Yolda yürürken idolün ile karşılaşma olasılığın kaçtır?
Peki ya yanlışıkla idolünle aşkınızın başlangıcı olma olasığı kaçtır?
Jisung bunu bilmiyordu bile!!
Selam! Bölüme başlamadan önce hayal gücünüze yardımcı olabilmek için görünüşlerini bırakıyorum. Umarım keyif alırsınız^^
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
*Telefon sesi* Ihmm... lütfen biri şunu kapatsın 🎶Why do I keep getting attracted ne moseumman teoolla I cannot explain this emotion 1 4 3 I LOVE YOU
*düşüş sesi*
AHH BU DA NE BÖYLE Sanırım zil sesini artık değiştirmeliyim, bu gidişle sakatlanacağım... Doğru ya!! Telefon çalıyordu.
24 Cevapsız arama..? kim aradı bu saatte bu kadar ya (gözlerini kırpıştırır)BU CHAN HYUNG!! hyung:kendinden yaşça büyük kişilere sesleniş şekli
AH TAMAMEN AKLIMDAN ÇIKMIŞ, SIÇTIM SANIRIM. HEMEN GERİ ARAMALIYIM YOKSA CHAN HYUNG CESEDİMİ DEŞECEK
C:NEREDESİN OĞLUM SEN H:hyung, uyuya kalmışım hemen geliyorum. C:Saatten haberin var mı oğlum senin 6'da buluşacaktık saat 6'yı 54 geçiyor. H:Biliyorum biliyorum, hemen hazırlanıp geliyorum hyung.
İşimi hallettikden sonra hemen buluşma yerine koşturdum. Koştura koştura giderken köşeden dönerken pek şanslı olamadım...
(çarpışma)Ahh... hemen yere yığılmıştım Başımı sıvazlarken, kafamı kaldırdığımda önümde diz çökmüş birisini gördüm.
Telaşlı bir şekilde; AH ÜZGÜNÜM EFENDİM, BENİM HATAM İYİ MİSİNİZ!? yüzünde maske vardı ama sırıtmasını duymuştum. Hangi manyak bu durumda sırıtabilirdi ki.
Üzerinde göz gezdirdim, benim yaşlarımda duruyordu, maske olmasına rağmen çok yakışıklı biri gibi gözüküyordu.
"Ben iyiyim, ama sen pek iyi görünmüyorsun." Dedi ve kafasını aşağı doğrulttu, elimi tuttu. Elleri sıcacıktı, içimi ısıtmıştı, o an hiç bırakmak istemedim.
Cebinden yara bandı çıkardı ve "Yere düştüğün an sürtmüş olmalısın" Dedi. O an kelimeler ağzıma tıkanmıştı sanki. Elime yara bandını yapıştırdı ve
"İşte, oldu" sesi oldukça güzeldi, sanki bir melodi gibi içimi eritmişti.
Ayağa kalktı ve "Kalkabilecek misiniz?" Diye sordu, elini uzattı, ah evet teşekkürler diyip elini tutup kalktım.
Kolumu tutup "bundan böyle daha dikkatli olun, eliniz pek ciddi görünmüyor ama yinede hastaneye gitmeyi unutmayın." Diyip sırıtmıştı.
Yumuşak bir şekilde koluma vurup yanımdan geçip gitti. Bir anlığına kala kalmıştım ki Telefon çaldı, ah, tamamen aklımdan çıkmış.
telefonu cevaplayıp yakınlaştığım mekana doğru gittim. ________________________________ Selam, ilk bölüm böyleydi umarım sıkılmamışsınızdır
İlk fictionum eksikler muhakkak vardır.
lütfen yorum yapmayı unutmayın!
umarım burayı birisi keşfeder saat 06:00 uyumak yerine yazıyorum:D
