1

218 13 3
                                    

Yağmur'un yağmasıyla oluşan toprak kokusunu ciğerlerine kadar çekerek ilerliyordu, sarışın.

Bıkmıştı.

Herşeyden ve herkes den bıkmıştı.

O'nunda gülmeye, eylenmeye, gezip tozmaya ve hayatını yaşamaya hakkı vardı.

Ancak, okulda ki zorbaları, her bulduğu fırsatta o'nu taciz eden öğretmeni, kumarhane sahibi babası ve kısa bir süre önce vafat etmiş olan canından çok sevdiği annesi buna izin vermiyordu.

Çok zengindi. Hatta Kore'de ki bir çok insandan bile zengindi fakat mutlu değildi. Para ona mutluluk getirmiyordu.

Birçok kez intihar etmeyi denemişti ancak her seferinde gözünü açtığında hastane odası, ve ona nefret dolu bakışlar atan babasıyla karşılaşıyordu.

Her seferinde ölmeyi dilese bile, Tanrı o'na bu isteğini vermiyordu.

Galiba o'da benim mutlu olmamı istemiyor diye düşünüyordu, sarışın.

Gerçi kim o'nun mutlu olmasını isterdi ki? Feminen ve eşcinsel olduğu için zorbalık görüyordu. Kimse o'nun kararlarına saygı duymuyor, babası bile iğreniyordu o'ndan.

Bunları yaşamak için çok küçüktü. Henüz on beş yaşındaydı nede olsa.

O, zayıf, kırılgan, muhtaç bir çocuktu.

Yapacaktı, sarışın.

Geberip gidecekti.

Emindi ki eğer ki ölürse herkes mutlu olurdu.

Herkesin mutlu olması için ölecekti.

Kendisi mutlu olamıyorsa, diğer insanlarıda huzursuz etmeye hakkı yoktu.

Bu yüzden, ölecekti.

Karşısında duran uzun, terk edilmiş, yıkılmak üzere olan binaya baktı.

Bu bina o'nun sonunu getirecekti.

Hem korkuyor, hem de mutluydu. Artık ölebilirim diye geçirdi içinden.

Yutkunarak binaya giriş yaptı. İçeriye göz gezdirdiğinde anlamıştı ki, bina kısa bir süre sonra kesinlikle yıkılacaktı. Belkide intihar ederken yıkılırdı?

Gördüğü merdiven ile adımlarını oraya çevirecekken, ağızına mendil bastırılarak bayılması bir olmuştu.

-
Selam 😎👍🏿👎🏿


Cheeky Devil | Hyunlix Daddyking ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin