanlı gözlerini kırptı.

°°♤°°

Ece oturduğu yatakta makyajını yapıyordu.Bense kıyafet bulmaya çalışıyordum.

"Üff ne giyecem ben ya?"

"Siyah elbiseni giy bence"

Siyah elbiseyi elime aldığımda Cenk içeriden bize bağırdı.

"O elbiseyi giyerse götürmem"

"Zorundasın"

Elbiseyi üzerime geçirdiğimde Ece konuştu.

"Ben böyle birini görsem yanından geçerken Nazar duası okurum,çok güzel oldu"

Odadan çıkıp Cenk'in yanına gittim.Televizyondan başını çevirdi.

"Çok güzel olmuşum değil mi?"

"Hiç de bile"

"İyi be iyi,hadi gebericem sıkıntıdan gidelim artık"

°°♤°°

Arabamdan inip mekanın içine doğru yürümeye başladım.Etrafında led ışıkların olduğu güzel bir mekandı.Ece'ler beni beklemeyip içeriye geçmişti.İçeriye girdiğimde masa masa ayrılmıştı ve çoğu futbolcu burdaydı.Bize ayrılan masadaki tüm gözler bana döndü ama içlerinden sadece bir tanesi parladı gözüme,Cenk'in beni defalarca uyardığı Barış.Herkesle selamlaştığımda sıra Barış'a gelmişti.

"Çiçek ben"

"Barış"

Uzattığım elimi sıktı.Şu an Cenk'in neden bu çocuktan uzak durmamı istediğini anlıyordum.Kesinlikle aşık olabileceğim bir insandı ve şu sıralar birine aşık olmak yapacağım en son şeydi.

"Saçların çok hoşmuş"Saçlarıma baktım bir an güzel miydi sahiden?Babamdan kalan son şeyden kurtulmak için boyamıştım.

"Teşekkür ederim " Cenk'in yanına oturdum.Ters bakışlar ile Barışq bakıyordu.Dizimle onu dürttüğümde bakışlarını Ece'ye çevirdi.Hoş değildi yaptığı,korumak istiyordu belki ama daha tanışalı 5 saniye olmuşken yapmamalıydı.Uzakta başka biri ile konuşan Arden beni görünce bana koşturdu.

"Çiçek gelmiş"

Arden bana sarıldığında bende ona sarıldım.

"Ya oğlum senin ne bu Çiçek aşkın?"Necip'in kurduğu cümle ile Arden kafasını Necip'e çevirdi.

"Necip sana bir sır vereyim mi?"Sanki kimse duymuyormuş gibi sessiz sessiz sordu.Necip başını salladı.

"Çiçek prenses olucak bende prens,sonra evlenicez."Masada büyük bir kahkaha koptu.

"Tövbe de lan!Halan o senin!"Babasının sesi ile kucağımdan indi ve koştururarak arkadaşlarının yanına gitti.Barış'a kaydı bakışlarım o beni çekinmeden izliyordu.

"Doğum günün kutlu olsun"diyiverdim.Salağım ben,gerçekten salağım!Sanane yani değil mi?

"Teşekkürler"Ortamı sesizlik kaplarken kapıdan giren kişiler ile Barış bizim masadan uzaklaştı.