Lean on my shoulder

Chapter 3: The reason

Haeli's pov

Sumakay ako ng taxi, pauwi na ako galing school

mag aala sais nadin ksi ng gabi,

hindi na din ako nag papa sundo kay ate dahil alam kong busy din siya sa work niya

ng maka uwi na ako ay nasa gate pa lang ako rinig ko ng ang malakas na sagutan

nag madali akong pumasok sa loob upang alamin kung ano ang ngyayare sa loob

"hindi bat sinabi ko sayo na wag mong gagalawin ang pera na nasa bangko pero ginalaw mo pa din hannah ha?

bakit ma? pension yon ni dad? and are you exepecting me na wag yon pake elaman? hindi ko naman yon gagamitin sa kung saan lang para din iyon sa bussiness at para sa personal na pangangailangan naten masama bang galawin ko yon?

pero hindi bat sinabi ko na dati pa na i'm not allowing you and kahit sino pa inyo ng kapatid mo na galawin ang pera ng daddy niyo dahil ako lang ang may karapatan na galawin yon? naiintindih-

bakit ma? sayo ba yon? sabat ko na ikina tigil ng away nila

pinag hirapan mo ba yon? hindi diba? habang pinag hihirapan yon ni dad habang kayo naman ay papakasaya sa ibang bansa kasama ang bago niyong pamilya hindi bat iniwan niyo kami ma!! kaya wala kayong karapatan pigilan kami sa gusto naming gawin kahit gamitin namin yang pera na yan sa kung saan ay wala ka ng pake elam doon palakas ng palakas ang salita ko at rumagrag na din ang boses ko na sinabayan pa ng naluluha kong mata

pak!!

isang matunog na sampal ang isinukli saakin ni mommy

anong karapatan mong pag salitaan ako ng ganyan??? sigaw nito na ng gagalaiti na sa galit

inawat siya ni ate at hinawakan siya sa mag bilaang braso dahil dinuduro duro nako nito

kahit ano pang nagawa kong kasalanan nanay niyo pa din ako? wala kang karapatan sigawan ako sa pamamahay ng tatay mo? bulyaw neto na namamasa masa nadin ang mata

stop it mom and haeli go to your room na, ako na ang bahala dit-

no!! ate wala tayong mali dito dahil ang may mali dito ay yang babae na yan! kung hindi dahil sa kanya ay malamang buhay pa ngayon si dad at kung hindi dahil sa kanya walang pamilya ang maisisira at hindi ganito ang sitwasyon naten

naka kuyom na ang kamao ko habang sinisigaw ang lahat ng gusto kong sabihin para malaman niya na ang galit at sakit na nararamdaman ko

alam niyo mas mabuti pang di kana lang bumalik dito siguro mas okay pa ang lahat kase kahit anong gawin niyo naman hindi niyo na maaayos at maibabalik pa ang lahat, kasalanan niyo ang lahat madiin kong sigaw

haeli i said stop na!! ako na ang aayos dito pumasok kana sa kwarto mo sigaw ulit ni ate ng tignan ko siya ay kanina pa pala umaagos ang luha sa mga mata niya

tumakbo na ako paakyat at pumasok sa room ko, ni hindi ko binuksan ang ilaw ihinagis ko lang ang bag ko sa kama at sumadal na sa likod ng pinto at hinayaang dumaos dos ang likod ko pababa hanggang sa maka upo ako haban patuloy sa pag agos ang luha ko sobrang nadudurog ang mga puso ko

naiiyak ako sa galit dahil, unti unti ko na naman naalala ang mga ngyari samin noon

she's not my mom!! hindi na siya yung mommy na nakilala ko noon wala na akong kinikilalang ina!! kasalanan niya ang lahat maging ang dahilan ng aksidente ni dad ay ang labis na pag aalala sa kanya dahil ang araw na iyon ay ang araw na naospital daw ito sa london dahil sa aksidenteng ngyari sa company nito kaya naman nag mamadaling umalis si daddy ng gabing iyon para masigurado kung safe ba siya dahil wala man lang itong balita at doon ngyari ang aksidenteng hindi kapatawad tawad