Ayaw kong mag-assume, hindi ako assumera pero what if siya nga? Pero bakit naman angry emoji ang comment niya? Ano 'yon nagseselos ba siya dahil may batang nanliligaw sa akin?
Ano ba 'yan! Gusto ko lang naman mag facebook eh. Binalikan ko muli ang comment niya pero hindi ko na makita, baka prank lang. Hay nako heart, assumera ka talaga.
Lulugo-lugo ko na lamang na pinatay ang cellphone ko at daig pa zombie na pumasok sa kwarto. Nakakapagod ang araw na ito. Gusto ko na lang magpahinga. Napakadaming mga pangyayari ang nangyari sa mga lumipas na araw at hindi ko alam kung paano ko ito ia-absorbed lahat.
Minsan nakakapagod na lang, pakiramdam ko talaga napakaraming kulang sa buhay ko ngayon.
Pagkahigang-pagkahiga sa kama ay mabilis akong dinalaw ng antok.
"How was my vida's day?" a man with a blurry face asked while looking at me? Bakit kamukha ko siya?
"It was good! Pinasyal ako ni kuya sa mall kanina with mom and namili na sila ng mga baby clothes kahit hindi pa naman alam ang gender ni baby," nakasimangot na wika ng babaeng kamukha ko. Kahit ang ekspresyon nito sa mukha ay kamukhang-kamukha ko din.
The man behind her just chuckled and pinch the woman's cheeks.
"They're just excited." The man lift up the woman and carry it in a bridal style causing it to shrieked and let out a heartfelt giggle.
"I can't wait to know our baby's gender Th-."
Before I can hear what's the mans name a hoarse voice wake me up.
"Good morning my vida," I stirred from my sleep when a soft yet cold thing touch my cheek, I immediately rose from my sleep to see who was that but just see nothing. Ewan ko kung guni-guni ko lang ba ang boses na iyon. Nakakabaliw na talaga!
A sighed escaped from me, bahagya rin akong napasigaw sa frustration. Bakit ba always akong nananaginip ng mga ganoong bagay? Why does the girl looks like me? Why does I can't see the man's face? Simula ng magising ako mula sa coma pakiramdam ko ang daming kulang sa akin, pakiramdam ko parang may nakalimutan akong mahalaga sa akin. Napakadaming tanong ang araw-araw na nabubuo sa akin ngunit ni isa ay hindi ko mahanapan ng sagot.
Napasabunot na lamang ako sa aking buhok, sa halip na isipin ang lahat at pasakitin ang ulo ko ay naghilamos na lamang ako at nag-toothbrush, maaga pa ang pasok ko ngayon sa firm.
Nang buksan ko ang pinto ng aking kwarto ay napasinghap ako sa gulat, standing beside my door was the freaking priest who happened to be my bodyguard now. Suot nito ang isang puting polo shirt na hapit na hapit sa katawan nito dahilan upang bumakat ang matipuno at makisig nitong pangangatawan at isang sweatpants na kulay gray medyo hindi bagay ang tandem pero kahit ano ata ang isuot ng pari na ito babagay pa rin.
Halos masamid ako sa sariling laway ng bumaba ang mata ko sa mga mauugat nitong kamay, gosh umagang-umaga busog na agad ako! Ano kaya ang pakiramdam na humahagod ang mauugat nitong kamay sa aking kata—no stop those freaking malicious thought of yours, Garette!
Mabilis kong kinastigo ang ang aking sarili at pilit pinipigilan ang mga maruruming bagay na pumapasok sa aking isipan subalit habang sinusuyod mabuti ang lalaking tila modelo na nasa aking harapan ay hindi ko ito mapigilan.
Sino ba kasing babae ang hindi mahuhumaling sa lalaking ito? Ipinagkaloob na ata lahat ni Lord kay Klaus. Siguro no'ng nagpaulan ng kagwapuhan si Klaus lang ang gising.
Isang tikhim ang gumising sa makamundo kong pagnanasa sa kaniya, mabilis ko namang iniwas ang paningin ko sa sobrang hiya, nakita lang naman niya akong halos maglaway na katititig sa katawan niya.
Ewan ko kung namamalikmata lamang ba ako pero nakita siyang napangiti, subalit mabilis din itong nawala at napalitan ng walang emosyon ang mukha nito.
YOU ARE READING
Priest Be With You
Romance"Kung hindi ka magiging akin, magpapari na lang ako." -Thok Garette Yla Lucepa, isang babaeng masayahin ngunit sa kabila ng kaniyang mga ngiti ay may lungkot na nakakubli. Sa pagdating ng isang taong may malaking parte sa kaniyang buhay muli kayang...
