Jungkook Reaction'☆

4

Uyarı; Kookie X okuyucu, Fluff.

Jungkook sensiz uyuyamaz.

3:43/ös

"Hala yorulmadın mı?"

"Hayır, sen?"

Bir sırıtış sunarsın "Hayır."

Bunun gibi anlar bir şekilde aranızdaki mesafeyi aynı anda hem daha büyük hem de daha küçük hissettirdi. Bir saniyeliğine, şu anda yayılmış olduğu yumuşak yatak örtüsünü neredeyse hissedebiliyordunuz, şampuanının kokusu rahatlatıcı bir yanılsama, duyularınızı bulanıklaştırıyor ve bir an için dünyanın karşı taraflarında olduğunuzu unutmanıza izin veriyordu.

Ekrandan birbirinize bakarken görünüşünü göz önüne alarak, yüzünü yastıklara daha da gömerken yorgun gözlerini fark ettiniz, saçlarını daha da karıştırdı.

"Yorgun olmadığına emin misin?" Tekrar sordun.

"Gerçekten değilim. Konuşmaya devam edin lütfen." Bir esnemeyi boğarak ısrar etti.

Onun için gece yarısından çok sonraydı, çoğu insanın uyuması gereken zamandı, ama her zamanki gibi hala uyanıktı, seninle konuşana kadar uykuyu reddediyordu, gününü ve aklına gelebilecek her şeyi duymak için yalvarıyordu. ile.

Daha önce sadece iyi bir erkek arkadaş olmaya çalıştığını söylemişti ama asıl sebebinin sensiz uyuyamaması olduğunu biliyordun. İnkar etmeye çalıştı, ama sen umursamadın, işle ilgili başıboş dolaşmaktan ya da biraz daha rahat dinlenebileceği anlamına geliyorsa her neyse sorun değildin.

"Kook?" Duraksadın, cevap vermediğinde yukarı baktın.

Gözleri kapalıydı, dudakları en ufak bir surat asarak ayrıldı, ama sonunda merhametle uyudu.

"İyi geceler bebeğim." Fısıldadın, aramayı bitirdin.

. . .

Bir saatten kısa bir süre sonra telefonunuz yine onun adıyla aydınlandı.

"Evet! Neden kapattın?!" Sızlandı, gözleri hala uykudan ağırdı.

"Uyuyordun."

"Ama seninle konuşmak istedim!"

"Uyurken mi?" Diye sordun, bir an sustu.

"Seni özledim." Sonunda mırıldandı, somurtkan ifadesine kalbini sıkıştırdı.

"Ben de seni özledim." dedin. "Sadece biraz daha uzun sürecek."

"İki hafta daha." Diye homurdandı. "Bundan nefret ediyorum! Ya bir dahaki sefere benimle gel?"

"İşim var." Ona hatırlattın.

"Uzaktan çalışabilirsin, daha önce yaptın!" Akıl yürütmeye çalıştı.

"Bebeğim..."

"Evet, biliyorum..." Dudak yüzüğüyle oynadı. "Ya seni bavuluma alırsam?"

"Kook!"

"Ne? O zaman şirketin bilmesi bile gerekmezdi!"

"Kapatıyorum." Uyardın.

"Tamam, duracağım." Güldü.

"Seni seviyorum." dedin.

"Ben de seni seviyorum." Diye yanıtladı. "Ben tekrar uyuyana kadar devam edecek misin?"

"Tabii ki."

Sonsuza kadar kalacaksın.