___________________________________
KOMENTAREBI DA VOUTEBI AR DAGAVIWYDET💋
___________________________________
დღის 3 საათია როცა ორივეს ეღვიძებათ.
-ლიქს რამე ხომ არ გტკივა? - მზრუნველი ტონით ჰკითხა ჰიუნჯინმა.
-ცოტა - თქვა ლიქსმა.
-კარგი, წამოდი ქვემოთ ჩავიდეთ. მშიერი იქნები - უთხრა ჰიუნჯინმა და ფეხზე წამოდგა.
ლიქსიც ადგა მაგრამ მაშინვე იატაკზე დაეცა. მწარე ტკივილი იგრძნო. თვალები აუცრემლიანდა.
-არა პატარავ, არ იტირო გთხოვ - მაშინვე ლიქსთან მივიდა ჰიუნჯინი, კალთაში ჩაისვა და ჩაიხუტა.
შემდეგ ხელში აიყვანა და თვითონ ჩაიყვანა ქვემოთ.
-ლიქს არ გინდა სკოლაში იარო? - შესთავაზა ჰიუნჯინმა.
-სკოლაში? იქ რა მინდა?
-იქ ისწავლი რაღაცეებს. იქნებ მეგობრებიც გაიჩინო. რას იტყვი? - ჰიუნჯინს უნდოდა რომ ლიქსს მეგობრები ჰყოლოდა.
-კარგი - დათანხმდა ლიქსი.
-კარგი მაშინ. ორშაბათია და დირექტორს დაველაპარაკები. ოღონდ მე ვერ ვიქნები შენთან ერთად. სკოლა დამთავრებული მაქვს.
-აუუუუ მე არ მინდა შენს გარეშეე - ამოიწუწუნა ლიქსმა და ჰიუნჯინს მიეხუტა.
-დილიდან შუადღემდე უნდა იყო. ვფიქრობ შეგიძლია რამოდენიმე საათი ჩემს გარეშე გაძლო - უთხრა ჰიუნჯინმა და ლიქსს თმებზე ხელი გადაუსვა.
-კარგი - უთხრა ლიქსმა, მაგრამ სინამდვილეში სულ არ ჰქონდა სკოლაში წასვლის სურვილი.
***
მეორე დღე გათენდა.
ჰიუნჯინმა ლიქსს გაღვიძება დაასწრო.
ახლა კი ლიქსის გაღვიძებას შეუდგა.
-ლიქს, პატარავ გაიღვიძე - ოდნავ შეანჯღრია ჰიუნჯინმა ლიქსი.
ლიქსმა მაშინვე გაახილა თვალები.
-ჰიუნ? რა ხდება? - იკითხა თვალების ფშვნეტით ლიქსმა.
