APTAL *Bana sevmeyi öret.*

1*bana sevmeyi öret*

Yürüyorum.Kuş cıvıltılarından,köpek havlamalarından ve rüzgarın hafif esintisinden bir ilkbahar günü.
Gözlerimi bir an için kapadım.Sert bir şeye çarptım.Gözlerimi açtığımda karşımda bir ego yığını duruyordu.

♡"Bana sevmeyi öret."♡

♡"Sana seni mi öğretme mi istiyorsun?"♡

Donup kaldı.Adeta korkmuş bir bebek gibi.Ama aslında görünüşte tam bir ego yığını. Biraz aptal sanırım. Tutulmuştum .Ama anlamadı işte aptal.

"Eee,ne diyorsun. Öğretecek misin?"

"Neden ben?"

"Çünkü tek sen varsın ve herkese sordum ama kabul etmediler."

Ahh ,salak biraz romantik olsan,ölür müsün?
Noluyor be bana.Yeni tanıdığım birine karşı.

"Ee konuşmayacak mısın?"

"Tamam."

"Ne yani kabul mü ediyorsun?"

"Evet,ne var yani bunda,herkesin sevmeye hakkı yok mu?"

" Var."

"Ee ,ders mi vereceğim sana?"

"Bilmem."

"Kısa cevaplar sevmediğim şeylerdir."

"Bilmiyordum,üzgünüm.Tamam ,yani sen nasıl istersen öyle."

"Tamam,şimdi başlıyoruz."

"Nasıl,masa?"

"Anlamadım."

"Yani masada ders işlerim hep ben ,o yüzden dedim."

Ahh aptal bu çocuk.

"Ders derken öyle ders değil ,aptal."

"Nasıl ders?"

"Git şuradaki kıza *sen çok güzelsin*de"

"Ne? O kızı tanımıyorum bile."

"Beni tanıyormuydun? Aptal."

"Off , tamam ya."

Dediğimi yapmaya gitti.Kızın kolundan tutup;

"Size bir şey diyebilir miyim?"

"Buyrun?"

"Ben sizi seviyorum."

"Hı? Aptal ,gerizekalı."

Kız sinirlenince tokatı geçirdi yüzüne.Gülmekten yerlere sarıldım.Bu çocuğun birazda olsa sertleşmesi gerekti.Karar verdim.Onu spor salonuna götürecektim. Orada hem kaba saba adamlar var.Onları örnek alır belki.
Ahh bu çocuk ile uğraşmak harika.