'Fijn' reageerde Hans daarop. 'Eten!' riep mijn broer Tijn van beneden, die zo te zien vandaag gekookt had. Hij had vier borden gedekt, alle drie schrokken ze ervan. Nina en Tijn's moeder, en Hans' vrouw is namelijk een paar manden geleden overleden aan baarmoederhalskanker. Het was de ergste gebeurtenis uit hun leven tot nu toe, ze hadden het er zwaar mee. Ze vielen s 'avonds niet in slaap en huilden altijd als ze dingen met z'n drieën deden die ze normaal altijd met z'n vieren zouden doen... Er verschenen tranen op Hans' ogen. Na een tijdje zaten we met z'n drieën aan tafel te eten maar, ook te huilen.
