Mafya'nın Biriciği

3

"Ne saçmalıyorsun ya sen? Beni ilk defa gördün bende seni, seni tanımıyorum,hem hem o adamı öldürdün sen , katilsin."

"Sen beni ilk defa görüyorsun ama ben seni ilk defa görmüyorum. Ayrıca o hak etti,  tecavüzcü bir kahpe o adam."

"Niye polise vermedin ? Elini kana mı bulaman gerekiyordu?"

"Bu eller çoktan kana bulanmış güzelim bir şerefsiz için de bulanır hiç sorun değil."

"Kes şunu nerden güzelinim saçmalıyorsun."

"Öylesin."

"Değilim."

"Öylesin."

"Değilim ya değilim." Sona doğru bağırarak, sandalyeden kalkıp kapıya doğru hızlı hızlı yürüdüm. Oldukça büyüktü, hem evi hem de yemek odası.
Kapıya vardığımda hızla açıp tam çıkıcaktım ki iki tane bodyguard gibi dağ ayısı beni kollarımdan tutup resmen havaya kaldırdılar. O adam'ın yanına getirdiler ve bıraktılar ardından karşılarında ki  masanın başında oturup yemek yiyen adama eğilip çıktılar.

"Ne bu şimdi? bırak beni, hem aileme de yalan şeyler söylemişsin. Eve gitmem gerek. "

"Anlamadın dimi hala? Seni bırakmayacağım. Böyle bir fırsat gelmiş ayağıma iter miyim hiç?"

"Ya ne fırsatı ne diyorsun?"

"Beni tanıman için çok güzel bir fırsat." Gülerek konuşuyordu. Gözlerini benden hiç çekmemesi sinir bozucuydu.

"Seni tanımak istediğimi söylediğimi hatırlamıyorum?"

"İyi öğrenmiş oldun, sen beni tanıyıp seveceksin, biz evleneceğiz güzelim.
Seni yıllardır bekliyorum, büyümen ve olgunlaşman için. Kendi kararlarını verecek yaşa gelmem için çok bekledim ve artık sabredemiyorum. Beni sevmeni istiyorum. O sokakta karşıma çıkman tam bir mucize. Mucizemsin."

"Sen paranoyaksın kendini zorla sevdirmeye mi çalışıyorsun? Yıllardır nasıl tanırsın beni?"

"Kardeşim senin okuluna gidiyordu o gün de okul çıkışına onu almaya gelmiştim iyi ki gelmişim seni gördüm , tabii o zamanlar 9. Sınıftın şimdi ise 11. Sence yeterince beklemiş miyim?"

"Beni bu kadar beklemen gerçekten sevdiğin anlamına geliyor,peki sevebilirsin tabii ama bunu beni zorla tutarak yapman gerçekten yanlış. Bırak beni seni zamanla tanıyayım, sever miyim sevmez miyim bilmiyorum ama bir günde bunları yaşamak ağır biraz düşünmem gerekli."

"Gerçekten mi ?" Tıpkı bir çocuk gibi heyecanla gülerek sormuştu bu soruyu. Bu halini görmesem o adamı öldürdüğünü asla düşünmezdim.

Bende gülerek "Evet ama düşünmem gerekli anlarsın ya."

"Çok güzel gülüyorsun, seni ilk gördüğümde de böyle güzel gülmüştün."

Aldığım iltifat ile kızardığımı hissederken "Teşekkür ederim, " Söylemek ve söylememek arasında kalsam da doğruları söyledim.

"Sende çok güzel gülüyorsun, ilk gördüğüm an'a tam zıt olarak, psikopat gibi değilde ,mutlu mutlu gülüyorsun."

"Unut onu, şahit olmanı istemeyeceğim bir an."

"Çalışacağım."

"Hadi bakalım bir şeyler ye de evine bırakayım seni"

"Bırakıcaksın yani"

"Evet, konuşman etkiledi beni, her şeyin etkiliyor beni." Bişey demeden oturup yemeye başladım. Güzel ve sevdiğim şeylerdi. Yemekten sonra arabasına geçtik önce benim kapımı açtıktan sonra şoför koltuğuna geçti .
Sürmeye başladı. Adresi bildiğini söyledi. Niye dediğimde benim hakkımda her şeyi biliyormuş kendisi . Beni rahatsız etsede çok bişey söylemedim.

Yol uzun olduğu için şarkı açmayı teklif etti onaylayıp güzel bir şarkı açtım.

Hüzünler başıma vurdu yine
Sevginin çıkmaz yollarında senin dolaylarında
Sana dair hasretim yüzyıllardan kalma
Aklımı kaçırıyorum bu cinnet akşamlarında
Orada her kiminleysen belki sevgilinleysen
Söyle kumralım için sızlamaz mı
Bilmem hazırlar mısın gözlerim ne renkti
Söyle kumralım benim adım neydi
Orada her kiminleysen belki sevgilin neysen
Söyle kumralım için sızlamaz mı
Bilmem hatırlar mısın gözlerim ne renkti
Söyle kumralım benim adım neydi
Sahip olduğum her şeydin
Her şeyimi alıp gittin...

Beraber söylemiştik bu mısraları gözlerimin içine bakarak 'Sana dair hasretim yüzyıllardan kalma aklımı kaçırıyorum bu cinnet akşamlarında orada her kiminliysen belki sevgiline isen söyle kumralım için sızlamaz mı bilmem hatırlar mısın gözlerim ne renkti söyle kumralım benim adım neydi..' diye söylemişti.

Nedense fazla romantik gelmişti . Kızararak yolu izlemeye koyulmuştum. Araba durduğu zaman geldiğimizi anlayıp kemerimi açmıştım oda bana dönük olarak beni izliyordu.

"Teşekkür ederim."

"Asıl ben teşekkür ederim, bana şans tanıdığın için."Gülüp,

"Görüşürüz" diyip el sallamıştık. Ne görüşmesi ya? Noluyo bana?

"Görüşürüz güzelim." Oda el saldığında kapıyı örtüp evin anahtarını çıkarttım kapıyı açıp içeri girdim son kez el salladım karşılık aldığımda kapıyı örttüm yaklaşık on saniye sonra arabanın gaz sesini duydum ve o şarkıyı

Hüzünler başıma vurdu yine
Sevginin çıkmaz yollarında senin dolaylarında
Sana dair hasretim yüzyıllardan kalma
Aklımı kaçırıyorum bu cinnet akşamlarında
Orada her kiminleysen belki sevgilinleysen
Söyle kumralım için sızlamaz mı
Bilmem hazırlar mısın gözlerim ne renkti
Söyle kumralım benim adım neydi...

____________________________________________________________________________

Zoraki şekilde olmasın dedimm
bu şarkıya bayılıyorum bu arada dinleyerek okuyunn
Yazım hataları için kb
Ben kaçar bayabyy♥️🎉