Sabrı tükendi ağacın yaprakları düştü bir bir
Sonbahar saldı hüznü doğaya ve göğe
Bir çocuk saklandı yeşile
Bir hikaye daha bitti
Şehre bir çığ indi
Bembeyazdı melekler çocuk ölümü seçti
Engel yoktu zamana ,zamanı gelmişti bu kez
Saklambacı bitmişti çocuğun
Büyümek zordu insan özlerdi kendi
Kayıp bir şehir sahiplendi beni
Bir rüyadan uyandırdı zemheri
Kalemi çaldı kalbime bir kadın
Gözlerim yandı tekrar günahı bilir gibi
Korktum yeniden sancısı sardı doğumun
Ve saklandı bir adam geçmişteki çocuğu saklar gibi
