Bölüm 2

510 55 12
                                    

Arkadaşlar hikayedeki büyülerin anlamlarını en alta yazacağım. Oradan bakıp anlayabilirsiniz.


_________İYİ OKUMALAR__________

Hayır kesinlikle bu hayatı ben istememiştim.Biyolojik ailemden nefret ediyordum.Voldemortu, onları öldürdüğü için tebrik edebilirdim.Onlar benden slytherin kraliçesi olduğum için vazgeçmişlerdi.Hangi insan bir bebeği sokağa gözünü kırpmadan bırakabilirdi ki?Hem de öz çocuğunu. Yıllarımı bunu düşünerek geçirmiştim.Artık bunları bir kenara atmanın vaktinin geldiğini düşünüyordum.Aslında güzel gözüken ama benim kibirden küçümsediğim okul formalarına baktım.İç çekip hepsini giydikten sonra dışarı çıktım ve tam birine çarpacakken hızlı bir şekilde geri çekildim.
-"Reflekslerin hızlıymış."Başını kaldırıp kim olduğuna baktım.Profesör Snape.

Sinirle nefesimi dışarı verdikten sonra;
-"Ne istiyorsun?" Ağır haraketler eşliğinde bana döndü.Adamın yüzünde kibirli bir bakış belirmeye başladı.
-"Ne olduğunu bilirsinin haberi var mı?Buraya geldiğiniden."Umarım yoktur diye içimden geçiririken sorusunu yanıtladım.
-"O ahmağın bana karışamayacağını bir türlü anlayamadınız.Ayrıca hiçbir iletişimimiz yok bizim."
Yanından arkama bakmadan ayrıldımMerdivenlerden inerken ellerimi saçlarımın içinden geçirdim ve gri bir tokayla tepeden at kuyruğu yaptım.
Bahçeye indiğim de ismini bilmediğim bir adam gösteri yapıyordu.İri yarı birisiydi.Uzun sakalları vardı.Dev olamayacak kadar da kısaydı.İlginç.

Benim ikizim olduğunu bildiğim ve aslında kıskandığım çocuğun zümrüdanka kuşuna yaklaşıp binmeye çalıştığını gördüm.Onu kıskanmamın sebebi ailemin benim yerime onu seçmesiydi.Harry'i kurtarmak için ölmeleriydi.Birkaç adım daha atarak kalabalığa yaklaştım.

Ölüm yiyenlerden olduğunu tahmin ettiğim çocuğun da yeşil bir elma yediğini fark ettim.Hangi insan dersin ortasında elma yerdi ki?Aralarından sıyrılmaya çalışmadan büyük bir ağacın gövdesine yaslandım.Birkaç saniyeleğine gözlerimi kapatıp, hafiften soğuk olan havayı ciğerlerime çektim. Ve bir ses duydum.
-"Lütfen bana bunu yapma yalvarırım Tom"
-" Levicorpus!"
Yaslandığım ağacın tepesinden gelen çığlık tonunda ki sesin kime ait olduğunu görmek için kafamı kaldırdım ve bir çift ayakla karşılaştım. Hemen yaslandığım ağacın gövdesinden ayrılıp genç kadını asamla aşağı indirdim.Ve onun profesör McGonagall olduğunu anladım. Kadının yanına diz çöktüğümde henüz 25 yaşlarında olduğunu fark edince korkudan birkaç adım sendeledim.Etrafıma baktığımda ne Harry'nin ne adının şah gaga olduğunu duyduğum kuşun, ne de sınıfın burada olmadığını gördüm.Ama burası hogwartsın bahçesiydi.
-"Sen ne yaptığını sanıyorsun?"
Yüreğimi korkudan hoplatan sesi duymamla ayağa kalktım.Arkama döndüm.Saçları ve gözleri kömür karası olan çocuk sinirli gözlerle bana bakıyordu.Onu daha önce bu okulda hiç görmemiştim.Gerçi ben de bu okula geleli bir hafta ancak oluyordu ama.Aklıma gelen birkaç cümleyi sinir ve şaşkınlıkla söyledim.
-"Öğretmenini öldürmekle asıl sen yaptığını sanıyorsun? "
-"Şu an seni öldürsem benim için sorun olmayacağını bilmeni isterim.Şimdi bu saçma sapan formaları nerden bulduğunu söyle bana."Kimdi bu çocuk?İşin doğrusu Profesör McGonagall'ı nasıl alt etmişti?
-"Seni ilgilendirmez.Hem sen kendi giydiklerine bak milattan önce kalmış gibi"
-"Kimsin sen?Benimle nasıl bu kadar cesurca konuşabilirsin?"
-"Asıl sen kimsin de benimle bu kadar değişik bir tınıyla konuşabiliyorsun?"
Yüzünde birkaç tane damarın sinirden belirginleştiğini gördüm.Bu hali komiğime gitmeye başlamıştı.Kahkahamı zorlukla bastırdım.
-"Soruma soruyla cevap verme!"
-"Sen de benimle azıcık düzgün konuş.Bu kadar kaba olmak zorunda mısın?"
-"Seni uyarmıştım."dedi ve asasını eline aldı."Avada Kedavra!!!"
-"Protego!"Gelen büyüyü son anda durdurmuştum. Avada Kedavra ha?Az kalsın ölüyordum.
-" Serpensortia!"Cidden daha düzgün bir şey bulamadım mı ? Yılan çıkartma büyüsü nedir ki Avada kedavra 'nın yanında?
Tam yılana odaklanmıştım ki ihtiyar pardon genç McGonagall'ın sesini duymamla arkamı döndüm ve ağacın olduğu tarafa doğru çekilmeye başladım .Ağaçtan bir geçit açılmıştı ve beni içine çekiyordu.Ne olduğunu anlamaya çalışırken o çocuğun kaçtığını gördüm.Ama bu tarafa doğru koşan Dumbledore'u görmemle kendimi çeken güce direnerek Profesör McGonagall'ın hafızasından benim olduğum kısımları silmek için Obliviate büyüsünü kullandım. Ağaca dokunduğumda sanki uyuyormuşum da yeni uyanmışım gibi gözlerimi açtım.Etrafıma baktığımda herkesin aynı yerde olduğunu gördüm.Harry ise hipogrife biniyordu.Peki az önce gördüklerim rüya mıydı yoksa gerçek mi?

Levicorpus: Düşmanı görünmez bir iple havaya asar.

Avada Kedavra: Kişiye doğrudan öldüren tek lanettir.

Protego: Yapılan büyüyü etkisiz hale getirir. Bir tür kalkan büyüsüdür.

Serpensortia: Asadan yılan çıkarma büyüsüdür.

Obliviate: Kişinin hafızasını silen büyüdür.

Slytherin Kraliçesi (Harry Potter)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin