Akşam erken ayrıldım.
Biraz daha onun suratını görürsem gözyaşlarımı durduramayacaktım.
Eve geldiğimde kıyafetimi değiştirdim,makyajımı sildim ve kendimi yatağa attım.
Sabah iş günüydü.
Kalktığımda Galatasaray kıyafetlerimi giydim,makyajımı yaptım ve kahvaltımı ettim.Daha sonra ise ayakkabılarımı giyip karşı kapının zilini çaldım.
Kerem açtığında daha yeni uyanmıştı,arkasından da yeni uyanmış bir Ada geldi.
"Yarım saatimiz kaldı,5 dakikaya gelin hadi."dedim,Ada "Ben bugün gelmicem siz gidin."dedi ve uykusuna geri gitti.
"Hadi Kerem."dedim ve arabaya gittim.
10 dakika sonra Kerem uykulu uykulu arabaya bindi.
"Hadi azıcık enerciii!"diye bağırdım ona.
Geç gelmişlerdi dün çok büyük ihtimal.
"Sen tabi geçe kalmadın,o müzikli ortam vardı ya,Barış deli etti beni."dedi Kerem sinirle.
Barış lafını duyunca direksiyondaki ellerim sıkılaştı.Kerem bunu fark etmiş olacak ki"Hayırdır ne bu sinir?"dedi.
Dün ki olayı detaylıca anlattım.
Kötü bir geceydi.
"Vallahi salak bu çocuk,arkadaşım ama beyinsiz biraz."dedi Kerem.Katıldım ona.
"Neyse dua ediyim de bugün sakatlanmasın,ha demişken,bileğin nasıl?"
"İyi ya bir şey kalmadı,buz yapıcam antrenman çıkışı geçer yarına bence."dedi ve kafamı salladım.
Tesislere geldiğimizde Kerem ile vedalaştık ve soyunma odasına gitti.Ben de kendi odama gittim,sağlık odasına yani.
Antrenmanı normalde izlerdim fakat dün ki olaylardan sonra onu izleyemeye tahammülüm yoktu.
Yaklaşık 1 saat sonra kapım çaldı.
"Gel!"
Kapı açıldığında üst bacağının arkasını tutan Barış girdi,yüzünde acılı bir ifade vardı ve üst arka bacağını tutuyordu.
"Allahım sen sabır ver."diye mırıldanıp Barış'ın yürümesine yardım ettim ve sedyeye yatırdım.
"Ne oldu?"diye sordum ve bacağını kırması için yönlendirdim onu.
"Salak Yunus tekmeyle girdi topu alıcam diye,çok kötü acıyor."dedi Barış,ağlama zerresindeydi.
Hemen ellerimi acıyan yere götürdüm ve vücudunun kasıldığını hissettim.
Ellerimi gezdirdim ve"Arka adale çekmesi var,yırtılma yok,biraz daha sert gelse olurmuş ama,eşiğinde tam,şişmiş.Oynayamazsın bu halle,yırtılmaya gider yoksa.Üzgünüm."dedim.
"Sikicem böyle işi ya!"dedi sinirle.
"Sakin olman lazım,1 buçuk hafta kadar sadece,bir maç kaçıracaksın sadece.Tedavini yapıcam her gün,kendi bireysel antrenmanın için Okan Hoca'yla konuşacağım,takımla yapamazsın ama ilk bir hafta."dedim.
"Tamam sağ ol."dediğinde kafamı salladım ve buz almak için ilerledim.
Bandımı da aldım ve buzu acıyan yere koyup sardım.
"Burada dinlen,ben bir Okan Hocayla konuşup gelicem."dedim ve sesiyle yerimde durdum.
"Cidden teşekkür ederim,dün akşam için özür dilerim,yersizdi ve hakkım değildi,kusura bakma."dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir zamanlar deli gönlüm ; barış alper yılmaz
Fanfiction"artık biz diye bir şey yok barış duydun mu beni,sen bitirdin bizi." "bi bilsen meyra,seni ne kadar sevdiğimi bir bilsen."
