Zorla Aşk | hyunlix

14. m

Arkamdan sadece şunu duydum "Üzgünüm" sonrasını hatırlamıyorum.

Gözlerimi açtığımda farklı bir yatak odasındaydım burası Hyunjin'in evinin yatak odasıydı hatırladım.

En son Hyunjin çenemden sıkıca kendisine çekmişti beni ondan böyle çenem acıyordu. Ahh çok acıyor lan bu, nasıl sıkmışsa artık.

"K..kims-se y-yo..yok mu..?"

Zar zor konuşmuştum gerçi birinin duyacağını da sanmıyordum.

Elim ile biraz masaj yapmıştım çenemin altına çünkü çok acıyordu!

"Kimse yok mu?"

Az biraz geçince acısı konuşmuştum. Ses gelmesini bekledim ilk sonra yataktan kalkıp kapıya yöneldim ve açmaya çalıştım fakat kilitliydi. Bende zorlamadım. Sanırım kaderime razı gelmem gerekiyordu. Zaten benim bir hayatım yoktu bu yüzden de razı gelecektim. Artık Hyunjin ne derse o.

Aradan bir kaç saat geçince uykum geldiği gibi yatmıştım. Bir kaç adım sesi ve konuşma duymuştum sanki şöyle "Hey ... neden ... bebeğim.." tarzındaydı sanırım hatırladığım kadarıyla böyle duymuştum. Sonra gözlerimi açınca Hyunjin'e sarılmış bacağımı bacağının arasına atmış yatıyordum. Onun yüzünde gezdirdim gözlerimi gözünün altında ben'e benzeyen siyah bir nokta varmış sanırım biraz akmış? Ben'ler akar mı ki? Silinmiş? Bende bilmiyorum.

Biraz daha odaklı bakınca kaderime razı gelmem gerektiğini hatırladına nedense onu dudağından öpüp geri yatmıştım uykuma. Çok uykum vardı. Elim (kolum) ile de sarmıştım onu bi güzel ve geri uyumuşum.

Uyandığımda yanımda Hyunjin uyuyordu bende yavaş yavaş yanından kalkarak kapıya yöneldim ama kilitliydi. Kitlemiş şerrr-.

"Nereye?"

Arkamdan gelen ses ile irkildim. Sadece mutfağa su içmek için gidecektim oysaki.

"Mutfağa gidecektim.." diye mırıldandım.

"Emin misin bebeğim"

"E-evet.."

Biraz ürkütücü dediği için ürkmüştüm.

"Ozaman" diyip yanıma gelmişti ve kapıyı açmıştı.
Elimi tutarak beni alt kattaki mutfağa götürmüştü.

"Al geldik" diyip elimi bırakıp sandalyeye -tam arkama ama beni tam görebileceği bir yere- oturmuştu.

Bir bardak su için uzanıp almaya çalışıyordum. Ama işte Hyunjin'in boyu uzun olduğu için kendi gibi evide ona göre yani. Zıplayarak bardağa uzanmaya çalışıyordum. Fakat olmuyordu boyum çok kısa lanet olsunki.

Hyunjin'e de gel al diyemedim. Zıplayarak almaya çalıştım sadece. O an belimi tutan ellerle irkildim. Arkama baktığımda Hyunjin'di. Beni kaldırmasıyla bağırdım.

"AAAA! NOLUYO YA??"

Korkmuştum o ise halinden memnundu. Beni sırıtarak izliyordu.

"Alsana" diyince önüme döndüm ve beni ne için kaldırdığını hatırlayıp bardağı aldım.

"İ-indirir misin b-beni artık..?" Demiştim biraz yükseklik korkum vardı şu kadarcık 🤏🏻 mesafe bile olsa.

"H-hyunjin"

Sadece sırıtıp bakıyordu. Beni böyle kaldırması hoşuna mı gitmişti?

"Bıraksana ya!"

Aniden bağırmam ile beni indirip kendine döndürmüştü. Şuan beni tezgah ile arasına almıştı ve bardağı elimden alıp bırakmıştı tezgahın üzerine.