chapter 4: Sweet lies

14 1 5
                                    

Haeli's pov

nagising ako sa sinag ng araw na nakatutok sakin

bago napag tanto na naka upo parin pala ako sa likod ng pinto

pumunta ako sa salamin at nakita kong magang maga ang mga mata ko malamang dahil ito sa kaiiyak ko kagabi

wala kaming klase today at meron din akong importateng gagawin

dadalawin ko ang puntod ni dad ngayon

sobrang miss ko na talaga siya" hindi siya nag kulang pag mamahal, siya pa nga ang pumuno sa pag mamahal ni mommy na hindi nito ay naibigay

hindi parin ako maka paniwala na it's been 7 years na pala ang lumipas simula ng mawala ito saamin

mabilis akong naligo at nagbihis

pumunta ako sa kwarto ni ate para mag pa alam pero wala siya doon kaya nag iwan na lang ako ng letter sa kwarto niya para malaman niya na umalis ako

wala pang thirty mns. ay narating ko na ang puntod ni dad

nilapag ko ang flower na binili ko at sinindihan ang dalawang kandila

bago mag salita

"Dad!! i miss you!! I wasn't even given the chance to tell you how much i love you, but every day, every seconds my heart says how much we miss you !! alam niyo po ba na sobra kaming nasasaktan sa pag ka wala niyo? ng gigiit ang mga luha sa mata ko habang kinakausap ko si dad

Dad!! i'm sorry !! you protect us but we can't protect you!! tumulo na ng tuluyan ang mga luha hinayaan ko nalang ito at yumuko

kung nasan ka man ngayon dad i hope your happy!! 

wag po kayong mag alala magiging matatag po kami ni ate!! tutupadin namin ang mga pangarap niyo para samin!! promise po!! hinding hindi po namin makaka limutan ang kabutihan at pag mamahal niyo samin maraming salamat po sa pag iiwan ng magandang alala na kasama kayo

ang mga araw po na kasama namin kayo ay isa sa mga pinaka magandang alala na iniwan niyo samin!!

pinunasan ko na ang mga luha na kanina pa pala umaagos

dad!! alis na po ako!!

pag tapos ko mag pa alam kay umalis na ako

hindi na ako sumakay

mas gusto kong mag lakad

habang nag lalakad ako ay

unti unting pumatak ang mga ulan mula sa itaas

shit* wala akong dalang payong pano na yan? na pabulong ko sarili ng wala sa oras

nilinga linga ko ang paligid pero wala akong nakitang pwedeng silungan

hayaan mo na nga maliligo na lang ako napabuntong hininga kong sambit sa sarili

hahakbang palang ako

<<<<



ng



>>>>>

naramdaman kong hindi na ako napapatakan ng ulan ng tignan ko ang harap ko ay naulan pa din naman mas lalo pa nga itong lumalakas

pero bat kaya di ako nababasa

inangat ko ang ulo ko at tiyaka napag tantong may payong palang naka cover sa ulo ko kaya pala hindi ako nababasa

Lean on my shoulderWhere stories live. Discover now