Mafya'nın Biriciği

1

Genç çocuk ders çalışma masasında geriye doğru sarkıttı kendini. Tam olarak ne kadar çalıştığını bilmiyordu. Belki iki belki dört saattir masa başında çalışıyordu . Göz kapakları ağırlaşmıştı, masasının üstündeki küçük aynadan kendine baktığı zaman yeşillerinin hafif kızardığını fark etti. Babaları bu duruma oldukça üzülüp onu uyarıyordu ama genç hiç te onları dinler gibi durmuyordu. Ne de olsa ailesinin ona olan güvenini boşa çıkarmaması gerekiyordu . Babaları her ne kadar kendine bu kadar yüklenme desede o durmuyordu çünkü durmaması gerektiğini çok iyi biliyordu. Abisi gibi iyi bir üniversiteye gidip onları gururlandırması gerekliydi.

Saat bir'e yaklaştığında masasını temizleyip kalktı , geceliklerini giyip kendini uykuya bırakacaktı ki aklına gelen şeyle içten bir "hayırrr" dedi.
Bugün cumaydı ve pazartesi günü matematik sınavı vardı. Ve o tabi ki notlarını sırasında unutmuştu. Yarın gidip almalıyım dedikten sonra uykuya daldı .

Sabah alarmın sesiyle değil Emre babasının sesiyle uyanmıştı . Her ne kadar sesi yüksek ve kızgın gibi çıksada üstündeki Volkan babasının öldüğünü düşündüğü kocaman gecelik bunun zıttıydı . Üzerine bakılınca kızgın sesten çok ta eser kalmıyordu. Gülerek yataktan çıktı Arda. Yeni uyanmış olmanın verdiği sersemlikle ne kadar koşmaya çalışırsa o kadar hızlı koşup Emre babasına sarıldı babasida gülüp onun saçlarını koklayıp "günaydın prensim"dedi. Arda'da hemen "sanada günaydın babacım" dedi.

İkili kısa bir sarılmadan sonra babası hemen kahvaltıya inmesi gerektiğini söyledi . Arda da onaylayıp hemen banyoya girip gündelik işlerini halletti. Okula gidip notlarını alacağı bol bir pantolon ve sweat giydikten sonra merdivenlerden sekerek aşağıya indi . Hemen gidip masanın başında oturan Emre babasını yanağından öpen Volkan babasına sarıldı "günaydın babacım" dedi neşeli sesiyle "sana da günaydın bal tanem" dedi babası da.

Babasının hemen sol tarafında oturan abisinin yanına geçip oturdu onada günaydın dedi ama abisi sırıtarak telefonunda biri ile mesajlaşıyordu.
Çok ta takmadı çünkü abisinden bir yaş küçük olup aynı üniversitede aynı bölümleri okuyan Kerem olduğunu biliyordu. Nitekim babaları da.

Kahvaltıda babalarına okula gidip unuttuğu notları alması gerektiğini söyledi babası her ne kadar ben bırakayım desede o reddetti yürüyüp hava almak istediğini söyleyince babası çok ta uzatmadı . Kahvaltıdan sonra evden çıktı 15 dakika şarkı dinleyerek  yürüdükten sonra okula varacaktı bir cadde vardı fakat orda tadilat olduğu için ara sokaktan gitmeye başladı .
Garip sesler duymaya başladı ilk başta pek anlamadı ama kulaklığını çıkarınca inleyen adam sesini duydu sert bir yumruk ve inleme sert bir yumruk ve inleme . Hemen oraya yöneldi sola döndükten sonra gördü arkada 20-30 kişi ve önde beyaz gömleği kanlarla boyanmış , kıvırcık saçları terden ıslanmış sol dizini kırıp yerde kandan yüzü gözükmeyen adamı yumrukluyor.

  "Yok edin şu lanet olasıca leşi" diye bir cümle gözleri şok ile açılırken anında ona dönen çift gözlerle yerinde çivilendi.

Ne yapacağını bilmiyordu ayakları titriyor sanki yere kelepçelenmişcesine duran ayaklarına lanet ediyordu. Az önce sanki adamı dövüp öldürmemiş gibi hafif sırıtarak ve gözlerini küçükten bir saniye bile çekmeden yaklaşan adam midesini düğüm düğüm yapıyordu. Ayakları daha hızlı titriyor elinde duran telefonu,kulaklığı nin yere düştüğünün bile farkında değildi .Gözlerinden yaşlar süzüldü . Adam yaklaştı kanlı elleri ile gözlerinin önüne gelen saçları kulağının arkasına koyduktan sonra gözyaşlarını sildi .Arda dayanamadı bu kokuya, bu adama, bu yere ve adamın kollarına yığılıp kaldı.

Adam ise sanki küçücük bir oyuncakmıs gibi onu kaldırıp kucağına aldı .
İleride olan arabasına ilerlerken korumalarına yerdeki telefonu ve kulaklığı almalarını ve arkadaki leşi yok etmelerini söyleyip ilerlemeye başlamıştı.

Arabasının kapısı o gitmeden çoktan açılmış klimaları çalışıyordu klimaları fullemelerini söyledi.

Araba eve doğru hareket ederken Ferdi gömleğini çıkartıp değiştirdi, ellerini temizleyip saçlarını da hemen sildikten sonra çocuğu kucağına aldı yarım saatte eve varmışlardı ve şimdi ise yatağında uyuyan çocuğu herbir zerresini ezberlemek istercesine izleme zamanıydı .

Çok şükür bittii🎉🎉
582 kelime ama elim koptu . İlk hikayem dalga geçmeyin pleaseeeee
İsteklerini alabilirimm buraya yazabilirsiniz
Sinir :5

Bu arada
Volkan Demirel,Emre Demirel
Altay Demirel(20), Arda Demirel (18)

Fatif Terim,  Kerem Terim(19)

Ferdi Kadıoğlu (22)