Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kendime yalan söyledim"
Sizce gitmek mi zor yoksa kalmak mı? Ben bu soruya yanıt veremem çünkü kalan taraf hiç olmadım, giden tarafım.
Ama şöyle bir düşünürsek genelde herkes kendi olduğu tarafı seçer. Çünkü diğer tarafın ne yaşadığını bilemez. Ben giden tarafım. Bütün yaşanmışlıkları silen, bütün umutları ile bırakan,hayal kırıklığı olan bendim.
Tam bir hayal kırıklığıyım.
Bence kalmak daha zordu.
Ya da siz hiç birinin mutluluğu için kendinizden fedakarlık ettiniz mi? Onun bir gülüşü için kendi hayatınızdan vazgeçtinizmi? Buna cevap verebilirim işte çünkü tam olarak bunu yaptım.
Peki ya siz hiç aşık oldunuz mu? Ben çok aşık oldum.Asla aşık olmam diyen Zeyno sırılsıklam aşık olmuştu. O yüzden benden size tavsiye asla asla demeyin. Asla dediğiniz kişiler bir bakmışsınız sizin hayatınız oluvermiş.
Ben onun kusuru sandığı her zerresine çok aşıktım.
Beni öyle bir içine çekti ki. Her gün kollarının arasına girip uyumayı, bana kocaman sarılmasını, beni her fırsatta öpmesiniçok özledim. Eskiden öpmek istediğinde utanıp sürekli kaçardım.
Beni tekrar öpmeye çalışsana Çağrı, bu sefer söz veriyorum kaçmayacağım.
Peki şimdi ne olacaktık?
Önümde duran iki büyük bavul ile bakışarak beynimin içinde dönen şarkıları dinliyordum. Bunları düşünmek bile nefes almamı zorlaştırıyordu. Derin derin nefes alarak kuş gibi atan kalbimi sakinleştirmeye çalıştım fakat başarısız olmuştum. Ellerim titriyordu ve midem bulanıyordu. O zaman canımı acıtan bütün gerçeklerden kaçmıştım ama şimdi nasıl olucaktı?
Kimseyi görmeye hazır değildim. Özellikle onu göremezdim, görmemeliydim.Ya beni görünce kalbi acırsa? Ya da beni görünce koşup bana sarılırsa?
Bunu düşünürken dudaklarım hafifçe yukarı doğru kıvrıldı ve tebessüm ettim. Sonra hemen güldüğümü anlayınca kendimi toparladım. Gülmek bile haramdı artık bana.
