Özgürlüğümü Seninle Buldum /FYOLAİ/

Bölüm 3

  "Fedya..."

Fedya ğözlerini kitaptan ayırıp bana çeviriyor. Gözleri... o kadar güzel ki...

  "Ne zaman kitap okumayı bırakacasın?"

Son kelimeyi sevinçle, son harfini uzatarak söylüyorum.

"Az kaldı Kolya, 70 sayfa var kitabın bitmesine."

"Çok okuyorsun."

Kitabını kapatıp oturduğu koltuktan yavaşça kalkıyor ve kopamadığım pencerenin yanındaki bana yaklaşıyor, konuşmaya başlıyor.

"Kitaplar, sahip olamadığım hayatlara sahip. Bu yüzden onları okumayı seviyorum. Her başka kitapta başka hayatlara sahip oluyorum, kitap okumayanlar ise sadece kendi hayatlarında ölmeyi bekliyorlar."

Gülümseyerek bana daha çok yaklaşıyordu. Bense onu hayranlıkla dinliyordum.

Fedya... Fedya'm... Gözlerindeki derinliğe, ellerindeki beyazlığa ve aklındaki bin bir düşünceye o kadar hayranım ki...

Beyaz, pamuk gibi elleriyle ellerimi kavradı ve çok sevdiğim rusçasıyla konuşmaya başladı.

"Kolya... özgür olmak için ölmen gerekmediğini fark ettim."

Şaşırdım, bana bunları söyleyeceğini tahmin etmemiştim. Peki ya ne gerekiyordu o zaman? Fedya konuşmasını devam ettirsin diye sustum. Ellerimi daha sıkı kavradı, onu ilk defa bu kadar mutlu ve heyecanlı görüyordum.

"Biz birlikte özgür olabiliriz. Senin özgürlüğün benim."

Doğru ya... Ben özgürlüğümü çoktan onun gözlerinde buldum.