Minik kuş +18 BXBXBXb

7

Hic yazasım gelmiyor simdi ortadan kaybolsam önceki gibi bi 10 yıl gelmem herhal :>
Bu bölümü bayağı uzun yazmaya calısıcam öncekileri kısa yazıp gecistiriyodum cünkü keyfim öle istiyodu ama sizin icin bu bölümüüü 2 yada 3k yazmaya calıscam :P

Ya birde ben artık bıktım olmuyo sevisssinler dayanamıyom of

***

 Evet bu soruyu gerçekten sormuştum. Tepkisi ise sadece sırıtıp bacağımı iki eline almak olmuştu. Sadece benim mi aklım oraya kayıyordu? Hayır, ortamda ki tek fesat insan ben olamazdım değil mi? "Eğer öyle bir amacım olsaydı şimdiye kadar çoktan seni altıma almıştım." Tek eliyle bacağımı okşayarak diğer eliyle kutuda ki pansuman aletlerini çıkarttı, "öyle bir amacım yok değil aslında..." ağzım yavaştan bir 'o' şeklini alırken konuşmaya devam etti, "sadece doğru zamanı bekliyorumdur belki de, kim bilir?" Suratında ki şu sırıtışla bacağımı az daha okşarsa o beni değil ben onu altıma alacaktım. Ciddiyim.

"Çok konuşma da pansumanımı yap köle." Yan gözle suratıma kısa bir bakış atıp ne olduğunu bilmediğim şeyleri diz kapağıma sürerek üstünü beyaz bezle sardı. Kız olsaydım belki  bir şans verirdim şu dingile ama işte Allah vergisi bir mini Baha'm var. "Bana bir daha köle dersen dudaklarını kanatana kadar öperim." 

"Kolaysa dene bakalım." Kaşınıyorum sayın seyirciler, kaşınıyorum.

"Seni görmeyeli bayağı bir cesur olmuşsun," pansuman kutusunu masaya koyup yanıma oturdu. Yanında küçücük kalmıştım yine, belki de ondan hoşlanmama sebebim de buydu. Yanında kendimi erkek gibi hissetmiyordum. Küçük altı delinmiş çöp poşeti gibi hissediyordum. "Sende yapamayacağın şeyler hakkında konuşma aslanım." Bal gibide yapardı.

Yaptı da...

 Bacaklarımı kavradığı gibi zaten savrulmaya meyilli olan bedenimi kucağına, tam da o kocaman aletinin üzerine oturtup ensemden tuttuğu gibi dudağıma yapıştı. Tamda dudağım sayılmazdı, kenarını öpüyordu fakat azıcık hareket etsem dudaklarımız birleşecekti. Daha da önemlisi pantolonunun altından bile hissettiğim o koca canavardı! Adam resmen pantolonuna kaçak kat çıkmıştı be! 

  Dikkatimin dağılmasına izin vermeyip ellerimi göğsüne koyduğum gibi kendimi geriye ittirdim çünkü onu ittirme gibi bir şansım yoktu. "Şakaydı abi, vallahi şaka yaptım büyüksün." Tekrardan dudağıma yapışma ihtimaline karşı kafamı boyun girintisine gömdüm. İstediği gibi yanlış anlayabilirdi, ilk öpücüğümü bir erkeğe kaptıracak değildim! "Yerim." 

"Ya utanmaz herif, sende nefes alsam azıyorsun be."

"Suç bende yani?" gözlerini  kocaman açıp küçük bir çocuk gibi söylemişti bunu, "indir beni kucağından, eve gitmek istiyorum." Kucağında hareketlenip inmek için hamlede bulundum ama iki eliyle de kalçamı tutup olduğum yere daha da sabitledi beni. Hissediyordum, o küçük canavar daha da büyüyordu ve az daha burada oturursam pantolonu delip geçecekti. Hem de altımda sadece boxer varken! "Gitmek istiyorum," diye direttim nafile bir çabayla. Kulakları beni duymuyor gözleri sadece dudaklarımda, tişörtün açık bıraktığı gerdanımda ve bacaklarımda geziniyordu. Kendini zor tutuyordu, e tutmasındı canım bana ne. Ben mi dedim gel her bokuma azmaya programlan diye? "Beni on saniye içerisinde bırakmazsan yarın bu mahallede benden geriye sadece saç tellerimi bulursun." Ciddiyetle kurduğum cümleyi ayıp olmasın sikine bile takmamıştı, "beni bir kere öpersen bırakırım."