Love in a dangerous life

2

 POV: Matthyas

Geïrriteerd sla ik mijn wekker uit, het is veel te vroeg. Ik zucht diep, de adrenaline van gisteren is inmiddels helemaal weggezakt, jammer wel. Een slaperige kreun verlaat mijn mond wanneer ik mezelf uitrek. Langzaam stap ik mijn bed uit en kijk ik rond in mijn kamer, op zoek naar een fatsoenlijke outfit die ik aankan, het liefst iets zonder bloed spetters... Na even zoeken heb ik een prima outfit gevonden en doe ik de rest van mijn ochtend routine, je weet wel; mijn haar fixen, eten, tandenpoetsen en dan gewoon chillen, al hebben we vandaag wel opnames dus chillen zit er denk ik niet in. We gaan '1000 vs 10 euro' doen, best leuk, als je in het 1000 euro team zit... Ik vervolg mijn ochtend routine en maak mezelf klaar voor de opnames. Even een andere Matthy opzetten, de vriendelijke Matthy, niet de Matthy die mensen vermoord...

-

POV: Milo

"Godverdomme!" Vloek ik hard, ik heb me verslapen, alweer. Eerst mensen s 'nachts vermoorden en dan de volgende dag opnames is niet zo heel handig... Snel trek ik een outfit uit de kast, een grijze trui met daaronder een zwarte broek, prima. Ik gooi nog wat gel in mijn haren en duw ik een boterham naar binnen. Ik stop daarna nog een pepermuntje in mijn mond, de jongens hebben me denk ik al een stuk of 5 keer geroepen, dus tandenpoetsen word hem niet meer. Snel trek ik mijn schoenen aan stappen ik, Matthyas en Robbie mijn auto in. De rest gaat in Raoul zijn auto, het is makkelijker om met 2 auto's te gaan in verband met de video die we vandaag gaan opnemen. Snel rijd ik van de oprit af, we hebben afgesproken om het begin ergens op een andere locatie te filmen, dat zou namelijk dichter bij de hotels liggen.

We zijn al even aan het rijden, het is niet lang meer volgens de navigatie. Ik zet de radio wat harder, misschien is er nog wat interessants te horen. En ja hoor, iets met een maffia en gisternacht. Wij, wij zijn op het nieuws. Zonder dat iemand dan ook weet dat wij het zijn. Snap je het nog? Ik grinnik, oh het is zo leuk om je eigen aanslag op de radio te horen terwijl niemand weet dat jullie het hebben gedaan.

-

"Ja de joker!" Roep ik blij, dat bekent dat ik in het 1000 euro team zit. Raoul en Koen zitten in het team van de 10 euro, dus alleen Robbie en Matthyas moeten nog een kaartje trekken. Eigenlijk hoop ik dat ik met Rob in het team zit, niet dat ik niks met Matthyas te maken wil hebben, maar ik ben bang dat we dan voor elkaar de sfeer verpesten. Tegelijk draaien ze hun kaartje om en Matthyas begint gelijk te springen, dat zal dus wel betekenen dat hij met mij in het 1000 euro team zit. Al snel veranderd zijn mood als hij erachter komt dat hij met mij in een team zit, alleen. Robbie kijkt een beetje treurig voor zich uit. "Nu zit in het 10 euro team en dan ook nog is met die mongolen." Roept hij verontwaardigt. Ik grinnik zachtjes, ik heb er geen moeite mee hoor. "Ey losers, wij gaan er vandoor. Succes ermee." Roept Matthyas terwijl hij de camera omdraait naar Raoul Koen en Robbie. "Heel veel succes in jullie mooie hotel- ik bedoel tent.." Voeg ik er lachend aan toe. Koen zucht en rolt met zijn ogen, oh hij vindt dit zo niet leuk. "Pas maar op, dadelijk stuur ik de maffia op je af." Zegt hij lichtelijk geïrriteerd. Een spannende sfeer treed op. What the fuck Koen? Ik slik, deze grap moeten we er even uitknippen. Koen lijkt zichzelf heel grappig te vinden en blijft maar zachtjes grinniken. Raoul kijkt hem met een boze blik aan, die word dadelijk nog aangesproken. Ik schraap mijn keel en begin weer met praten. "Nou goed, zullen we gaan?" Vraag ik terwijl ik de camera weer op mij en Matthyas richt en een arm om hem heen sla. Gewoon proberen Milo, misschien gaat het wel beter tussen jullie twee na deze dag... Iedereen knikt en wenst elkaar succes, dit gaat 100% een leuke dag worden. Hoop ik...

-

POV: Matthyas

"Duss..." Zegt Milo zuchtend als hij naast mij in de auto stapt. Ik zit aan het stuur en hij naast mij in de passagiers stoel. "Ja?" Vraag ik. Kom op Matthyas, aardig doen. "Wat is het adres ook alweer?" Vraagt hij. Ik zucht en pak het kaartje met het adres erop. "Goudenring nummer 13." Antwoord ik hem. "Top." Oh ik haat deze ongemakkelijkheid. "Hoe-uh, hoe gaat het?" Jezus Matt, wat is dit nou weer? "Hm?" Hij kijkt mij vragend aan. "Ik vroeg hoe het met je gaat, gewoon, omdat we elkaar niet zo heel veel spreken." Zeg ik hem. Het lijkt me oprecht best een gezellige gozer. Er komt een kleine glimlach op zijn gezicht, waarom lacht hij? Heb ik iets grappigs gezegd? "Nee het gaat prima, met jou?" Vraagt hij terug. Wat een leuk gesprek, niet. "Ja, ja prima." Einde gesprek. Ik hoop dat we het wat beter met elkaar kunnen vinden na deze dag. Ik heb hem namelijk nooit echt een kans gegeven... Hij kwam later in de bankzitters, als vervanging van een vriend van mij. Die was omgekomen tijdens een aanslag, hij zat ook bij de maffia. Hoe graag ik Milo ook beter wilde kennen blijf hij maar door mijn hoofd heen spoken, het voelde fout, als ik bevriend werd met Milo. Ik zucht en start de auto, op naar het veel te luxe hotel...