φιλικά πάντα

2

Το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του νησιού.Εγω βγάζω την ζώνη μου και οι πόρτες του αεροπλάνου ανοίγουν.Παιρνω την βαλίτσα μου και την τσάντα μου και προχωράω παράλληλα των θέσεων μέχρι να βγω στην πόρτα του αεροπλάνου .Μια όμορφη ,ψηλή αεροσυνοδός μου χαμογελάει γλυκά και με ευχαριστεί που διάλεξα την εταιρεία τους .Της ανταποδίδω με ένα χαμόγελο και συνεχίζω να περπατάω μέχρι την έξοδο.Κατεβαινω αργά και σταθερά τις σκάλες και στην συνέχεια περιμένω αυτό το μικρό λεωφορείο του αεροδρομίου.Οταν φτάνει μπαίνουμε σαν τσούρμο μέσα και με δυσκολία ψάχνω να βρω ένα σημείο να πιαστώ.Βρωμαει εδώ μέσα.Προσπαθω να κρατήσω λίγο την ανάσα μου ώστε να μην λιποθυμήσω από την μποχα.Αφου φτάσει το λεωφορείο στο κτήριο του αεροδρομίου,κατεβαίνουμε όλοι και ξεκινάμε να προχωράμε προς το εσωτερικό του κτηρίου.Ξεκιναω να σέρνω την βαλίτσα μου προς την έξοδο αλλά το μάτι μου καταλάθος πέφτει πάνω στο beauty free. Καταλάθος πάνω από όλα.Αλλαζω κατευθείαν την κατεύθυνση μου και προχωράω προς το μαγαζάκι.Με το μάτι μου ψάχνω να βρω το ράφι με τις κολώνιες victoria secret. Όταν τις βρίσκω πάω προς το μέρος τους με ένα πονηρό βλέμμα ,ξερωντας ότι δεν θα φύγω από εδώ αν δεν πάρω έστω δύο .Αρχίζω και μυρίζω τα tester και στο τέλος καταλήγω σε δύο .Τις παίρνω στα χέρια μου και τις πάω κατευθείαν στο ταμείο.Τις πληρώνω και συνεχίζω την διαδρομή μου με χαρά μέχρι την έξοδο .Όταν βγαίνω έξω από το αεροδρόμιο περιμένω σε ένα παγκάκι .Έχω κανονίσει με τον Άρη να έρθει να με πάρει .Το κινητό μου δονείται .Κατά φωνή.Ενα μήνυμα από τον Άρη φτάνει .Το διαβάζω
"Σε 10 είμαι εκεί ,εσύ έφτασες;"
Χαμογελάω στιγμιαία και αρχίζω να πληκτρολογώ
" Ναι και κάθομαι στα παγκάκια ''
" Οκ" μου απαντάει και κλείνω το κινητό.

Αφού έχουν περάσει μερικά λεπτά το κινητό μου δονείται ξανά.Ο Άρης είναι πάλι .
" Μικρό , εγώ έχω φτάσει "
" Οκ "του απαντάω
Σηκώνομαι από την θέση μου και προσπαθώ να τον ανιχνεύσω με τα μάτια μου.
Βέβαια μάταια.
Πηγαίνω λίγο πέρα δώθε αλλά πουθενά.
Έχει πάρα πολύ κόσμο και δεν μπορώ να τον εντοπίσω.
Αποφασίζω να του ξανά στείλω μήνυμα.
" Δεν σε βλέπω ,που είσαι ;"
Περνάνε μερικά λεπτά ,περιμένοντας στο ίδιο σημείο μέχρι να μου απαντήσει.
Το κινητό μου δονείται για ακόμη μια φορά.
" Κοίτα λίγο πίσω σου " μου στέλνει
Γυρίζω το κεφάλι μου απότομα και το βλέπω ακριβώς από πίσω μου να με κοιτάει με ένα τεράστιο χαμόγελο.
<< Αρηηηη>> φωνάζω με χαρά και τρέχω κατά πάνω του
Με σηκώνει με ευκολία στην αγκαλιά του και εγώ τυλίγω τα πόδια μου γύρω από τον κορμό του.Τον σφίγγω στην αγκαλιά του και εκείνος σφίγγει εμένα στην δική του.Ειχα καιρό να μυρίσω το άρωμα του και μου έχει λείψει πολύ.Με κατεβάζει και με κοιτάει στα μάτια χαμογελώντας.Εχει αλλάξει πολύ, το πρόσωπο του δεν έχει πια αυτή την γλυκύτατη του εφήβου. Τώρα πια έχει μεγαλώσει,έχει γίνει άντρας.
<<Μια κούκλα όπως πάντα>>μου λέει τα γνωστά του κοπλμεντα.Του χαμογελάω.
<<Πως ήταν το ταξίδι;>>με ρωτάει ενώ πάει να φέρει την βαλίτσα μου
<< Μια χαρά>> του λέω και κάνω κινήσει να τον βοηθήσω ,αλλά εκείνος με κοιτάει με νέα βλέμμα του τύπου "μην τολμήσεις"σηκώνω τα χέρια μου σαν να παραδίνομαι και εκείνος σηκώνει την βαλίτσα μου με το ένα του χέρι. Προχωράμε προς το αμάξι του.Στο άλλο του χέρι κρατάει το κλειδί του αμαξιού και το πατάει ώστε να το ανοίξει.Ενα πραγματικά υπέροχο αμάξι αναβοσβηνει και εγώ παθαίνω ένα σοκ.
Προχωράει προς την θέσει του συνοδηγού και ανοίγει την πόρτα.
<< Οι κύριες προηγούνται >> μου λέει και μου κάνει νόημα να περάσω.
<< Ωωω μα τι gentleman>> του λέω και εκείνος γελάει.Παει στο πορτμπαγκάζ και βάζει εκεί τα πράγματα μου.Ακουγεται η πόρτα του πορτμπαγκάζ που κλείνει.και τον βλέπω από τον καθρέπτη του αυτοκινήτου να έρχεται προς την θέση του οδηγού.Μπαινει μέσα και βάζει το κλειδί στην χαραμάδρα δίπλα από το τιμόνι.
<< Καινούριο αυτοκίνητο ; >>Τον ρωτάω γεμάτη περιέργεια
<< Ναι , σ' αρέσει;>>  Με ρωτάει χωρίς να πάρει τα μάτια του από τον δρόμο.
<< Πάρα πολύ>>του λέω φανερά εντυπωσιασμένη από την καινούρια του Τέσλα.

Η ώρα στο αμάξι περνάει χαλαρά.Μου μιλάει για το νησί ,τι έχει αλλάξει και τι όχι .Μου λέει για τα παιδιά και για διάφορα άλλα πράγματα.

Μετά από λίγη ώρα φτάνουμε έξω από το σπίτι . Παρκαρει το αμάξι και κατεβαίνουμε .Ο Άρης μου δίνει τα κλειδιά του σπιτιού και μου λέει να πάω να ανοίξω όσο αυτός θα φέρνει τις βαλίτσες.Παιρνω τα κλειδιά και ξεκλειδώνω αρχικά την πόρτα της αυλής.Ειναι τόσο όμορφη.Ολα είναι τόσο περιποιημένα.Το γκαζόν είναι κατά πράσινο και φρεσκοκομμένο,τα λουλούδια  είναι χρωματιστά και στολίζουν τον χώρο.Ακολουθω το μικρό μονοπάτι που με οδηγεί στην βεράντα του σπιτιού.Ανεβαινω τα τρία σκαλοπάτια και πλησιάζω την εξώπορτα.Με τα κλειδιά την ξεκλειδώνω και μπαίνω μέσα στο σπίτι.Κατευθειαν αναμνήσεις από το παρελθόν μου έρχονται στο μυαλό και βουρκωνω.Δεν έχει αλλάξει τίποτα εδώ μέσα, όλα είναι ίδια και αυτό με ευχαριστει.Καθομαι και χαζεύω λίγο το χώρο .Ακούω τον Άρη από πίσω μου να ανοίγει την πόρτα και να μπαίνει μέσα.
<< Πω πω αναμνήσεις >> του λέω και χαμογελάω
<< Ναι όντως...>> Χαμογελάει και εκείνος
<< Λοιπόν έλα να σου δείξω το δωμάτιο σου ,αλλά νομίζω το θυμάσαι>> συνεχίζει
<< Φυσικά, πως γίνεται να το ξεχάσω >> του λέω και τον ακολουθώ που ανεβαίνει τις σκάλες.
Ανοίγει την πόρτα του δωματίου μου και μπαίνει μέσα .Μπαίνω και εγώ και ένα αεράκι θαλπωρής με διαπερνάει.
Συγκινουμαι και μόνο που το βλέπω , πραγματικά μου φαίνεται σαν όνειρο.
Αφήνει την βαλίτσα μου δίπλα από την ντουλάπα και εγώ ξαπλώνω στο κρεβάτι μου.Πραγαματικα είναι έτοιμη για ύπνο.
<< Επιτέλους >> αναφωνω με ανακούφιση
<< Ούτε να το σκέφτεσαι>> μου λέει και εγώ τον κοιτάζω με περιέργεια
<< Δεν θα κοιμηθείς από τώρα έχουμε δουλειές. Έχουμε να πάμε στο σούπερ και να δεις και τα παιδιά.Θα κοιμηθείς μια και καλή τι βράδυ.>>μου λέει και εγώ κουράζομαι και μόνο που το ακούω δεν μπορώ να κάτσω μέχρι το βράδυ ξύπνια
Ρολαρω τα μάτια μου και αυτός γελάει
<< Μικρό ,εδώ πέρα στο λέω δεν θα ξεκουραστείς ποτέ>> μου λέει
<< Κάθε μέρα θα είμαστε έξω >>
Συνεχίζει
<< α όμορφα >> του λέω και ξανά ξαπλώνω πίσω στο κρεβάτι μου
<< Σηκωωω >> μου φωνάζει και γελάω
Σηκώνομαι όρθια
<< Λοιπόν  προετοιμάσουν ψυχολογικά γιατί από εδώ και πέρα θα βρεθείς να πηγαίνεις στην θάλασσα και στα πάρτι.Λοιπον ,σε λίγο φεύγουμε για σούπερ μάρκετ .>>
Λέει και βγαίνει με φορά από το δωμάτιο.
Όσο και να έχει αλλάξει εμφανισιακά,παραμένει ο ίδιος τρελός Άρης μου.