14

496 15 0
                                    

Yanıma gelen Alp kolumdan tuttu ve beni çekiştirmeye başladı.Hiç bir şey yokken bunu yapması saçmaydı.

"Noluyo Alp?Bırak kolumu!"

"Pardon"

Ecem ile problemleri olduğu kesindi ama benim haberim yoktu.

"Noluyor?Ne bu nefret?"

"Nefret etmiyorum"Kolumu ondan kurtarmıştım.O şse kalktığı masaya tekrar oturmuştu.Deniz onun aksine sakindi.Bana bıkkın gözler ile bakıyordu.

"Ne oluyor buna?"

"Bir şey olduğu yok,o kızı tanıyor musun?"dedi beklemediğim derecede sinirliydiler.

"Hayır sadece sınıftan çıkmadan karşılaştık o kadar"

"Kız biraz sorunlu,çok samimi olma."dedi korumacı tavrı ile.Ancak kız öyle birine benzemiyordu.Bana veya başkasına zarar verecek.

○♡○

Bu gün Cenklerde toplanacaktık Barış olmaz diye tahmin ediyordum.Zaten samimi değillerdi.Hemde futbol hayatlarında problemler yaşamışlarda bizimkiler ile.Birde benim ile çıktığını öğrenirlerse işlre saha zorlaşırdı.Cenk başta bağırırdı kızardı ama sonra affederdi.Zqten gerisi önemli değil,isterse küssünler isterse küsmesinler çokta umrumda değildi.

Çiçek
Bugün akşam Cenklerde toplanıyoruz
Haberin olsun
Evimde çiçek istemiyorum

Alper
Beni çağırdılar
Ama
Gelemeyecek gibiyim
iyi eğlenceler sevgilim

Çiçek
Teşekkür ederim
Sana anlatacaklarım var

Telefonum çalmaya başladı.Abim arıyordu,abim beni nasıl arıyordu?Ben çoktan Cenklerin ziline basmıştım

Abim:Çiçeğim

Çiçek:Abi,sen-

Abim:Çıktım güzelim.

Gözlerimden yaşlar akarken kapıyı bana açan Barıştı.Aynı anda 2 şok fazla geliyordu.Halimi görünce kapıyı hafifçe kapattı.

"İyi misin Çiçek?Ne oluyor?"

Çiçek:Abi kesin mi?Kesin değil mi?Kesin çıktın!Abim be!

Abi:Çıktım abicim çıktım.Kesin çıktım bir dhaa girmeyeceğim.

Barış bir eli gözyaşlarımı silerken diğer eli cebindeydi.Durumu anlamış gibi bana bakıyordu.

Çiçek:Gelicem en kısa sürede,hatta şimdi bilet alıyorum.

Abi:Kızım sakin ol!Dhaa geçirecek bir ömür var,okulun tatil olunca gelirsin.

Çiçek:Ben yarın geliyim o zmaan.Bende Cenklerdeyim,haber veriyim mi?

Abi:Arıyacağım onu da şimdi,boşver.Seni seviyorum abicim görüşürüz.

Telefonu kapattıktan sonra Alpere döndüm.Gözlerimde rimel kalmamıştı.Bir kokunu bana sardığında daha çok ağlamaya başladım.

Hayatımda ilk defa mutlu ve tamdım.

"Çıkmış"diyebildim sadece.O ise gözlerime öpücük bıraktı.Benden ayrıldı ve içeri geçmem için knearı çekildi.Gözlerimden akan yaşlar ile içeri  girdim.Cenkin telefonu çalmaya başaldığında Cenk mutfaktan çıktı.Beni gören Arden koşa koşa bana sarıldı.

doğum günü hediyesi | Barış Alper YılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin