Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
________________
rindou elindeki telefona bakarken kaşlarını çattı. mesajları okumayı bitirdiğinde ise yüz ifadesini değiştirmeden telefonu abisine verdi.
rindou'nun yanında bağdaş kurarak oturan ran telefonu alıp hızlıca sordu. "e yani haklıyım değil mi?"
oğlan parmaklarını saçlarının arasından geçirerek yanıtladı. "yani haklı olmanın tek sebebi benim abim olman."
bu sefer kaşlarını çatan kişi ran'dı. "nasıl yani?"
"sen benim abimsin bu yüzden ben seni anlayabiliyorum çünkü seni tanıyorum. senin kavgalarını, düşmanlarını, y/n'ye sırf seninle görüştüğü için zarar verebilecek olanları biliyorum. ama o kız bilmiyor. seni tanımıyor."
ran iç çekerek arkasına yaslandı. "yani o haklı?"
"öyle denilebilir. onun açısından bakarsan sen de anlarsın. kız altı üstü uyuyakalmış."
"of" oğlan sıkıntıyla yüzünü sıvazladı.
rindou merakla abisini süzüyordu. daha önce değil hiçbir kadını, hiçbir insanı bile önemsememişti. hayatı boyunca tek yaptığı kardeşini korumaktı. "bu kız... tanıştığın herkesten farklı olduğu için mi onu seviyorsun?"
rindou konuşmaya devam etti. "genelde karşına çıkan insanlarla kurduğun ilişkiler çıkar içindi. gerek çete işleri ya da gerek görünüşünden dolayı. bu kız ikisine de itibar etmediği için mi ona bu kadar değer veriyorsun?"
ran bir süre sessiz kaldı. y/n ile konuşalı çok süre olmamıştı bu yüzden ona karşı olan hisleri hakkında da düşünmemişti. "belki de" diye mırıldandı sessizce. başka da bir şey söylemedi.
________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
